իսկ եթե արդեն ուսումնասիրել ու հասկացել ենք?Hrayr-ի խոսքերից
հա, չգիտենք, բայց պետք է իմանանքԱստղ ջան, որ մի քիչ խորամուխ լինենք, կտեսնենք, որ ճշմարտությունը այդ հարցում ոչ մեկս էլ չգիտի:
էլի եմ ասում, Մոնկ ջան, հազարից մեկն ա տեղից շարժվում. բանտ այցելողների մասին էլ գիտեմ /կարծեմ մեկի ազգանունը Կարապետյան էրԱռանց կեղծ համեստության ասեմ, որ ինտերնետում իմ արածը չնչին բան է: Պարզապես աշխատանքային ժամերիցս րոպեներ եմ գողանում, մի երկու բան ճանկրտում, որ գուցե սահմանափակ գիտելիքներիս սահմաններում կարողանամ ինչ-որ հարցում գոնե մի փոքր օգտակար լինեմ: Բայց, Աստղ ջան, իզուր ես կարծում, որ եկեղեցականները տեղներից չեն շարժվում : Գիտես, թե շաբաթվա մեջ ինչքան այցեր են լինում թե մանկատներ, թե ծերանոցներ, թե առանձին անհատների, անգամ բանտ, այն էլ շատ ռեգուլյար ձևով: Ուղղակի ասեմ, որ նման հարցերում Հայ Եկեղեցին որդեգրած սկզբունք ունի. չգովազդել իր արածը: Շատ դեպքերում մեկ-մեկ ես ինքս նույնիսկ ընդվզում եմ` ինչու չի բարձրաձայնվում այդ ամենը? չէ որ դրանով անտեղյակությունից անիմաստ տեղը խոսող շատ լեզուներ կլռեն? Բայց հոգու խորքում գտնում եմ, որ ճիշտ է այս կերպը: Ավելին, Քրիստոսի սպասավորը միշտ պարտավոր է հիշել Քրիստոսի պատգամը նման դեպքերում, պատվիրում է ոչ միայն չպարծենալ նման պարագաներում, այլ ասել. <Անպիտան ծառաներ ենք, արել ենք այն, ինչը պարտավոր էինք անել>: Երևի սխալ էր նաև իմ` այսքանն ասելը, բայց խնդրում եմ, նախքան նման վստահությամբ կարծիք արտահայտելը, մի պահ մտածել` արդյոք իզուր տեղը մեղքի մեջ չես հայտնվում:/, մանկատներ էլ, զորամասեր էլ. բանտարկյալների համար նույնիսկ եկեղեցի էին կառուցել... գնահատում եմ այս ամենը, չեմ ժխտում. բայց դա քիչ է. նույնն է, թե գովենք մեր պաշտոնյաներից մեկին, թե` տեսեք, ճանապարհներ է կառուցում... չպիտի գովենք, դա նրա պարտականությունն է, ավելին` պետք է դժգոհենք, որ այդ ճանապարհի երկայնքով ծառեր չի տնկել
եկեղեցու կատաստրոֆիկ վիճակը պատկերացնելու համար բավական է տեսնել աղանդավորների <<բանակները>>
Մեջբերել
Էջանիշներ