Ցեղասպանություն 1915

[kiki]

5. Խայտառակությունը - Ցեղասպանությունը

այ սրա վրա զարմացա, Սերգեյ ջան կբացատրե՞ս, իմ գրածից ավելի անհասկանալի ա, եթե ես ինչ որ չափով իփր կարողացա բացատրել իմ գրածը, էս քո գրածից բան չհասկացա ... ինչի՞ ա խայտառակություն ... միգուցե թուրքերի համա՞ր, ոչ մեզ ...

Մոդերատորական: Թեման առանձնացվել է «Հայաստանի պատմության ամենա, ամենա իրադարձությունները» թեմայից:

[Գոռ Ջան - Հայ]

Մեջբերում:
5. Խայտառակությունը - Ցեղասպանությունը

այ սրա վրա զարմացա, Սերգեյ ջան կբացատրե՞ս, իմ գրածից ավելի անհասկանալի ա, եթե ես ինչ որ չափով իփր կարողացա բացատրել իմ գրածը, էս քո գրածից բան չհասկացա ... ինչի՞ ա խայտառակություն ... միգուցե թուրքերի համա՞ր, ոչ մեզ ...

Թույլ տուր ես պատասխանեմ:
Հիմանկանում համաձայն եմ ցեղասպանության հետ կապված ՀԱՅԿԱԿԱՆ բոլոր գաղափարներին: Բայց...Կատաղում եմ ,որ մտածում եմ ՀԱՅԵՐԻ «իբր անճարության »
մասին:
Բազմաթիվ փաստերը վկայում են, որ ցեղասպանությունը կարելի էր կանխել, կամ գոնե
մեծ մասին փրկել: Պատմական փաստերին եթե ծանոթ եք, նկատած կլինեք բազմաթիվ դեպքեր, երբ օրինակ երեք քուրդ կամ թուրք զինվոր 10 000 -ից ավել գերի են տեղափոխել, քշել են իրեն ուզած ուղղությամբ: Ու թող չպատճառաբանեն, թե մարդկանց ոգին էր կոտրված, որովհետև եթե այդպես էլ լիներ, գոնե հուսահատությունից շատերը կփորձեին պայքարել: 10000-ից թող 15 հոգին իրենց կյանքը զոհեին հանուն մյուսների:
Ուղղակի անբացատրելի երևութ է: Ու պետք չէ միայն թուրքին մեղադրել:
Ուղղակի հայ ազգը միշտել սիրել է տուժածի դեր խաղալ ու նվնվալ, նայելով սրա նրա ձեռքին:
Ես ամեն ինչը մեր ազգի մեջ վերանում է մենակ են պահին, երբ «դանակը հասնում է ոսկորին» կամ հայտնվում են Սերոբի, Անդրանիկի, Չաուշի, Նժդեհի նման անհատականություններ,իսկակն ՀԱՅԵՐ:

Դե իսկ ընդհանրապես, եթե հարցին գլոբալ մոտենանք, իհարկե չի կարելի խայտառակություն համարել:

[kiki]

Ուղղակի հայ ազգը միշտել սիրել է տուժածի դեր խաղալ ու նվնվալ, նայելով սրա նրա ձեռքին:

փաստորեն ուզում ես ասել հայերը նստել ու սպասել են , թե երբ պիտի իրենց ամեն անգամ կոտորեն, ուզում ես ասել իրանց հաճելի՞ էր կոտորվելը ...

[Aida]

փաստորեն ուզում ես ասել հայերը նստել ու սպասել են , թե երբ պիտի իրենց ամեն անգամ կոտորեն, ուզում ես ասել իրանց հաճելի՞ էր կոտորվելը ...

Հաճելի չէր, բայց ոչ մի բան չէին անում, որ չկոտորվեին:

[Գոռ Ջան - Հայ]

փաստորեն ուզում ես ասել հայերը նստել ու սպասել են , թե երբ պիտի իրենց ամեն անգամ կոտորեն, ուզում ես ասել իրանց հաճելի՞ էր կոտորվելը ...

