Աստղ, հույներինն էլ եկեղեցին ու պետությունն անջատված են, դեռ ավելին՝ Երուսաղեմի Հունաց պատրիարքությունն անջատ է Հունաստանի Ուղղափառ Եկեղեցուց, բայց մարդիկ շատ լավ գիտակցում են իրենց ազգային-եկեղեցական շահը: Քեզ համար ո՞նց է, որ Հունաստանի կառավարությունը հատուկ ֆինասավորում է Երուսաղեմի հույն վանականերին՝ պահպանելու և ընդարձակելու իրենց ունեցվածքն ու իրավունքները: Չեմ ասում մեր պետությունը ֆինանսներ հատկացնի մերոնց, բայց մեր պատրիարքությունն իր թիկունքում չի զգում հայոց պետության որևէ տեսակի օժանդակություն, թեկուզ ամենափոքր: Երբևիցե լսե՞լ ես, որ մերոնք միջազգային որևէ հարթությունում հարց բարձրացնեն՝ ի պաշտպանություն Երուսաղեմում մեր դարավոր իրավունքների և իրոք փառահեղ դիրքի: Մեր հասարակության վերաբերմունքն էլ ամեն մի նման միջադեպից հետո սահմանափակվում է ծաղրանքով կամ քննադատություններով, ինչն արդյունք է մակերեսային պատկերացումների և մոտեցման: Մարդիկ որևէ զգացողություն չունեն, որ դա մեր սեփականությունն ու հարստությունն է, որ փորձում են խլել մեզնից: Հսկայական բան կարող են անել հենց միայն ԶԼՄ-ները, որ նախ իրենք փորձեն խորությամբ ըմբռնել իրականությունը, հետո էլ այն մատուցեն թե՛ մեր և թե՛ միջազգային հասարակություններին: Աշխարհի աչքին ներկայանում ենք վայրենիներ, որ սրբավայրի նկատմամբ նկատմամբ առանց չնչին ակնածանքի՝ փողոցային տուրուդմփոց ենք կազմակերպում: Աշխարհահռչակ մի շարք լրատվամիջոցներ մեծ հաճույքով և դրամատիկությամբ ցուցադրում են հայ սարկավագին, որ ցատկում և հարվածում է հույն հոգևորականին, բայց ոչ մեկ չի էլ տեսնում, թե ինչի համար է դա անում տվյալ սարկավագը. ոչ մեկ ցույց չի տալիս, որ այդ պահին ոտատակ տված հայ հոգևորական կա, որին գցել են գետնին և հարվածում են, և սարկավագն ընդամենը փորձում է պաշտպանել մեր հոգևորականին: Մերոնք, փոխանակ փորձեն իրականությունը մատուցել, մի բան էլ իրենք են կրակին յուղ լցնում իրենց անլրջությամբ և մակերեսայնությամբ: Մեր այդ մի խումբ վանականները միայնակ են պայքարում թե՛ հույների պետական և եկեղեցական կառույցների գործադրած ջանքերի և թե՛ հրեական կառավարության հստակ քաղաքականության՝ ազատագրել Սիոն լեռը հայերից:
Մեջբերել
Էջանիշներ