Jarre-ի խոսքերից
Ապեր, ես քո հետ համաձայն եմ վերլուծության պահով, բայց եթե Աստվածաշունչին լավ ծանոթ լինեիր, ապա ամբողջությամբ կհասկանայիր էտ «դատարկաբանության» իմաստը, որովհետև դատարկաբանությունը ոչ թե ֆիլմի հեղինակինն ա, այլ Աստվածաշնչի հեղինակինը։ Ծննդոց 22-րդ գլխում ներկայացված պատմության մեջ Իսահակը խոհեմաբար հնազանդվում ա իրա աստվածապաշտ պապային ու պառկում ա զոհասեղանին, որ իրա պապան իրան զոհ մատուցի սիրառատ Աստծուն։ Կոնտեքստից երեևում ա, որ Աբրահամը պիտի դանակով մորթեր իրա տղուն, հետո վառեր որպես զոհաբերություն Աստծուն։ Այ դատարկաբանությունը ու վտանգը էտ ա։ Ու էս կոնտեքստի լույսի ներքո, ֆիլմի հեղինակի մեկնաբանությունը ամբողջությամբ տեղին եմ համարում։
Արամ ջան, երբ գրում եմ, որ «եթե աստվածաշնչին լավ տեղյակ լինեիր», ես չեմ կծում, ոչ էլ վիրավորում եմ, այլ կոմպլիմենտ եմ անում, որ ուղեղդ վարակված չի էտ բարության քողի տակ թաքնված դաժան պատմություններով ողողված գրքի սուպեր մտքերով։ Ու նաև ուրախ եմ քո տված գնահատականի համար՝ դատարկաբանություն։ Որովհետև դա վերաբերում ա ոչ թե ֆիլմում հնչած մեկնաբանությանը, այլ Աստվածաշնչի աբսուրդ լինելուն։
Մեջբերել
Էջանիշներ