Չէ, միքիչ տնական արտահայտվեմ երևի կհասկանաս.
Մինչև կողից մեկը չեր բզում, ոչ մեկ մատը մատին չեր տալիս:
Ամենքը իրա գլուխներ քորում:
Ու չգիտես ինչու շատերը միշտ սպասում էին ինչ որ օգնության:

Դե սենց չեմ կարում արտահայտվեմ, լիքը բան կա ասելու:
«Ռանչպարների կանչը» կարդացել ե՞ս, Խաչիկ Դաշտենցի:

[kiki]

Հաճելի չէր, բայց ոչ մի բան չէին անում, որ չկոտորվեին:

բան չէին անու՞մ ... դու երևի էնտեղ կանգնած նայում էրի, թե ինչպես էին իրենք հանգիստ կանգնում ու սպասում մինչև գան ու իրենց կոտորեն հա՞ ...
որպես մուսալեռցու թոռ, որի պապերն ու նարնց պապաերը կռվել ու դիմադրել են , կենդանի մնացել, հետ եկել հայրենիք , ու որոնց նկարներն ու իրերը, որ մնացել են այդ տարիներից հիմա ցաղասպանության թանգարանում են դրված , ես միայն կարող եմ վիրավորվել նման խոսքերից, չնայած չեմ վիրավորվի, քանի որ գիտեմ որ բոլորովին չես գիտակցում թե ինչ ես ասում ...

Ավելացվել է 2 րոպե անց

Չէ, միքիչ տնական արտահայտվեմ երևի կհասկանաս.
Մինչև կողից մեկը չեր բզում, ոչ մեկ մատը մատին չեր տալիս:
Ամենքը իրա գլուխներ քորում:
Ու չգիտես ինչու շատերը միշտ սպասում էին ինչ որ օգնության:

Դե սենց չեմ կարում արտահայտվեմ, լիքը բան կա ասելու:
«Ռանչպարների կանչը» կարդացել ե՞ս, Խաչիկ Դաշտենցի:

ես իմ պապու եղբոր պատմություններն եմ լսել, ու Աստված տա, մի օր կգնամ ու կձայնագրեմ իրեն, քանի որ եղբայրներից միայն ինքն է կենդանի մնացել որ ամեն ինչ իր աչքով տեսել է ու կռվել է, ցավում եմ որ իմ պապիկը շուտ մահացավ, ու հիմա հնարավորություն չունեմ նրան էլ լսելու ու ձայնագրելու ...

[Նորմարդ]

Մուսա լեռ, Մշո առաքելոց վանք և նման մի քանի դեպքեր... բան չունեմ ասելու, ես միայն գլուխ եմ խոնարհում, բայց դրանք ընդամենը բացառություններ էին, որ հաստատում էին օրինաչափությունը։ Հայերը բնակչության քանի՞ տոկոսն էին կազմում այսպես ասած «Արևելյան Անատոլիայում», թուրքական բանակը որքա՞ն կորուստ է կրել 1896-1920-ական թվականներին՝ հայերի պերմանենտ կոտորածների ու տեղահանումների ընթացքում, կարծում եմ այսքանն էլ է բավարար, որպեսզի տեղի ունեցածը գոնե ինքներս մեզ համար «խայտառակություն» բնորոշենք։

Ցեղասպանությունը խայտառակություն չի Հայ ժեղովրդի պատմության մեջ դա թուրք ժողովրդի խայտառակություն է, որովհետև ցեղասպանություն ասելով հիմա թուրքերն են գլուխները կախում(ոմանք իհարկե) կամ հիստերիկ կերպով մերժում այն:
Իմ կարծիքով 1915-1920թթ հայերը որոշ կազմակերպված քայլի դիմեցին իսկ եթե դրանք չվերաճեցին համազգային բնույթ ունեցող իրադարձության իմ կարծիքով այստեղ պատճառը ոչ միայն մեր անճարակության այլև մեր թշնամում խորամանկության և իրադարձությունները նախապես ծրագրելու մեջ էր:

[TigranM]

Իմ կարծիքով,այս դեպքում իրենց մեղքի մեծ բաժին ունեն ,այդ ժամանակվա հայ քաղաքական կուսակցությունները,որոնք չկատարեցին այն անհրաժեշտ քայլերը, որպիսի չունենայինք այն ինչ ունենք:Ընկան երիտթուրքերի լարած թակարդը ,հավատալով որ նարանք ուրիշ թուրքեր են:Ինչպես Վարդան Պետրոսյաննա ասում -թուրքի ուրուշը որնա…:
Նրանք պետք է համախմբեյին ժողովրդին ,մեծահարուստերից ,վաճառականներից գումար հավաքեին զինեին ազգին:Այն գավառներում որտեղ ժողովուրդը պայքարելա կոտորածները այդքան մեծ չեն եղել:

