Ինչո՞ւ բոլոր ազգերը իրենց տառերը կոչում են անուններով, իսկ մենք` ոչ։
Օրինակ անգլերենում դրանք են «Էյ, Բի, Սի...»։ Երբեւե լսե՞լ եք, որ անգլիացին ասի «Ա, Բը, Սը, Դը...»։ Կամ, ասենք, հունարենը` «Ալֆա, Բետա, Գամմա», ոչ թե «Ա, Բը, Գը...»։
Ինչո՞ւ մենք չենք օգտագործում մեր տառերի անունները, որոնք ե՛ւ գեղեցիկ են, ե՛ւ կարճ (ի տարբերություն, օրինակ, հունական որոշ տառերի` Էփսիլիոն, Օմիկրոն, Օմեգա)։