«Կրոն» բաժնի թեմաներից դուրս քննարկումներ

[Malxas]

Մեջբերածս Աստվածաշնչից է, Աստծուն ճանաչելու համար, նախ Նրան պետք է հնազանդվել(ինչպես մանուկ երեխան իր հորը)


Աստված երեկ , այսօր և հավիտյան նույնն է, և Իր Էությունը անփոփոխ է:


Այս արտահայտությունդ ինձ մոտ առաջացնում է այն տպավորությունը, որ դուք Սբ. Գիրքը ոչ միայն չեք կարդացել այլև ծաղրում եք:


Հոգևոր խորհուրդները Հոգին է քննում(Նոր Կտակարան), և ամեն անհատ , որ ունի Հոգին:

Աստված չի հարմարվում վարդապետությանը, այլ այն տրվում է Նրա կողմից:


Իսկ սրա համար առաքյալն ասում է.« Քանզի պիտի գա ժամանակ, երբ չպիտի անսան ողջամիտ վարդապետությանը, այլ, յուրաքանչյուրը ըստ իր ցանկությունների, ուսուցանողներ պիտի հավաքի իր շուրջը՝ իր ականջներին հաճելի բաներ լսելու մարմաջով»(Բ Տիմ.4:3


Ինձ համար նույնպես, սակայն ամեն բան իր ժամանակն ունի(Ժողով.)


չեմ հասկանում ինչ ի նկատի ունեք, բայց մի պահ պատկերացրեք ձեզ Աբրահամի տեղը և ասեք , թե ինչպե՞ս դուք կվարվեիք:


Ինչ եք ուզում ասել սրանով ?

Սուրբ գիրքը ես չեմ ծաղրում: Իմ այն ասածին, որ Հին կտակարանում և Նոր կտակարանում նկարագրված աստվածները իրարից տարբերվում են, պաշտոնական ընդհանուր պատասխան եք տալիս, փոխանակ բացատրեք, կամ ընդունեք իմ ասածը: Ի գիտություն ձեզ ասեմ, որ ես նույնպես գիտեմ, որ Աստված մեկն է: Իսկ հին կտակարանում նկարագրվող Աստված հենց այնպիսին է ինչպես ասել եմ: Այսինքն, շատ նման է այն աստվածություններին, որպեսզին էր այն ժամանակվա մարդկանց պատկերացմամբ Աստված:
Ընդունում եմ, որ Աստծուն պետք է հնազաննդվել: Ով ցանկանում է թող վախենա նրանից: Իսկ կարելի է, որ ես վախենալու փոխարեն սիրեմ նրան?:
Ասեմ թե ինչպես կվարվեմ Աբրահամի փոխարեն: Իմ կնոջ սրան նրա ձեռքը չեմ տա օրինակի համար, ու նյութական պարգև չեմ վերցնի ետ վերադարձնելիս: Իսկ այդպիսի անվայլե պահվածք նա ունեցել է այն դեպքում, երբ իր մեջքին կանգնած ունեցել է Բարձրյալին, ով դա պարբերաբար հիշեցրել է:
Անարժան մարդկան բարձրացնելու ու նրանց առաջ էժանագին ֆոկուսներ ցույց տալու պահով: Նկատի ունեմ հրեա ազգին, որը ոչ մի արժանիք չուներ, Աստծուն ուրանում էր առաջին իսկ փոքրիկ առիթի դեպքում և այնքան այլասերված էր, որ հանրահայտ տասը պատվիրանները, որոնք սովորական են մեզ համար, կյանքում ոչ մի կերպ չլինող բան էր համարում:
Գիտեմ, որ Աստված չի հարմարվում վարդապետությանը: Խնդրում եմ բառերից մի կառչեք և աշխատեք հասկանալ դրանց իմաստը: Նկատի ունեմ, որ Նոր կտակարանը գրված է Քրիստոսի հետ շփում ունեցած ու նրանից Աստծուն ճանաչած մարդկանց կողմից, և այդ պատճառով է Աստծո պատկերը ավելի սրտամոտ քրիստոնյաին:
Կարծես բոլոր հարցերին պատասխանեցի:

[հովարս]

