Լիոն կներես որ թեմայումտ միքիչ օֆֆտոպում եմ, բայց: Հայկո պիտի հիմքեր ունենաս որ ասես հենց աղջիկը չի ուզում ուրեմն արժանի չի տվյալ տվյալ տղուն, ոչ մի կարքին աղջիկ շատ միանգամից չի ասի վայ դու ինձ սիրում ես եսել քեզ եմ սիրում, աղջկան բնորոշ երևույթ ա, պոչ են խաղացնում: Օրինակ դու ես ու մի աղջկա հավանել ես, հըլը պատկերացրու առաջին իսկ ծանոթությունից նա համաձայնի ընկերուհիդ դառնա, տարօրինակ կթվա չե? Բայց ճիշտես այն առումով որ եթե դա տևի մեկ երկու տարի ուրեմն չարժի էլ ժամանակ վատնել, ուրեմն կամ աղջիկն է շատ բծախնդիր կամել հո զոռով չի, հարմար չեն իրար ու վերջ:Հայկօ-ի խոսքերից
Լավն էր... Ու ցավալի: Սակայն ես էս ընթացքում մի բան եմ հասկացել՝ ոչ մի աղջիկ արժանի չէ, որ դու իր հետևից վազես: Կարող է՝ մի քիչ կոպիտ ու քյառթու է, բայց ճիշտ է: Եթե չի ուզում, ուրեմն ԻՆՔԸ ՔԵԶ արժանի չէ: Ու միշտ էլ լավից լավը կա (դրա համար էլ հեսա հայ-հայ տունն եմ մնում): Պատմվածքն ինքնին հաջող է, կյանքի հետ պարի պատկերը դուրս շատ եկավ, իսկ ցանկացած ծաղիկ բարդուց շուտ է չորանում:
Հ.Գ. Մայրս թոռ է ուզում... Կորա:
Մեջբերել
Էջանիշներ