[Lionne_en_Chasse]

Ցեղասպանություն 1915։ Խայտառակութո՞ւն հայերի համար

Ո´Չ: Ողբերգություն էր ! իսկ խայտառակությունը այն է, որ հիմա այդ ողբերգությունը մոռացողներ կան ( էլ չեմ ասում ուրացողների մասին)
ՈՒ որոշ դեռահաս-պատանիներն, նախ և առաջ թող իրենց պատմությունը այն խորությամբ ուսումնասիրեն , իրենց ազգային ինքագիրը ( մեռած) այնքան բարձրացնեն , որ նման անպատասխանատու հայտարարություններ անելու իրավունք վաստակեն:
Էստեղ խոսք գնաց Խաչիկ Դաշտենցի "Ռանչպարների կանչը" գրքի մասին: Միայն այդ գիրքը կարդալը բավարար է, հասկանալու համար, որ հենց հասարակ ժողովուրդն էր ( առանց պետականության աջակցության) կազմակերպում իքնապաշտպանական մարտեր: Այն մարդիկ, որոնք ամբողջ կյանքում հող մշակելուց բացի ուրիշ բան չէին արել, զենք առան ձեռները ու ՀԱՅԴՈՒԿ դառան : Անգամ անասունը մորթվելուց առաջ պայքարում է, ինչքան էլ գիտակցի իր վիճակի անելանելիությունը: Դուք մոռանում եք, որ ցեղասպանությունը մեկ տարվա ընթացքում չի եղել (երևի միայն 1915 թվի հաճախակի հիշատակումն է պատճառը) : Թուրքերը սկզբից ժողովրդին զինաթափել, աղքատացրել, տանջահար են արել թե ֆիզիկապես , թե հոգեպես ...հետո նոր անցել իրենց սև գործին: Էդքան բան տեսած ժողովուրդը, որ դեռ պայքարելու ուժ ու համարձակություն էր գտել իր մեջ.... իսկ քննադատել կոտորված ազգիդ ...դա արդեն սրբապղծություն է թե զոհվածների , թե ազգությանդ հանդեպ : Ոչ ոքի չեմ ուզում վիրավորել, ու գիտեմ, որ հիմիկվա սերունդը ուզում է համարձակ արտահայտվել...բայց արտահայտվելուց առաջ նախ և առաջ պետք է տեղեկանալ ու ըմբռնել ( հատկապես նման հարցերում) :
Եվ վերջապես փոխեք էս թեմայի վերնագիրը

[Նորմարդ]

Ո´Չ: Ողբերգություն էր ! իսկ խայտառակությունը այն է, որ հիմա այդ ողբերգությունը մոռացողներ կան
Եվ վերջապես փոխեք էս թեմայի վերնագիրը

Լիովին համամիտ եմ Arm_Lionne-ի կարծիքի մեջ ցեղասպանությունը իհարկե խայտառակ երևույթ է բայց այն մեր ազգի համար խայտառակություն չէ:
Ցեղասպանությունը խայտառակություն է թուրք ազգի համար ամբողջ աշխարհի համար, որի լուռ համաձայնությամն էլ տեղի ունեցավ վերջինս:
Իսկական խայտառակությունը այդ <<խայտառակության>> ժխտման ու մոռանալու փորձերն են:
Եվ վերջապես ի՞նչ է սեփական ազգի խայտառկ լինելը դա կոմպլեքսի զգացում է ցանկություն երբեք չլսելու և չքննարկելու այդ խայտառակությունը` այն ինչ մենք պետք է խոսենք, մենք պետք է պատմենք աշխարհին ճշմարտությունը հանուն մեր ազգի ապագայի հանուն համայն մարդկության ապագայի...

[dvgray]

Ցեղասպանությունը հետևանք էր.
Իսկ իրական խայտարակությունը մինչ ցեղասպանություն, մոտ 50 տարի ,մեր ջոջերի վարած "քաղաղականությունն" էր. էն ավանտյուրիզմը, որը շատ հաճախ շփոտվում է հայրենասիրության հետ.

Վերջին հաշով պատմական դեպքերի մասին կարելի է դատել միմիայն փաստերով, իսկ մնացածը հօգեկան զեղումները դատարկ ջուր ծեծոցի են.

