Էս կինոն անգի՛ր գիտեմ

[Հայկօ]

Կան ֆիլմեր, որ բոլորս գոնե մեկ անգամ տեսել ենք: Կան օսկարակիր ֆիլմեր. լավն են, ոչինչ: Փառատոնային ֆիլմեր, արտհաուզ ֆիլմեր... Ֆիլմեր, որ IMDB-ի Top250-ում են և, անկասկած, գլուխգործոց են: Եվ կան ֆիլմեր, որ ոչ մի մրցանակի չեն արժանացել, ոչ մի ցուցակում տեղ չունեն, և սակայն՝ բոլորս անգիր, ծայրից-ծայր գիտենք: Դրանց սցենարի ամեն տողն ասացվածք է, երաժշտության ամեն նոտան՝ ժողովրդական ու սիրված: Առաջարկում եմ այս թեմայում արժանին մատուցել այդ լավագույն ֆիլմերին: Որպես օրինակ՝ նշեմ, ասենք, 3+2, Ոսկե ցլիկը կամ Կովկասի գերուհին: Շարունակե՛ք, խնդրում եմ: Я требую продолжение банкета! Թե չէ՝ ե՜ս, Փարսադանի տղա Մուրա՛դս, գամ հասնեմ ստե՜ղ, ու ինձ ասեն նյեեե՞տ:

Հ.Գ. Թեման ինձ համար խիստ ցավոտ է:

[Սամվել]

"Չբռնե՞մ Կատաղեմ"

[Mitre]

Իհարկե Ոսկե հորթը և Տասներկու աթոռը

[Հայկօ]

Թեման բացելու պատճառներից մեկն էլ այն է, որ (համոզված եմ, շատերի հետ է պատահել), ինչ-որ խոսակցության ժամանակ հանկարծ մի էնպիսի իրադրություն է ստեղծվում, որ ուղղակի չե՛ս կարող չասել «детям мороженное» կամ, ասենք, «Джексон оказался женшиной»... Ու էդ ասելուց հետո բոլորը բութ հայացքով քեզ են նայում, մտքում դիագնոզ են դնում ու անցնում առաջ: Ու դու չես հասկանում. ախր ո՞նց... Ախր «մարդիկ մա՛րդ են մեջ գցում, որ հետս խորհու՛րդ անեն, տո ա լա մեզո՛ն»:

[Mitre]

"Չբռնե՞մ Կատաղեմ"

Я тебя один умеый вещ скажу - արի մի կատաղի

[Lion]

- Զոսյա... Ես եկել եմ, Զոսյա, և հնարավոր չէ անտեսել այդ փաստը... Գիտեք ինչ, Զոսյա, յուրաքանչյուր մարդու, և նույնիսկ պարտիականի, ճնշում է 240 կիլոգրամանոց մթնոլորտային սյունը: Դուք դա նկատել եք?
- Ողբալի սիրահար...
- Այոոո, ես տիպիկ Եվգենի Օնեգինն եմ, նույն ինքը` ժառանգազուրկ ասպետ:
-Դուք ինչ ասպետ եք...
-Մի զայրացեք, Զոսիա, հաշվի առեք մթնոլորտային սյունը: Եվ երբեմն ինձ թվում է, թե այն ինձ ավելի ուժեղ է ճնշում, քան ուրիշներին: Ու դա Ձեր նկատմամբ սիրուց... և մեկ էլ երևի նրանից, որ պրոֆմիության անդամ չեմ...
- Եվ մեկ էլ նրանից, որ ավելի շատ եք ստում, քան ուրիշները:
- Դա սուտ չէէէ: Դա ֆիզիկայի օրենք է... Հասկացեք ինձ, Զոսյա, ես 33 տարեկան եմ և ինչ եմ ես արել? Ուսմունք չեմ ստեղծել, մեռած Պանիկովսկուն հարություն չեմ տվել և միայն Դուք...
- Դե, ահա և ճաշարանը, ես գնացի...
- Սպասեք, ես ել եմ գալիս: Կուտեմ մի որևէ հերթապահ բորշչ. գուցե մխիթարվեմ?
- Չէէէ, այնտեղ միայն ուսանողների համար է...
- Ոչինչ, այդ դեպքում հենց այնպես կնստեմ...

[Հայկօ]

-Բա հիմա ի՞նչ ես անում:
- Հենց այնպես, ֆինանսական գծով:
- Բանկու՞մ ես ծառայում:
- Ոչ ես չեմ ծառայում: Ես միլիոնատեր եմ:
- Քանի՞ միլիոն ունեք:
- Մեկ:
- Մի մեծ բան չէ:
- Քիչ է, քիչ է:
- Ինձ կհերիքի:

...

- Այդ ու՞ր փախան բոլորը...
- Իսկապես... Պետք է իմանալ...
- Ես կատա՛կ արի... Ես աշխատավոր եմ: Ես սիմֆոնիկ նվագախմբի դիրիժյոր եմ... Ես լեյտենանտ Շմիդտի որդի՛ն եմ: Իմ հայրը թուրքահպատա՛կ է: Հավատացե՛ք ինձ...
- Թողեք...



Տխուր է...