Սուրբ գիրքը ես չեմ ծաղրում: Իմ այն ասածին, որ Հին կտակարանում և Նոր կտակարանում նկարագրված աստվածները իրարից տարբերվում են, պաշտոնական ընդհանուր պատասխան եք տալիս, փոխանակ բացատրեք, կամ ընդունեք իմ ասածը: Ի գիտություն ձեզ ասեմ, որ ես նույնպես գիտեմ, որ Աստված մեկն է: Իսկ հին կտակարանում նկարագրվող Աստված հենց այնպիսին է ինչպես ասել եմ: Այսինքն, շատ նման է այն աստվածություններին, որպեսզին էր այն ժամանակվա մարդկանց պատկերացմամբ Աստված:

Մալխաս ջան ''շաբլոն'' պատասխան տվեցի կարծելով որ դա կըմբռնեք, կներեք սխալվեցի, փորձեմ բացատրել:
Եթե ընդունում եք , որ Աստված մեկն է , նշանակում է որ ուրիշ աստվածներ չկան, հետևաբար Նա չի կարող նմանվել ուրիշներին: եթե ձեր ձևվակերպումը լիներ ասենք թե, ինչո՞ւ է Աստված գործում Հին Կտակարանում այլ կերպ, իսկ Նորում՝ այլ կերպ, դա ուրիշ բան: Բացատրեմ իմ տեսակետը:
Եդեմի պարտեզում Ադամը շփվում էր իր Արարչի հետ, անհնազանդության պատճառով վտարվեց Դրախտից և կորցրեց իր տեսողությունը առ Աստված, սկսեց միայն լսելՆրա ձայնը: Մեղքը շատանալով մարդը կորցրեց նաև լսողությունը(նկատի ունեմ հոգևոր տեսողությունը և լսողությունը): Հեռանալով Աստծուց, մարդը սկսեց իրեն աստվածներ փնտրել, և սկսեց կուռքեր ստեղծել և պաշտել:
Հիշեցնեմ մի հանգամանք , որ Ադամի մահվան և Նոյի ծնունդը ընկած ժամանակահատվածը շատ կարճ է,նրա հայրը տեսել է իր պապուն՝ Ադամին: Վստահ ես եմ , որ Ադամը պատմել է Աստծու գոյության մասին, և դա ավանդաբար անցել է միչև Նոյ, և Նոյից մինչև Աբրահամ:
Չերկարացնելու համար սկսեմ հրեաներից: Միչև Աբրահամ նման ազգ/ցեղ գոյություն չի ունեցել: Այդ ազգին Աստված ստեղծեց Աբրահամից, և այդ ազգով Աստված սկսեց ցույց տալ իր միակ և ճշմարիտ գոյությունը: Դրա համար էլ Աստված սկսեց հրաշքներով(ֆոկուսներով), խստությամբ, վրեժխնդրությամբ և խրատներով գործել: Մի խոսքով Ինքը Իրեն ճանաչել տվեց հրեաներով: Այլ կերպ չեր էլ կարող լինել, պատկերացրեք ,որ Քրիստոս գար այդ ժամանակ, ինչ արդյուքի կհասներ, օրինակ գնար Սոդոմ- Գոմոր և քարոզեր երկնքի արքայության մասին: Աստվածաշնչում ասվում է, որ օրենքը(Հին Ուխտը) գալիք բաների(Նոր Ուխտի) շուքն է: Բավարարվեմ սրանով:

Ասեմ թե ինչպես կվարվեմ Աբրահամի փոխարեն: Իմ կնոջ սրան նրա ձեռքը չեմ տա օրինակի համար, ու նյութական պարգև չեմ վերցնի ետ վերադարձնելիս: Իսկ այդպիսի անվայլե պահվածք նա ունեցել է այն դեպքում, երբ իր մեջքին կանգնած ունեցել է Բարձրյալին, ով դա պարբերաբար հիշեցրել է:

Նախ այդքան վստահ մի եղեք ձեր անձի հանդեպ: Երկրորդ՝ Աբրահամը մարդ է, ունի թերություններ, վախը, սուտը, թուլությունը և այլն: Ասածս ինչ է, որ Աստված ինչպես Նոր կտակարանում, այնպես էլ հինում նույն ներող, երկայնամիտ, տկարին հասնող և այլն Աստվածն է , ուրեմն նույնն է:

Իսկ կարելի է, որ ես վախենալու փոխարեն սիրեմ նրան?:

Իհարկե , ոչ թե կարելի է այլ այդպես է պետք, իսկ առաջին քայլը դա երկյուղն է:

