Artgeo-ի խոսքերից
— Հե՛յ, ո՞վ կուզի պոլիծեխնիկ,
Դուրս եկեք, դո՛ւրս, ինձ մո՛տ, էստե ՜ղ...
— Գոռիկ ախպե ՜ր, Գոռիկ խպե՛ր,
Պոլիծեխնի՞կ, էս կողմը եկ:
Կանչեց Ներսեսն Մայր Բուհական
Ու մոտ գընաց Գոռը նրան:
— 0՜, ի՛նչ ինստիտուտ, պոլիծեխնիկ
Կուրսը մի հաց...
— Վո ՛ւյ, թանկ է խիստ...
— Է ՛, մի ՜ խոսիր, Ներսե՜ս, էդպես,
Բագի կյանքը թե կըսիրես:
— Ամա ՛ն, հողեմ գլուխը Բագի,
Աստված Բագից հեռու պահի.
Արևդ ապրի, Գոռիկ ախպեր,
Էդ անունը բերան մի ՜ բեր:
— Վա ՜հ, էսքան էլ չա՞ր լինի մա՛րդ:
Ի՞նչ է արել Բագը քեզ վատ: —
Գազան բուհի սըրից փըրկել,
Չոր լիկվիդի դարդից պոկել՝
Բերել է քեզ Պոլիծեխնիկ,
Աչքն էլ քաղցըր միշտ քեզ վըրա...
— Օ ՛ֆ, հերիք է, Գոռիկ ախպեր,
Մի ՜ խոսեցնիր ինձ դըրանից:
Երնեկ դըրա ոտը կոտրեր՝
Չըգար հաներ ինձ մեր բուհից
Եկավ վարար հեղեղի պես,
Զարկեց իմ շեն, իմ լսարան,
Ոչ աստըծուն նայեց, ոչ ինձ,
Սըրբեց բերավ ողջ տեղահան:
Թող արի փակ իմ լսարան,
Բանալիներն Գետառն ածի,
Սարի ուսից վերջին անգամ
Ետ նայեցի ու կանչեցի.
«Աստվածածի ՛ն Վերին Կաթան,
Քեզ ամանաթ իմ սուրբ վաթան,
Ուր որ գընամ մեր վաթանից՝
Ինձ դարձըրու գերությունից»:
Աղաչեցի աղերսելով,
Ետ շուռ եկա ու անց կացա.
Ծեծով, կոծով, հըրով, սըրով՝
Բժշկականի մոտերն հասանք:
Տերյանը փակ, Կորյունը փակ
Մեծ պրոբկան էր տիրում մանրից
«Անցե ՜ք», եկավ մեզ հըրաման.
Բագն է հրաման տալիս վերից...
Ետևը սո ՛ւր, առաջը ջո՛ւր,
Սո ՛ւգ, վայնասո ՛ւն, իրարանցո ՛ւմ,
Բառաչում են մեծ ու պուճուր,
Իրար գըրկված՝ պրոբկեն լըցվում...
Էն սև օրը, որ ես տեսա,
Քո թըշնամին թող չըտեսնի...
Ա՛խ, ե՞րբ պիտի մին էլ տեսնեմ`
Իմ անեծքը երկինք հասնի...
տեղն եք գրավում
յա, սև շենքից էլ մարդ կա ստե՞ղ 
, պիտի հասկանաս : 
… դուք էտ ժամանակ սովորում ու սովորում էիք: Հետո՞ 
Էջանիշներ