Հրավիրում եմ ձեր ուշադրությունը Զեյնո Բարանի այս հոդվածի վրա
http://online.wsj.com/article/SB1219...googlenews_wsj
Ռուսերեն մասնակի տարբերակը այստեղ է
http://www.vz.ru/news/2008/9/1/202655.html
Անտեղյակներին ասեմ որ Զեյնո Բարանը դա հանրահայտ Մեթյու Բրայզաի կինն է: Նա ազգությամբ թրքուհի է, դավանաբանությամբ գլոբալիստ ամերիկանիստ: Հիմնականում զբաղվում է թուրքական շահերի լոբբինգով ամերիկայում, դե իր ամուսինն էլ ամերիկյան շահերի վերահսկիչն է Հարավային Կովկասում:
Ինչպես տեսնում եք տվյալ տիկինը խիստ մտահոգված է Թուրքիայի դեգերումներով: Ըստ երևույթին արդեն ակնհայտ է դառնում որ Թուրքիան նույնպես ուզում է անկախանալ Ամերիկյան հեգեմոնյիաից, ընդհուպ մինչև ՆԱՏՈ-ից դուրս գալ: Թուրքիայի անկախական ձգտումներին պարզ է աջակցում են Ռուսաստանը ու Իրանը: Կարծես թե Թուրքիայի ներսում էլ հակաարևմտյան տրամադրությունները գերիշխող են դարձել: Թուրքիայի վերջին քայլերը ըստ երևույթին ուղղորդվում են նաև հիմ Եվրոպայի կողմից որը նույնպես ձգտում է սահմափակել ԱՄՆ-ի ազդեցությունը տարածաշրջանում:
Ինչպես տեսնում ենք չնայած ԱՄՆ-ի մեծ հզորությանը, միևնույն է տարածաշրջանում նրա դեմ սկսել են աշխատել բազմաթիվ մեծ ու փոքր ուժեր: Եվ զարմանալի չի որ խեղճ Վրաստանը հայտնվեց այդպիսի փորձանքների մեջ: ( իհարկե իր անուղեղության պատճառով ) Որովհետև նրա դեմ էին Եվրազիայի համարյա թե բոլոր երկրները, բացի Անգլո-Ամերիկյան դաշինքից որն էլ նրան զոհաբերեց որպեսզի այդ ֆոնի վրա մեծ հիստերիա բարձրացնի:
Բայց այսքանով մեր տրագեդիան դեռ չի վերջացել: Տարածաշրջանում ևս կա մի երկիր որը հավակնում է դառնալ Զոհի, մատաղի դերը: Դա Հայաստանն է:
Հարց: ինչու՞ պետք է զոհաբերվի Հայաստանը՞:
Պատասխանը շատ պարզ է: Հանուն Դեմոկրատիայի հաղթանակի: Հանուն Մակդոնալդսի, հանուն կոկակոլա խմելու իրավունքի, հանուն նրա համար որպեսզի նրանց երեխաները կարողանան միկիմաուս նայել:
Եթե առաջանա Թուրքիա-Ռուսաստան-Իրան դաշինք և եթե Հին Եվրոպան դուրս գա ԱՄՆ-ի ազդեցության տակից ապա Ամերիկյան երազանքը ԿՄԵՌՆԻ: Կվերջանա նրա Հեգեմոնյան: Դա կլինի ամերիկյան ԴԵՄՈԿՐՏԱԻԱՅԻ մահը: Կհաղթանակի Եվրոպական բյուրոկրատիան ( ԼՏՊ-ի խոսքերը ), Ռուսական ցարիզմը, Իրանական իսլամոկրատիան, Թուրքական նեոօսմանիզմը :
Եվ որպեսզի Ամերիկյան Դեմոկրատիան չմեռնի պետք է մենք զոհաբերենք Հայաստանը ու մեզ: Մեր փոքր եղբայր վրացիները արդեն կատարեցին առաջին քայլը: Բայց դա քիչ էր: Պետք է ավելի ահասառսուռ զոհաբերում: Պետք է մի անմեղ ազգ, որը ոչ մի մեղք չի գործել: Միայն այդպիսի ահասարսուռ զոհաբերությունը նոր շունչ կտա Դեմոկրատիայի մարող ոգուն: Ինչպես ժամանակին Սումգաիթով սկսվեց Դեմոկրատիայի հաղթարշավը այս անգամ էլ պետք է տասնապատիկ ավելի մեծ Սումգաիթ:
Տիբեթցիներ, վրացիներ, սուդանի քրիստոնեաներ այդ բոլորը չի ազդում միջազգային հանրության ու ազգերի վրա ինչքան Հայ արյունը: Հայերի արյունը միշտ կախարդական ազդեցություն է ունեցել պատմության ընթացքում: Այն փոխել է դարաշրջաններ:
Արդյոք պատրաստ ենք մենք մեզ զոհաբերելու՞:
Երևի այո: Մարտի մեկը ցույց տվեց որ այս աշխարհում դեռ մնացել է ազգ որը ուզում է մեռնել հանուն դեմոկրատիայի:
Էջանիշներ