Հարցը ստեղ էն չի որ կարա՞ թե չէ լավ բան լինի Հայաստանի համար, այլ ավելի խորքային ա: Ենթարենք թե դա հեսա լինելու է, էտ լավ բանը: Նախ ու՞մ ուզելով ա լինելու: Մե՞ր, թե ուրիշի: Երկրորդ, եթե մի օր էլ /ասենք էտ լավը լինելու հաջորդ օրը/ էտ անողը որոշի մի վատ բան անի, ո՞վ ա դրան դեմ կանգնելու՝ ՍերժըJuzeppe Balzammo-ի խոսքերից
Ժող իմ մոտ տարօրինակ մի զգացում կա: Ինչ որ բան ա լինելու, մենք էլ օգտվելու ենք: (թու-թու…) Մենք էնքան չենք հավատում որ մեր համար կարող ա ինչ որ լավ բան լինի, որ լուրջ նշանների դեպքում անգամ մերժում ենք դրանց լինելը: Բայց, ոնց որ թե, էս անգամ ծխից մի քիչ էլ խորովածի հոտ ա գալիս…, ոչ: Իսկ Սերժին՞ ով ա դեմ կանգնելու ՝ Արտուրի՞կը
, դաշնակնե՞րը իրենց օպեռայամեձ օբեկտներով
, Լևո՞նը իրա սահմանադրական փասթաթղթերով ՞
:
Մի խոսքով տխուր ա
Մեջբերել
Էջանիշներ