[Malxas]

Մալխաս ջան ''շաբլոն'' պատասխան տվեցի կարծելով որ դա կըմբռնեք, կներեք սխալվեցի, փորձեմ բացատրել:
Եթե ընդունում եք , որ Աստված մեկն է , նշանակում է որ ուրիշ աստվածներ չկան, հետևաբար Նա չի կարող նմանվել ուրիշներին: եթե ձեր ձևվակերպումը լիներ ասենք թե, ինչո՞ւ է Աստված գործում Հին Կտակարանում այլ կերպ, իսկ Նորում՝ այլ կերպ, դա ուրիշ բան: Բացատրեմ իմ տեսակետը:
Եդեմի պարտեզում Ադամը շփվում էր իր Արարչի հետ, անհնազանդության պատճառով վտարվեց Դրախտից և կորցրեց իր տեսողությունը առ Աստված, սկսեց միայն լսելՆրա ձայնը: Մեղքը շատանալով մարդը կորցրեց նաև լսողությունը(նկատի ունեմ հոգևոր տեսողությունը և լսողությունը): Հեռանալով Աստծուց, մարդը սկսեց իրեն աստվածներ փնտրել, և սկսեց կուռքեր ստեղծել և պաշտել:
Հիշեցնեմ մի հանգամանք , որ Ադամի մահվան և Նոյի ծնունդը ընկած ժամանակահատվածը շատ կարճ է,նրա հայրը տեսել է իր պապուն՝ Ադամին: Վստահ ես եմ , որ Ադամը պատմել է Աստծու գոյության մասին, և դա ավանդաբար անցել է միչև Նոյ, և Նոյից մինչև Աբրահամ:
Չերկարացնելու համար սկսեմ հրեաներից: Միչև Աբրահամ նման ազգ/ցեղ գոյություն չի ունեցել: Այդ ազգին Աստված ստեղծեց Աբրահամից, և այդ ազգով Աստված սկսեց ցույց տալ իր միակ և ճշմարիտ գոյությունը: Դրա համար էլ Աստված սկսեց հրաշքներով(ֆոկուսներով), խստությամբ, վրեժխնդրությամբ և խրատներով գործել: Մի խոսքով Ինքը Իրեն ճանաչել տվեց հրեաներով: Այլ կերպ չեր էլ կարող լինել, պատկերացրեք ,որ Քրիստոս գար այդ ժամանակ, ինչ արդյուքի կհասներ, օրինակ գնար Սոդոմ- Գոմոր և քարոզեր երկնքի արքայության մասին: Աստվածաշնչում ասվում է, որ օրենքը(Հին Ուխտը) գալիք բաների(Նոր Ուխտի) շուքն է: Բավարարվեմ սրանով:


Նախ այդքան վստահ մի եղեք ձեր անձի հանդեպ: Երկրորդ՝ Աբրահամը մարդ է, ունի թերություններ, վախը, սուտը, թուլությունը և այլն: Ասածս ինչ է, որ Աստված ինչպես Նոր կտակարանում, այնպես էլ հինում նույն ներող, երկայնամիտ, տկարին հասնող և այլն Աստվածն է , ուրեմն նույնն է:

Իհարկե , ոչ թե կարելի է այլ այդպես է պետք, իսկ առաջին քայլը դա երկյուղն է:

Սկսեմ Աբրահամից: Երևի սխալ արեցի օրինակն իմ անձի վրա բերելով : Ընդհանուր ձևով ասեմ: Յուրաքանչյուր տղամարդու համար ծայրաստիճան ամոթալի է իր կնոջը սրան նրան վաճառելը բիզնես դարձնելը: Ասենք առաջին անգամ վախեցավ փարավոնի մոտ: Իսկ երկրորդ անգամ մի թե գիտակցաբար չարեց, որպեսզի ունեցվածք ստանա:

Խորհուրդ եք տալիս այդքան վստահ չլինել: Երևի ճիշտ խորհուրդ է: Բայց եթե ես Աստծո աջակցությունն անձամբ ինձ զգալի այդպիսի երկնային տեսքով ու ինձ մոտ էլ այդքան հաճախ հրեշտակներ գային ավետելու, որ ես հատկապես Աստվծո ընտրյալ մարդն եմ, անկասկած այքան քաջություն կունենայի, որ առանց զորքի ու զենքի մեն մենակ կգնայի նվաճելու աշխարհը:

