Արկածային գրադարան

[Արամ]

Ինձ, օրինակ, խիստ հետաքրքում ա էս թեմայում գրողների տարիքը... Ու մանավանդ՝ թե Cindy-ն իրո՞ք էդքան մեծ հաճույք ա ստանում 17 տարեկանում Անանյան կարդալուց:

օրինակ ես Անանյանը կարդացել եմ տասնմեկ--տասներկու տարեկանում կոնկրետ չեմ հիշում բայց հիմա էլ մեծ հաճույքով կկարդամ

[Հայկօ]

Chuk Հարցնում եմ, որովհետև մի քանի ամիս առաջ փորձեցի վերոհիշյալ «Կորուսյալ Աշխարհը» նորից կարդալ ու ընկա ցնցակաթվածի մեջ. տափակ բան էր: Ընդամենը երկու լավ գլուխ ուներ՝ սկզբում ու վերջում, երկուսն էլ նվիրված Չելենջերնին ճամփու դնելու ու ընդունելու հանդիսավոր նիստերին: Mitre Ո՞նց կարող է ուրիշ ընտրություն չլինել: Գիրք կարդալիս սովորաբար ամենամեծ խնդիրը հենց ընտրության՝ չափից դուրս հսկայական լինելն է:

Ավելացվել է 1 րոպե անց
Հ.Գ. Անանյանի մասին ասածիդ հետ համաձայն եմ, ես էլ եմ շատ բան սովորել դրանցից: Կարդացել եմ ոչ միայն գեղարվեստական գործերը, այլ նաև 5 թե 7 հատորանոց «Հայկական բնաշխարհը»: Կարող է՝ վերնագիրը շփոթում եմ, վաղուց էր...

[Chuk]

Chuk Հարցնում եմ, որովհետև մի քանի ամիս առաջ փորձեցի վերոհիշյալ «Կորուսյալ Աշխարհը» նորից կարդալ ու ընկա ցնցակաթվածի մեջ. տափակ բան էր: Ընդամենը երկու լավ գլուխ ուներ՝ սկզբում ու վերջում, երկուսն էլ նվիրված Չելենջերնին ճամփու դնելու ու ընդունելու հանդիսավոր նիստերին: Mitre Ո՞նց կարող է ուրիշ ընտրություն չլինել: Գիրք կարդալիս սովորաբար ամենամեծ խնդիրը հենց ընտրության՝ չափից դուրս հսկայական լինելն է:

Ավելացվել է 1 րոպե անց
Հ.Գ. Անանյանի մասին ասածիդ հետ համաձայն եմ, ես էլ եմ շատ բան սովորել դրանցից: Կարդացել եմ ոչ միայն գեղարվեստական գործերը, այլ նաև 5 թե 7 հատորանոց «Հայկական բնաշխարհը»: Կարող է՝ վերնագիրը շփոթում եմ, վաղուց էր...

Փոքր ժամանակ «Կորուսյալ աշխարհը» մեծ հետաքրքրությամբ եմ կարդացել, բայց թե Արթուր Կոնան Դոյլն ի՞նչ կապ ուներ Վախթանգ Անանյանի հետ, չգիտեմ Ես զուտ Անանյանի համար էի ասում: Չեմ կարծում, որ եթե հիմա «Կորուսյալ աշխարհը» կարդամ, մեծ բավարարվածություն ստանամ, երևի ավելի շուտ քեզ նման:

Իսկ ընդհանրապես արկածայիններից ես միշտ «Գանձերի կղզին» ու «Սև նետն» եմ այլ հարթության մեջ դրել, մեկ էլ եթե «Այվենհոն» արկածային է համարվում, դա: Կարծում եմ, որ միշտ էլ հաճույքով կկարդամ, թեև իհարկե լրջության մակարդակը փոխվել է:

Ժյուլի մասին շատ խոսվեց թեմայում... թեև էլի փոքր տարիքում Վեռնին կարդացել եմ հաճույքով, բայց առանձնապես մեծ տպավորություններ չեմ ունեցել:

