Հայկօ, Gladiator, *e}|{uka*, Ուլուանա, ihusik , Juzeppe Balzammo, Dayana, Vive L'Armenie -
Ժողովուրդ ջան, բոլորիդ, շատ, անչափ շատ շնորհակալությունՁեր խոսքերը անսահման թանկ արժեն ինձ համար, Ձեր գնահատականը հսկայական նշանակություն ունի ինձ համար, քանի որ այս պատմվածքը ես... ստեղծել եմ ուղղակի 1գիշերվա ու առավոտվա ընթացքում, կարելի է ասել ուղղակի մուսայի անընդհատ մի հոսքի ազդեցության տակ: Ես առաջին անգամ եմ տպագրվում, առաջին անգամ է հասարակությունը տեղյակ դառնում իմ պատմավծքներին /այո, հենց <<ներին>>
Իզուր եղբայր - անչափ շատ բան կորցրած կլինես, եթե շարունակես այդպես վարվելԲոլոր հետագա առարկումներին վերջդնելու համար ասեմ, որ կյանքում երբեք չեմ սիրահարվել ու, ըստ ամենայնի, չեմ էլ պատրաստվում:
Ճիշտ եսՇատ հետաքրքիր էր բնության երևույթների համադրությունը հեղինակի կյանքում տեղի ունեցող գործողությունների հետ։ Առանց դրանց սյուժեն, իհարկե, պարզունակ կլիներ, բայց այս ստեղծագործության արժեքը, կարծում եմ, սյուժեի մեջ չէ, այլ վերջինիս ինքնատիպ ներկայացման, ինչը բավական լավ է հաջողվել հեղինակին։
Լավ է ասված...Ցանկացած խոր զգացմունքի մեջ էլ մի բան կա, որ ասես մարդուն կտրում է նյութից ու տանում մեկ այլ ավելի չքնաղ ոլորտ ու դրանով իսկ արդեն նա անգերազանցելի է ինչպես այս պատմության բառերի ետևում գտնվող թրթիռները
ՄերսիՊատմաբան եղբայր շատ լավ էր: Նույնիսկ անսպասելի լավ: Եթե փորձես մի գիրք էլ այս ոլորտում գրել, հաջողության կհասնես: Վստահ եմ …
Այդպես էլ է պատահում...Շատ լավն էր, ափսոս որ տխուր էր...
Ինչ նկար?Հուսիկի մեջբերումը տեղին էր
Շատ հետաքրքիր կլիներ տեսնել այդ նկարը
Մեջբերել
Էջանիշներ