Կարևոր չի մարդուն միչև վերջ ճանաչել: Որքան հասկացել եմ պետքա է ճամաչես այնքան, որքան, որ քեզ ձեռք է տալիս, ուղղակի ճանաչես ու տեսնես այն գծերը, որ վստահելու դեպքում պետք կգա: (թեմայի հարցմանը այդքան էլ համապատասխան տողեր չէին)
Որքան էլ, որ ուզենաս կարճ ժամանակում չես կարող մարդուն ճանաչել:
Ժամանակ է պետք ու դեպքեր, թե՞ լավ և թե՞ վատ:
Sometimes one pays most for the things one gets for nothing ...
Շատ հաճախ, ես կասեի հիմնականում չեմ փորձում մինչև վերջ կամ ընդհանրապես ճանաչել մարդուն: Որովհետև չգիտեմ ինչի ինձ թվում է , որ ես միևնույն է գիտեմ արդյունքը: Երևի էությունիցս է, բայց ես ընդհանրապես բաց չեմ մարդկանց համար ու շատ հաճախ ինձ հետ շփվելուց մարդիկ չեն կարողանում ինձ ճանաչել, որովհետև երևի ես չեմ թույլ տալիս, իհարկե արդյունքում լինում է այն, որ ասում են.
- Քեզ դեռ չեմ բացահայտել....Ինչ արած այդպիսին եմ ես:
Ուղղակի մարդ էակը, ինչ ուզում եք ասեք, կանխատեսելի է...
Ասում ես որ դժվար բացահայտվող ես, բայց դա ասելով արդեն բացահայտվում ես:Katka-ի խոսքերից
Շատ հաճախ, ես կասեի հիմնականում չեմ փորձում մինչև վերջ կամ ընդհանրապես ճանաչել մարդուն: Որովհետև չգիտեմ ինչի ինձ թվում է , որ ես միևնույն է գիտեմ արդյունքը: Երևի էությունիցս է, բայց ես ընդհանրապես բաց չեմ մարդկանց համար ու շատ հաճախ ինձ հետ շփվելուց մարդիկ չեն կարողանում ինձ ճանաչել, որովհետև երևի ես չեմ թույլ տալիս, իհարկե արդյունքում լինում է այն, որ ասում են.
- Քեզ դեռ չեմ բացահայտել....
Ուղղակի մարդ էակը, ինչ ուզում եք ասեք, կանխատեսելի է...
Ասում ես որ բաց չես մարդկանց համար ու շատ հաճախ քեզ հետ շփվելուց մարդիկ չեն կարողանում քեզ ճանաչել, բայց դա ասելով արդեն իսկ ճանաչացնում ես քեզ
Շատ ավելի ներողամիտ կգտնվենք ուրիշների շատ ու շատ զանցանքներին, եթե լավ ճանաչենք ինքներս մեզ:
Եթե ցանկություն ունես ճանաչելու մարդկանց, սկսիր քեզանից, փորձիր սկզբից ինքդ քեզ ճանաչել, ապա կհամոզվես որ դու արդեն գրեթե ճանաչում էս շատ շատերին:
Մարդիկ իրարից այդքան էլ չեն տարբերվում, բոլորը գրեթե նույնն են, ունեն նույն հիմնական զգացմունքները որով առաջնորդվում են իրենց ողջ կյանքի ընթացքում:
Պարզապես մեկի մոտ ավելի ցայտունա արտահայտված լինում այդ զգացմունքները ( լինի դա նախանձ, սեր, ատելություն, բարություն, գոռոզություն, հպարտություն, ...) իսկ միուսի մոտ քիչ ավելի սակավ խորությունա ունենում նույն այդ զգացմունքները, կախված միջավայրից, շրջապատի ազդեցությունից և մարդու ներքին բարոյական կերպարից:
Այնպես որ, երբ ինքդ քեզ լավ ճանաչես, կարող էս հաշվել որ դու շատերին արդեն գիտես:
Մենք իրար սեր ենք պարտք մարդիկ:
Չուզեցի նոր թեմա բացել. կարծում եմ քննարկումներն այս հարցի շուրջ նույնպես այս թեմայի շրջանակներում կլինեն:
Ասացվածքն ասում է. «Ասա ո՞վ է ընկերդ, ասեմ՝ ով ես դու»: Արդյո՞ք միշտ է այս ասացվածքը ճշմարիտ՝ մարդուն ճանաչելու կամ նրա հետ ընկերանալու համար: Անձամբ ես մարդկանց ընդունում եմ այնպիսին՝ ինչպիսին կան: Ու կարծիքս տվյալ մարդու մասին երբեք չեմ ստեղծում նրա մասին այլ կարծիքներով կամ նրա ընկերների մասին դատելով: Իսկ դու՞ք...
Իմ դեպքում` այո, ճիշտ է
Տարբերակ 1.
Նրա նկատմամբ անսահման վստահություն ցուցաբերիր, բայց անընդհատ ստուգիր:
И чтобы нас никто не разлучил,
Я превратил тебя в воспоминания. -Григорий Лепс
Ռազմավարական խաղ Travian.ru
Այս պահին թեմայում են 1 հոգի. (0 անդամ և 1 հյուր)
Ձեր իրավունքները բաժնում
Մեջբերել
Էջանիշներ