[Lion]

- Զոսյա... Ես եկել եմ, Զոսյա, և հնարավոր չէ անտեսել այդ փաստը... Գիտեք ինչ, Զոսյա, յուրաքանչյուր մարդու, և նույնիսկ պարտիականի, ճնշում է 240 կիլոգրամանոց մթնոլորտային սյունը: Դուք դա նկատել եք?
- Ողբալի սիրահար...
- Այոոո, ես տիպիկ Եվգենի Օնեգինն եմ, նույն ինքը` ժառանգազուրկ ասպետ:
-Դուք ինչ ասպետ եք...
-Մի զայրացեք, Զոսիա, հաշվի առեք մթնոլորտային սյունը: Եվ երբեմն ինձ թվում է, թե այն ինձ ավելի ուժեղ է ճնշում, քան ուրիշներին: Ու դա Ձեր նկատմամբ սիրուց... և մեկ էլ երևի նրանից, որ պրոֆմիության անդամ չեմ...
- Եվ մեկ էլ նրանից, որ ավելի շատ եք ստում, քան ուրիշները:
- Դա սուտ չէէէ: Դա ֆիզիկայի օրենք է... Հասկացեք ինձ, Զոսյա, ես 33 տարեկան եմ և ինչ եմ ես արել? Ուսմունք չեմ ստեղծել, մեռած Պանիկովսկուն հարություն չեմ տվել և միայն Դուք...
- Դե, ահա և ճաշարանը, ես գնացի...
- Սպասեք, ես ել եմ գալիս: Կուտեմ մի որևէ հերթապահ բորշչ. գուցե մխիթարվեմ?
- Չէէէ, այնտեղ միայն ուսանողների համար է...
- Ոչինչ, այդ դեպքում հենց այնպես կնստեմ...

- Ծանոթացեք:
- Պերիկլես, Ֆեմիդի Պերիկլես:
- Բենդեր Զադունայսկի...
- Ախխխ... Դուք նաև Զադունայսկի եք?
- Այոոո... ինչպես և դուք միայն Սինիցկայա չեք, դատելով գուլպաներից...
- Այո: Ես Սինիցկայա-Ֆեմիդի եմ: 25 օր է, ինչ ամուսնացած ենք: Մեր արծաթե հարսանիքն է, կարելի է ասել...
- Դաաա... հըմ, գիտեք, այս նավաստիական բորշչի մեջ լող են տալիս խորտակված նավի բեկորներ: Իսկ... ինչ գծով եք դուք, այսպես ասած, մասնագիտանում?
- Ես երկաթուղային նկարիչների կոլեկտիվի ղեկավար եմ, ավարտել եմ գեղդասընթացներ:
- Կոլեկտիվի? Այդպես էլ գիտեի...: Դե լավ ես պետք է գնամ: Իմ խոսակցությամբ ես կխանգարեմ Ձեր ստամոքսահյութի արտադրությանը, որն այնքան անհրաժեշտ է առողջության համար...

[Հայկօ]

Քեռիս ինձ կրծքո՜վ է կերակրել... Դե արի ու մի՛ ասա:

[Lion]

Քեռիս ինձ կրծքո՜վ է կերակրել... Դե արի ու մի՛ ասա:

- Տարան աղջկան... տարան: Կոլետիվի ներկայացուցիչը տարավ աղջկան մենատնտես միլիոնատիրոջից... Ախխխխ... Այ թե Պողոս առաքյալ եմ դարձել: 7-րդ օրվա ադվենտիստ, մատիաց շան որդի, կախել է պետք այսպիսի Տալստոյականներին... Թոոոող, կկախվեմ...

[Հայկօ]

- Պանիկո՛վսկի, աղջիկները սիրում են երկարոտն, գեղեցիկ և քաղաքականապես գրագետ մարդկանց...
- Ուտելիքը կուռք մի՛ դարձրեք, Շու՛րա...
- Գաղափարը՝ մեզնից, բենզինը՝ ձեզնից (էս իմ ամենասիրածն ա)
- Պանիկովսկի, Ձեզ հանձնարարված էր այսօր հանդիպել պաշտպանյալին և նրանից խնդրել մեկ միլիոն՝ ասածը համեմելով ապուշ ծիծաղով:

Բա կապույտ եզրագծով ափսե՜ն: Բա «Անտիլոպ-Գնու՜ն»: Ո՞ր մեկն ասես...

Թեման, կարծես թե, իր երկրպագուներին գտնում է... Սառույցը շարժվե՜ց, պարոնա՛յք երդվյալ ատենակալներ:

Հ.Գ. Բա որ հեսա «Հարսնացուն հյուսիսից»-ին անցնեմ... Բռնվե՛ք:

[Աբելյան]

-Մի հատ ՉՆԿԱՐՎԵ՞ՆՔ
-Չեք ուզում, մի նկարվեք
***
-Հավաքվում ենք վաղը, առավոտյան ժամը 8-ին: Ровно в двадцать нол нол...
***
-Աշո՞տ, էս ի՞նչ ես անում:
-Չորանում եմ
-Բա որ քամին տանի՞ : Զա՛ռա...

[Սերխիո]

Ձեր կեղտոտ ձեռքերով չկպնեք իմ մանկության բյուրեղապակյա երազանքին

Հ.Գ.
կարծեմ ճիշտ եմ հիշում

Ավելացվել է 2 րոպե անց
«Էս իմ ամենօրվա շորն ա»

«Ես 40 տարվա մանկավարժ եմ ,ու հասկացել եմ մի պարզ ճշմարտություն»

Երջանկության մեխանիկա

« Ծիծիկդ ուտեմ » ՝Ջիգարխանյան

Մենավոր ընկուզենի

[Աբելյան]

-Водонос! Водонос! Твоя вода-дерьмо!

[Սերխիո]

«Մենք պետքա Իվանի պոչից բռնենք»

Հարսնացուն հյուսիսից