Իմ կարծիքով, այնպես սովորեցնել, որ խոսակցականը չտարբերվի, հնարավոր չէ։ Խոսակցականի մեջ միշտ կան ժողովրդական, բարբառային արտահայտություններ և բառեր, որոնք սովորում ես բնիկների հետ շփման արդյունքում. բառարաններում դրանք հազվադեպ են հանդիպում կամ չեն հանդիպում։ Իմ մասին կարող եմ ասել, որ իմ թե՛ ռուսերեն, թե՛ անգլերեն նախադասությունները երբեմն բավականին ֆորմալ են ստացվում. քերականորեն ամեն ինչ ճիշտ է, հասկանալի, բայց դա խոսակցական լեզուն չէ, դա էլ հենց մատնում է օտարազգի լինելը։ Միևնույն միտքը ռուսը կամ շոտլանդացին շատ ավելի պարզ ձևով է արտահայտում։TerroR!ST-ի խոսքերից
Ես մի հարց ունեմ. արդյո՞ք անհրաժեշտ է սովորեցնել օտարազգի մարդուն քո լեզուն (կամ քեզ սովորել օտարինը) այնպես, որ նրա խոսակցականը չտարբերվի լեզվի կրողինից։ Ամեն մի փոքր այլ կերպ արտասանվող հնչյուն, մի քիչ ծուռ կառուցված նախադասություն իր հմայքն ունիև բնավ ամաչելու բան չէ։
Մեջբերել
Էջանիշներ