Իսկ փաստը անչապ խայտարակ է, և հետևանքը ահավոր.

ավելի քան 50 տարում մեր ազգից սպանվեց մոտ 1 500 000 մարդ. բռնագրավեց մեր ազգային հարսպուտյան 99 % (նաեվ ցարական Ռուսաստանում).
անվերադարձ կորցվեց մեր պատմական տարածքներում ապրելու իրավունքը.
մեզ մնաց 30 000 կմ2 ում բնակվելու իրավունք, և մի ահավոր (ամեն իմաստով) աշքարհագրական տարածք.

Եվ ինչ՞,
սա մեր ազգի նախնիների համար Խայտառակութուն չէ՞ (բա ինչ է՞, հերոսութու՞ն է)

Ոչ մի ազգ էլ ես բաներից ապահովագրված չէ (հույներ,բուլղարներ և այլն)
Սակայն նորմալ մարդիկ(ազգերը ) աշխատում են սենց բաներից դաս խաղել և գնալ առաջ. իսկ մենք արդեն 40 տարի է պտտվում ենք ես դեպքերի շուրջը, որի վերջը ամեն անգամ թուրք քրֆել է և ուրիշ ազգերի ողորմությունը մուրալը.
Սա էլ արդեն մեր սերնդի Խայտառակութունն է:

[kiki]

քո խոսքերից, հարգելիս, դուրս է գալիս, որ ոչ թե ցեղասպանությունը, այլ հայ ազգի պատմությունն է խայտառակություն ...

[dvgray]

քո խոսքերից, հարգելիս, դուրս է գալիս, որ ոչ թե ցեղասպանությունը, այլ հայ ազգի պատմությունն է խայտառակություն ...

Ոչ հարգելիս ; Պետք չէ ընկնել ծայրահեղությունների մեջ

մենք ունեցել ենք մեր տեղը ես արևի տակ;
Ետ տեղը բարադիների ու ոչ պրոֆեսիոնալների (արաջին հերթին դիվանագիտական ֆրոնտում) պատճառով կորցրել ենք;
Այժմ, փոխանակ զբաղվենք նույն տապակ պահվածքով մեր տեղը ես արևի տակ ավելի ու ավելի քչացնելով ("հայ դատ" , ցեղասպանության ընդունմուն եվ այլն), պետք է ավելորդ ժամանակ չկորցնել, և լայնացնել էտ տեղը: ոչ միայն տարածքների առումով, որը մեր դեպքում գրեթե անհնարին է, այլ առաջին հերթին մեր շրջակա շուկաները գրավելու իմաստով, որից մենք միշտ էլ եղել ենք ուժեղ և դա իսկապես կարող ենք անել ; Հենց հիմա, և ոչ թե վաղը կամ մյուս օրը,
Այ դա իսկապես կպահանջի պրոֆեսիոնալների առկայություն և դրա հետևանքները կլինի իրական արժեքներ և մեր, և մեր սերունդների համար;
Այ այստեղ է, որ պահանջվում է իրական աշքատանք, և ոչ թե դատարկ ղժղժոց;

[kiki]

լավ, էդ դեպքում հարգելիս, լսում եմ ձեր կոնկրետ առաջարկությւոնները , վերացական խոսել բոլորն էլ կարող են, կոնկրետ ասեք, ինչ պետք է անենք, որ չենք անում ...

[dvgray]

լավ, էդ դեպքում հարգելիս, լսում եմ ձեր կոնկրետ առաջարկությւոնները , վերացական խոսել բոլորն էլ կարող են, կոնկրետ ասեք, ինչ պետք է անենք, որ չենք անում ...

Այ սա ուրիշ բան

Իսկ իմ առաջարկությունները հլա որ սրանք են,
Աշխատել ամեն ինչ անել, որ ինտեգրվենք (մուտք գործենք և շահավետ աշխատենք) Թուրքիայի և Ազերբեդջանի տնտեսության մեջ , հատկապես միջին բիզնեսում; Այնտեղ էտ նիշան դեր բաց է, և նրանք հաստատ մեր կարիքը ունեն;

Իսկ թե սրան ո՞նց պետք է հասնենք , դա պետք է ասեն ու անեն մեր պրոֆեսիոնալ դիվանագետները ու քաղաքական գործիչները, (եթե իհարկե այդպիսիք ունենք );