«Կրոն» բաժնի թեմաներից դուրս քննարկումներ

[հովարս]

Իմաստությունը կապ չունի այդ բառի հետ դա նոր թարգմանությունն է, "իմաստային" տեսանկյունից բառացի "միտք, գիտելիք սիրող": Բա հին հայկական իմաստուն բառը ?
Ես Աստծուն չեմ պաշտում, ես հավատում են նրա գոյությանը Բանավեճ չեմ ուզում, ուղղակի կարծիքների և մտքերի փոխանակում

Չէի ուզում գրել, բայց ընկերոջս չեմ կարող թողնել ''մոլորության'' մեջ:
Վստահ եմ քեզ ծանոթ է սկեպտիկ բառը, հիշեցնեմ, նշանակում է մտածող, մտածել:
Սկեփսի-միտք իսկ գիտելիքը դա գնոսի-ն է, ուրեմն ոչ մի կապ չունեն փիլիսոփա բառի հետ:

Չեմ կարող իմ անձը ուրանալ, որովհետև իմ անձը որոշվում է իմ գիտակցությամբ և բանականությամբ, առանց որոնց իմ անջը, ԵՍԸ, գոյություն չունի: Այսինքն չեմ կարող ուրանալ իմ սեփական գիտակցությունն ու բանականությունը, քանի որ առանց դրանց չեմ կարող նաև ընդունել Աստծուն: Աստծո մեծություն ու իրականությունը կարողանում եմ ընկալել միայն իմ գիտակցության շնորհիվ` անգիտակից արարածը կի կարող ՀԱՍԿԱՆԱԼ, իսկ այդ գիտակցությունը, և դրա հետ միասին նաև Աստծո ընկալու իմ անձի հիմնաքարերից են:

Մի բան էլ ասեմ,
Իմ կարծիքով չի կարելի Աստվածաշնչից առանձին նախադասություններով կամ հատվածներով ամփոփ միտք արտահայտել: Աստվածաշնչի միտքն ու իմաստը կայանում են միայն ամբողջության մեջ` բոլորը միասին:
Դրա վառ օրինակն է Հիսուսի պատվիրանի այս մեկնությունը "երբ աջ այտիդ հարվածում են, ձախը դեմ տուր": Առանձին հանդես գալով այս պատվիրանը չի ընկալվում, և այն փորձում են ինչ-որ խորիմաստ մտքերով բացատրել:

Հոգևոր բաները միայն հոգևորը կարող է քննել, կներես որ կրկնում եմ. քրիստոնեությունը փիլիսոփսյություն չի, ապրելակերպ է: