Այժմ հայ և հայագետ պատմաբանների մի խումբ որոշ փաստերից ելնելով ենթադրում է, որ Վասակ Սյունին 450-451թթ. ապստամբության ժամանակ անընդհատ պարսիկների հետ բանակցություններ է վարել` փորձելով հասնել անկախության խախաղ ճանապարհով, հասկանալով նաև որ հայոց սպարապետի հայերին արագ մահվան երախն է տանում: Իսկ Ավարայրի ճակատամարտից մի որոշ ժամանակ առաջ նա Փայտակարանում բանակցում էր պարսիկների հետ, որոնք նրան խոստացել էին Հայաստանին լիարժեք անկախություն տալ, միայն հայերը պետք է զրադաշտականություն ընդուներ և պարսիկներին հարկ վճարեր: Իսկ Սյունին նախորոք մշակված ծրագիր ուներ. որոշել էր ներքին գործերում ազատություն ստանալուց հետո լիարժեք թոթաժել հայերին պարսիկների լծից ու վերադառնալ բուն հավատքին: Սպարապետը նույնպես իմացել էր այդ մասին և եսամոլությունն ու եսասիրությունը թույլ չտվեցին նրանց ընդանուր հայտարարի գալ(Հայաստանի թագավոր պետք է Վասակ Սյունին դառնար):
Մեջբերել
Էջանիշներ