Հովարս
Մի բան էլ կցանկանայի ասել ձեզ: Նախկին հղումներից մեկում գրել էիք, որ տվյալ դեպքում այսպես եք վարվել, որովհետև Քրիստոսն էլ այդպես էր վարվել, կամ մի այլ արարք եք կատարել, որովհետև Սուրբ գրքում է գրված, որ պետք է այդպես վարվել: Իմ կարծիքով քրիստոնյան չպետք է կատարի Քրիստոսի պատվիրանները իր էությանը հակառակ: Երբ իիքն իրենից այդպիսի մարդ չի ներկայացնում, այլ սոսկ անում է, որովհետև այդպես է գրված, ապա այդ մարդը ոչ թե քրիստոնյա է, այլ ստրուկ է քրիստոնյա վարդապետությանը:
Մարդը բարկանում է ու հանկարծ հիշում է, որ չի կարելի բարկանալ, որովհետև Քրիստոսն արգելել է այդ:
Մարդը ցանկանում է գողություն անել, բայց այդ չի անում, որովհետև վախենում է հայր Աստծո պատժից:
Ցանկանում է որևէ կնոջ, բայց իսկույն հիշում է, որ այդ դեպքում սաստիկ կմեծանա իր դժոխք ընկնելու հավանականությունը:
Այսպիսով ամփոփեմ կարծիքս: Ավելի լավ է մարդը մնա բնական և կատարելագործվի քրիստոնեական վարդապետության շրջանակներում և դրա արդյունքում ոչ թե վախից չկատարի այս կամ այն մեղքը, այլ իրենից ներկայացնի այն մարդը, որի էության մեջ չկա այդ մեղքերը կատարելու անհրաժեշտությունը:
Այլ կերպ ասած քրիստոնյան պետք է խանդավառվի քրիստոնեական վարդապետության լույսով և ոչ թե կաղապարված մնա նրա դոգմատների ճիրաններում:
Մեջբերել
Էջանիշներ