Ի դեպ հայերից Խաժակ Գյուլնազարյանն էր երեխաների համար լավ արկածայիններ գրում: Այսինքն հիմա հաստատ այդ արկածայինները չէի կարդա, բայց էլի փոքր տարիքում գերագույն հաճույք եմ ստացել, լեզուն լավն էր:

[Mitre]

Բնական է , որ ընտրությունը կախված է ցանկությունից: Գրադարաններում մի գրքից ավել չէին տալիս, ես էլ մի քանի գրադարանից էի վերցնում : Ինձ թվում է, որ Անանյանի կարգի գրականությունը, կամ այսպես ասած արկածային գրադարանը, պետք է մինչև 13-15 տարեկանը կարդալ վերջացնել:

[Հայկօ]

Համաձայն եմ, որ մինչև 13-14 տարեկանը արկածային գրադարանից ինչ կարդացիր՝ մենակ էդ է օգուտ մնալու. հետո արդեն անիմաստ ու անհետաքրքիր է դառնում: «Սև նետը» շատ էի սիրում, «Տորտուգա» բառն էդտեղից եմ սովորել : Խաժակ Գյուլնազարյան՝ նույնպես, թեև հիմա վեպերը հիշում եմ, վերնագրերը՝ չէ: Մենակ «Սինանտրոպ-պիթեկանտրոպը»:

[Mitre]

Համաձայն եմ, որ մինչև 13-14 տարեկանը արկածային գրադարանից ինչ կարդացիր՝ մենակ էդ է օգուտ մնալու. հետո արդեն անիմաստ ու անհետաքրքիր է դառնում: «Սև նետը» շատ էի սիրում, «Տորտուգա» բառն էդտեղից եմ սովորել : Խաժակ Գյուլնազարյան՝ նույնպես, թեև հիմա վեպերը հիշում եմ, վերնագրերը՝ չէ: Մենակ «Սինանտրոպ-պիթետանտրոպը»:

Հենց ասեցիր տորտուգա հիշեցի Սաբատինիի Կապիտան Բլադի ոդիսականը,
ոն՞ց էի մոռացել:

[Cindy]

Ինձ, օրինակ, խիստ հետաքրքում ա էս թեմայում գրողների տարիքը... Ու մանավանդ՝ թե Cindy-ն իրո՞ք էդքան մեծ հաճույք ա ստանում 17 տարեկանում Անանյան կարդալուց:

Cindy ն էդ գիրքը կարդացելա 14տարեկանումԷղավ

[Narinfinity]

Սիրում եք կարդալ արկածային գրքեր?Ում արկածային գրքերն եք ավելի շատ նախընտրում կարդալ?Օրինակ կարդացել եք Վախթանգ Անանյանի "Հովազաձորի գերիները'' կամ "Սևանի ափին'' վիպակները?Շատ հաջողված գրքեր են:Ինչ կասեք այդ գրքերի մասին?

Շնորհակալություն թեմայի համար,
Ես կարդացել եմ գրեթե բոլոր արկածային գրքերը, բայց ոչինչ չեմ հիշում, բացի մի գրքից` <<Ալիքների վրայով վազողը>> վերնագրով, որի մեջ գլխավոր հերոսը մի աղջիկ է, որը իր սիրո և քաջության շնորհիվ կարողանում է քայլել ալիքների վրայով, ի հակառակ բոլոր խանգարող հանգամանքների...
Ես այդ աղջկան մինչ հիմա չեմ մոռանում` ճերմակ ու թեթև հրեշտակի պես, էդպես եմ հիշում, բայց հեղինակին մոռացել եմ...

[Հայկօ]

«Արկածային գրադարանից» ամենաշատը կարդացել եմ «Ուռուս շեյթանի դեսպանը» (ես էդ բոլոր գրքերը երեքից ինը-տասը անգամ կարդացել եմ): Ընտիր գիրք էր: Հիմա էլ հավեսով կկարդայի: