Նա ցավ է ապրում ամեն գործած մեղքի հետ, ինչպես դու կցավես եթե որդիդ քեզ անհաճո որևէ քայլ անի, դու կցավես, կտխրես, կերազես որ նա հետ կանգնի այդ քայլից, բայց երբեք նրան հավերժական տանջանքների չես դատապարտի: Ինչո՞ւ ես մտածում, որ աստված ավելի քիչ է սիրում իր որդիներին:Ավետիք-ի խոսքերից
Եթե Աստված մեղքի և այն գործողի վրա չի բարկանում, ուրեմն, ըստ քեզ, Նրան հաճելի՞ է մեղքը: Կամ էլ քո պատկերացրած աստվածը անզգա է:
Հա կարդում եմ, մարդը պարզ ասում ա, որ ցանկացած հեթանոս, ով չի հավատում Քրիստոսին, սակայն կատարում է օրենքի գործերը, պիտի դատվի ըստ իր կատարած գործերի, ավետարանում նշված կարգի համաձայն և Քրիստոսի միջոցով, ի՞նչ կա չհասկանալու:Մի հատ էլ ուշադիր կարդա նշածս 16-րդ համարը ու կտեսնես, որ միակ պայմանն ա հավատալը
Մեջբերել
Էջանիշներ