Կներեք, բայց Աստծո Հին կտակարանում և Նոր կտակարանում տարբեր կերպով գործելը բացատրեցիք շատ վատ և այնաստիճան անհամոզիչ, որ նախկին կարծիքս էլ ավելի ամրապնդվեց: Մինչդեռ դա Հին կտակարանի այն հատվածներից էր, որոնք պետք էր բացատրել, ոչ թե հեքիաթանման պատմությունների ձևով, ինչպես արեցիք դուք, ինչպես և անում են համարյա բոլորը, այլ բացահայտեր իսկական իմաստը:
Կուզենայի ուշադրության հրավիրել Հին կտակարանի սկզբնամասի վրա: Ադամի ու Եվայի արարման, Կայենի կողմից Աբելի սպանության նկարագրումից հետո ինձ մոտ այնպիսի տպավորություն է ստեղծվել, որ Ադամի ու Եվայի արարումից առաջ աշխարհը լիքն էր մարդկանցով: Ասվում է չէ, Կայենի վրա նշան դրվեց, որպեսզի նրան հանդիպած մարդիկ հանկարծ չսպանեն: Հապա որտեղից հայտնվեցին այդ մարդիկ: Միայն խնդրում եմ Ադամի և Եվայի գերարգասեբերությամբ չբացատրել: այդ: Իհարկե հին մարդիկ ունակ էին ավելի մեծ սերունդ տալ, բայց հաստատ ճագարներ չէին:

Մի բան էլ ավելացնեմ ասածներիս: Երբեք չեմ հավատա, որ Աստված, ով ժամանակից առաջ է և ստեղծել է տիեզերքը, ինչ որ չնչին մարդկանց վրա տպավորություն գործելու ցանկություն ունենա երբևէ: Այդպիսին չէ այն Աստված, ում ես ճանաչում եմ: Այն շատ ավելի բարձր ու վեհ:

Իսկ Հին կտակարանի հեքիաթանման պատմություններն անկասկած ունեն լուրջ հիմք: Ուղղակի չկա այն մարդը, ով կկարողանար ինչ որ չափով բացատրել:

[Malxas]

Այսչափ քննադատելով Հին կտակարանը չեի ցանկանա այդքան շատ մեղադրել, որովհետև հնարավոր եմ համարում հրեա ազգի միջամտությունը Ավետարանի միջոցով իրենց ազգին գովաբանելու ու բարձրացնելու, մյուսներին ցույց տալու, որ իրենք Աստծո ընտրյալ ազգ են: Ես նրանց Աստծո ընտրյալ ազգ չեմ համարում ու երբեք էլ չեն եղել: Հիշենք, թե ինչ էր պատճառաբանում Մուհամմեդը, երբ նոր կրոն էր ստեղծում: Իսկ նա ասում էր, որ քրիստոնեական և հուդայական ուսմունքները իրենց նախնական մաքրությունը չունեն այլևս և անհրաժեշտություն է առաջացել նոր կրոն հիմնել: Թե չէ ինչով է տարբերվում իսլամը քրիստոնեությունից: Համարյա ոչ մի բանով, միայն Քրիստոսն է այնտեղ բացակայում: Սիրիր թշնամդուդ, ասում է քրիստոնեությունը: Եթե պատժես թշնամուդ, վատ բան չես անի, բայց իսկական մուսուլմանը նա է, ով ներում է, ասում է իսլամը: Համարյա նույն բանը ստացվեց: Ինչ եմ ցանկանում ասել: Հին կտակարանը ևս կարող էր ժամանակի ընթացքում նենգափոխվել, սխալ արտագրվել, սխալ թարգմանել, և այլն: Ի դեպ սխալ թարգմանությունները երբեմն շատ ակնհայտ արվում են նաև մեր օրերում: Օրինակ. Երբ Հին կտակարանում ինչ որ մեկը, չասեմ անունը, ցանկանում է երդվել տալ ինչ որ մյուսին, ասում է. <Ձեռքդ դիր ազդրիս տակ և ասա>: Այսպես ուրեմն` բնագրում ուրիշ կերպ է ասվում: Այն անչափ խորթ կլիներ ժամանակակից մարդու մտքին կամ ականջներին: Այսինքն, եթե Սուրբ գիրքը գիտակցորեն սխալ է թարգմանվում` թեկուզ և հետապնդելով լավ նպատակներ, կարող էր և առաջներում էլ այդպիսի բան պատահեր` գիտակցաբար կամ անգիտակցաբար, լավ նպատակներով կամ վատ նպատակներով: Իսկ հազարամյակների ընթացքում այդ գործողությունը հաստատ կարող էր ազդել Հին Կտակարանի որակի վրա:

Նոր Կտակարանը հաստատ ավելի հավաստի է: Նախ այն գրվել է համեմատաբար վերջերս, չորս մարդու կողմից, որոնք բոլորն էլ ականատեսներ են եղել և նույնն են պատմում: Ասենք այստեղ էլ չնչին տարբերություններ կան, բայց ոչ էական:

Այսպիսով, Նոր Կտակարանն ինձ համար ընդունելի է, իսկ Հին կտակարանը միայն մասամբ է ընդունելի:

[Malxas]

Հովարս ջան, մի հարց էլ եմ ուզում տալ: Պատասխանիր եթե կարող ես:
Եկեղեցիներից մեկում մի հայտարարություն տեսա: Կարծեմ Ջրվեժում էր: Ահա դրա մոտավոր բովանդակությունը:
<Դրսից մոմ մի բերեք: Դա հաճելի չէ նաև Աստծուն>
Իրավունք ունի հայ հոգևորականը այսպիսի բան գրել:? Այսինքն, հետապնդելով իր մանր տնտեսական հարցերը վկայակոչել Աստծուն:

[eduard30]

Սկսեմ Աբրահամից: Երևի սխալ արեցի օրինակն իմ անձի վրա բերելով : Ընդհանուր ձևով ասեմ: Յուրաքանչյուր տղամարդու համար ծայրաստիճան ամոթալի է իր կնոջը սրան նրան վաճառելը բիզնես դարձնելը: Ասենք առաջին անգամ վախեցավ փարավոնի մոտ: Իսկ երկրորդ անգամ մի թե գիտակցաբար չարեց, որպեսզի ունեցվածք ստանա:

Խորհուրդ եք տալիս այդքան վստահ չլինել: Երևի ճիշտ խորհուրդ է: Բայց եթե ես Աստծո աջակցությունն անձամբ ինձ զգալի այդպիսի երկնային տեսքով ու ինձ մոտ էլ այդքան հաճախ հրեշտակներ գային ավետելու, որ ես հատկապես Աստվծո ընտրյալ մարդն եմ, անկասկած այքան քաջություն կունենայի, որ առանց զորքի ու զենքի մեն մենակ կգնայի նվաճելու աշխարհը:

Կներեք, բայց Աստծո Հին կտակարանում և Նոր կտակարանում տարբեր կերպով գործելը բացատրեցիք շատ վատ և այնաստիճան անհամոզիչ, որ նախկին կարծիքս էլ ավելի ամրապնդվեց: Մինչդեռ դա Հին կտակարանի այն հատվածներից էր, որոնք պետք էր բացատրել, ոչ թե հեքիաթանման պատմությունների ձևով, ինչպես արեցիք դուք, ինչպես և անում են համարյա բոլորը, այլ բացահայտեր իսկական իմաստը:
Կուզենայի ուշադրության հրավիրել Հին կտակարանի սկզբնամասի վրա: Ադամի ու Եվայի արարման, Կայենի կողմից Աբելի սպանության նկարագրումից հետո ինձ մոտ այնպիսի տպավորություն է ստեղծվել, որ Ադամի ու Եվայի արարումից առաջ աշխարհը լիքն էր մարդկանցով: Ասվում է չէ, Կայենի վրա նշան դրվեց, որպեսզի նրան հանդիպած մարդիկ հանկարծ չսպանեն: Հապա որտեղից հայտնվեցին այդ մարդիկ: Միայն խնդրում եմ Ադամի և Եվայի գերարգասեբերությամբ չբացատրել: այդ: Իհարկե հին մարդիկ ունակ էին ավելի մեծ սերունդ տալ, բայց հաստատ ճագարներ չէին:

Մի բան էլ ավելացնեմ ասածներիս: Երբեք չեմ հավատա, որ Աստված, ով ժամանակից առաջ է և ստեղծել է տիեզերքը, ինչ որ չնչին մարդկանց վրա տպավորություն գործելու ցանկություն ունենա երբևէ: Այդպիսին չէ այն Աստված, ում ես ճանաչում եմ: Այն շատ ավելի բարձր ու վեհ:

Իսկ Հին կտակարանի հեքիաթանման պատմություններն անկասկած ունեն լուրջ հիմք: Ուղղակի չկա այն մարդը, ով կկարողանար ինչ որ չափով բացատրել:

Բարեկամ մինչ Նոյը մարդիկ ապրել են մոտ 950 տարի, եթե չեմ սխալվում կարողացել են մինչը 700 տարեկան հասակում երեխա ունենալ, ուրեմն կարելի է մտածել, որ ունեցել են հարյուրավոր սերունդ: Կայենի վրա նշան դրվեց, որ չսպանեն, հույսով եմ պարզ է: Մինչ Նոյը երկրի կառուցվացքը այլ է եղել ջերմոցի նման, հյուսիս հարավ չի ունեցել ,թթվածինը եղել է կրկնակի, եռակի անգամ շատ քան հիմա, այդ պաճառով մարդիկ երկար են ապռել և եղել են հսկաներ, և ընդանրապես ամբողջ բնական և կենդանական աշխարն է հսկա եղել: Կարդա ուշադիր կհամոզվես, եթե ցագանաս գիտական ֆիլմ էլ կա:

[Արէա]

Բարեկամ մինչ Նոյը մարդիկ ապրել են մոտ 950 տարի, եթե չեմ սխալվում կարողացել են մինչը 700 տարեկան հասակում երեխա ունենալ, ուրեմն կարելի է մտածել, որ ունեցել են հարյուրավոր սերունդ: Կայենի վրա նշան դրվեց, որ չսպանեն, հույսով եմ պարզ է: Մինչ Նոյը երկրի կառուցվացքը այլ է եղել ջերմոցի նման, հյուսիս հարավ չի ունեցել ,թթվածինը եղել է կրկնակի, եռակի անգամ շատ քան հիմա, այդ պաճառով մարդիկ երկար են ապռել և եղել են հսկաներ, և ընդանրապես ամբողջ բնական և կենդանական աշխարն է հսկա եղել: Կարդա ուշադիր կհամոզվես, եթե ցագանաս գիտական ֆիլմ էլ կա:

Ի՞նչ ես խոսում

[fanaid]

Սխալ եք տրամաբանում

[eduard30]

Ի՞նչ ես խոսում

Գրքից եմ խոսում Կարդա Գիրքը ուշադիր հետո կասես ինչ

http://god-tv.net/blog/2010-09-05-439 եթե չստացվի նայելու սեխմի 3-րդ փլեյեռ:

http://cineplexx.ru/18/7041-lozh-vo-...auki-2010.html

[հովարս]

Մի բան էլ ավելացնեմ ասածներիս: Երբեք չեմ հավատա, որ Աստված, ով ժամանակից առաջ է և ստեղծել է տիեզերքը, ինչ որ չնչին մարդկանց վրա տպավորություն գործելու ցանկություն ունենա երբևէ: Այդպիսին չէ այն Աստված, ում ես ճանաչում եմ: Այն շատ ավելի բարձր ու վեհ:

Իսկ Հին կտակարանի հեքիաթանման պատմություններն անկասկած ունեն լուրջ հիմք: Ուղղակի չկա այն մարդը, ով կկարողանար ինչ որ չափով բացատրել:

Այսչափ քննադատելով Հին կտակարանը չեի ցանկանա այդքան շատ մեղադրել, որովհետև հնարավոր եմ համարում հրեա ազգի միջամտությունը Ավետարանի միջոցով իրենց ազգին գովաբանելու ու բարձրացնելու, մյուսներին ցույց տալու, որ իրենք Աստծո ընտրյալ ազգ են: Ես նրանց Աստծո ընտրյալ ազգ չեմ համարում ու երբեք էլ չեն եղել: Հիշենք, թե ինչ էր պատճառաբանում Մուհամմեդը, երբ նոր կրոն էր ստեղծում: Իսկ նա ասում էր, որ քրիստոնեական և հուդայական ուսմունքները իրենց նախնական մաքրությունը չունեն այլևս և անհրաժեշտություն է առաջացել նոր կրոն հիմնել:

Ձեզ հասկացա, դրա համար էլ կպատասխանեմ այլ կերպ:
Ես փիլիսոփա չեմ, և ոչ էլ իմ հավատքն է փիլիսոփայություն, այլ մի իրականություն, որտեղ Աստված իրական/գործող անձ է, և ես շփվում եմ Նրա հետ:
Շատ բաներ կարող եմ ասել, բայց իմաստը չեմ տեսնում , քանի որ դուք չեք ուզում բացահայտել ճշմարտությունը, այլ ձեր թեզն եք առաջ տանում, որը ինձ հետաքրքիր չի:
«Խնդրեցե՛ք և պիտի տրվի ձեզ. փնտրեցե՛ք և պիտի գտնեք. ...զարեկեք և պիտի բացվի ձեզ: Որովհետև նա ով կխնդրի՝ կստանա, և ով կփնտրի՝ կգտնի և ով որ զարկի՝ պիտի բացվի նրան»:
Երբ կհասկանաք սրա իմաստը, այն ժամանակ կշարունակենք մեր զրույցը:
Շնորհակալություն:


հ.գ.
Ամեն մի հայտարարության չեմ կարող պատասխանել, քանի որ ես Հայաստանում չեմ:

[Tig]

.... Աստված իրական/գործող անձ է, ....

Այ սա է, այն հիմնաքարային տարբերությունը, որի պատճառով մենք չենք հասկանում իրար...

Իմ կարծիքով Աստված/Արարիչը անձ չի, ինչպես օրինակ ես կամ դու... Նա ՆԱ չի, այլ ամեն ինչ Է: Ճիշտ է ամեն ինչը մարդկային գիտակցությամբ պատկերացնել և հասկանալ դժվար է, բայց կարելի է փորձել...

[հովարս]

Կուզենայի ուշադրության հրավիրել Հին կտակարանի սկզբնամասի վրա: Ադամի ու Եվայի արարման, Կայենի կողմից Աբելի սպանության նկարագրումից հետո ինձ մոտ այնպիսի տպավորություն է ստեղծվել, որ Ադամի ու Եվայի արարումից առաջ աշխարհը լիքն էր մարդկանցով: Ասվում է չէ, Կայենի վրա նշան դրվեց, որպեսզի նրան հանդիպած մարդիկ հանկարծ չսպանեն: Հապա որտեղից հայտնվեցին այդ մարդիկ: Միայն խնդրում եմ Ադամի և Եվայի գերարգասեբերությամբ չբացատրել: այդ: Իհարկե հին մարդիկ ունակ էին ավելի մեծ սերունդ տալ, բայց հաստատ ճագարներ չէին:

Եթե Հակոբը մի 30-40 տարվա մեջ ծնեց 12 երեխա, ապա հաշվեք, թե 700-800 տարվա մեջ ամեն մեկից քանի մարդ կծնվի: (Ծննդոց 5:4)(Ադամի ապրած տարիները հաշվում են վտարումից սկսած)

[հովարս]

Տիգ ջան, արի չփիլիսոփայենք ասեմ Հոգի Է, եղա՛վ:

[Tig]

Տիգ ջան, արի չփիլիսոփայենք ասեմ Հոգի Է, եղա՛վ:

Փիլիսոփայելու խնդիր չի: Հոգին նույնպես անձ է... Իսկ ես Արարչին որպես անձ չեմ կարողանում պատկերացնել...

[Արէա]

Եթե Հակոբը մի 30-40 տարվա մեջ ծնեց 12 երեխա, ապա հաշվեք, թե 700-800 տարվա մեջ ամեն մեկից քանի մարդ կծնվի(Ադամի ապրած տարիները հաշվում են վտարումից սկսած): (Ծննդոց 5:4)

Իսկապե՞ս ծիծաղելի չեք համարում էդ 700-800 տարին: Ոնց կարելի ա էդ աստիճանի հեքիաթների հավատալ: Գիտելիքների պակասն ու աստվածաշնչում արտագրողների, թարգմանիչների, հեղինակների վրիպակներն ու շեղումները չընդունելը Աստծուն հավատալու ապացույց չի: Մի անգամ գոնե Ձեզ հարց չե՞ք տվել, էդքան հնագիտական հայտնագործություններ են լինում, տարիների ճշտությամբ որոշվում են հազարավոր տարիների հնություն ունեցող իրերի տարիքը, ո՞նց եղավ որ մի հատ 800 տարեկան հսկայի մնացորդներ չգտնվեցին: Մենակ մերկապարանոց հայտարարություն անելով հո չի՞: