Այո, ես համաձայն եմ, եկեք վերջ տանք այդ սովորություններին, բայց ես փոխհատուցում եմ պահանջում: Թող առաջիկա 5 տարիներին աղջիկները վճարեն տղաների ուղեվարձը ու զիջեն իրենց տեղը: Հետո միայն ամեն մեկը իր համար:
Այո, ես համաձայն եմ, եկեք վերջ տանք այդ սովորություններին, բայց ես փոխհատուցում եմ պահանջում: Թող առաջիկա 5 տարիներին աղջիկները վճարեն տղաների ուղեվարձը ու զիջեն իրենց տեղը: Հետո միայն ամեն մեկը իր համար:
Երջանկությունը ճամփորդելու ձև է, ոչ թե նպատակակետ։
Ռոյ Գուդման
Rhayader (30.03.2009)
Երթուղային տաքսու մեջ տեղ չեմ զիջում երբեք (կես տեղ էլ չեմ տալիս, որ երկուսով նստենք)։ Եթե տեսնում եմ, որ նստելու տեղ չկա, պարզապես չեմ բարձրանում։ Եթե պիկ ժամ է ու հնար չկա նստել, տաքսիով կգնամ։ Մետրոյում ու ավտոբուսում ծերերին զիջում եմ (դրանց մեջ կանգնելը հեշտ է)։ Իրար տեղը վճարել չեմ սիրում, բայց դեռևս "ենթարկվում" եմ ավանդույթին, հավես չկա այդ պատճառով վիճել ծանոթների հետ։
Հարդ (13.02.2010)
Էտ ուսուլով ուզում ես ասես որ ՍԱՂ աղջիկներին չես զիջում էլի...
Որովհետև աղջիկների 90%ը քսվումա
Դրա համար էլ քեզ չեմ սիրում
Իսկ եթե լուրջ զարմանում եմ էլի... ոնց կարելիա հանգիստ խղճով բազմել երբ կողքդ մի հատ տատի հազիվա իրան պահում որ չընկնի ու ոտերի ցավից մեռնում
Երբ որ ոտքս նոր էր լավացել կոտրվածքից. 2 տարի առաջ.. չէի կարում կանգնեի մարշուտկեքի մեջ ... դրա համար աշխատում էի ընենց տեղերը նստել որ զիջելով չի.. թե չէ որ զիջելու մարդ գար ու չկարողանայի զիջել ինձ ահավոր վատ կզգայի...
Loading your personal settings....
REAL_ist (31.03.2009)
Ստեղ մի անեկտոդ հիշեցիԷդ տեղ զիջելը ոչ թե մեր խնդիրն ա, այլ քաղաքային իշխանությունների: Պետք է այնպես անեն, որ դրա կարիքը չառաջանա, իսկ քանի դեռ այդ խնդիրը կա, մենք պետք է օգնենք իրար:
Երթուղայինում մի երիտասարդ նստած է լինում, կողքին մի հիվանդ պապիկ է կանգնած լինում: Պապիկն ուզում է երիտասարդին հասկացնի, որ տեղն իրեն զիջի: Ասում է.
- Հիվանդ մարդ եմ, ոտքերս ցավում են, Ճնշումս բարձր է,- ու մի շարք հիվանդությունների անուններ է տալիս, վերջում էլ ավելացում է.
-Համ էլ որ երիտասարդ էի, տեղս ծերերին էի զիջում;
Երիտասարդն առանց տեղից շարժվելու պատասխանում է.
-Տեսնում ես դա քեզ ինչի է հասցրել?
Ես ոչինչ չեմ ուզում...
Yellow Raven (30.03.2009), Մանուլ (13.02.2010)
Զիջելու պահով համաձայն չեմ - գեղեցիկ սեռին միշտ էլ, եթե հնարավորություն եմ ունեցել, զիջել եմ: Ինձ համար տանջալից մի բան է, երբ ես հանգիօստ նստած եմ, իսկ գեղեցիկ սեռի մի ներկայացուցիչ մեջքի ցավից գալարվում է կամ պատերին է դիպչում: Ազնիվ խոսք, ես միշտ գերադասում եմ իր տեղը լինել... Բայց դուք գիտեք ով ոնց - ես տենց եմ վարվում:
Իսկ այ իրար տեղը մուծվելը իրոք իմարություն է, ընդ որում մեծ չափերի հասած հիմարություն...
Համեցեք իմ ֆորում
Միայն արժանապատվություն ունեցողը կարող է գնահատել դա և իր, և ուրիշների մոտ:
Այ քեզ բան: Սոված տատիներ էլ լիքը կան, որ հնարավորություն չունեն հաց առնելու: Դու իրանց համար հաց առնու՞մ ես: Թե՞ քեզ թվում է իրենց ավելի հեշտ է սոված մնալ քան քեզ:Ապեր Մտքովդ չի անցել որ էտ տատին որ լիքը մարշուտկայա նստել կարողա ուղակի էտ տաքսի նստելու հնարավորոությունը չունի... Թե քեզ թվումա իրան ավելի հեշտա ոտի վրա կանգնել քան թե քեզ
Համաձայն եմ One_Way_Ticket-ի հետ, ինքս այնքան եմ կանգնում կանգառում մինչև գա դատարկ երթուղային։ Եթե մարդը կանգնեցնում է երթուղային, որի լուսամուտներից քամակ է երևում, նա հասկանում է, որ իր հաշվին այդ քամակների քանակն ավելանալու է։
Չեմ սիրում տատիկներին, որոնք չեն ուզում 5 րոպե սպասել կանգառում, դրա փոխարեն նստում են տաքսի, գտնում մի "զոհ" ու "Տղա ջան, ոտերս ցավում են, տեղ կտա՞ս նստեմ"։
Ժամանակին բանգլադեշում էի մնում, դժվար էր դատարկ երթուղային բռնացնել։ Ես էլ նստում էի հակառակ ուղղությամբ գնացող որևէ երթուղային, գնում մինչև մոտակա "կանեց", նստում դատարկ մեքենան և, գիտակցելով, որ ցանկացած մարդ էլ կարող է այդպես վարվել, չեմ պատրաստվում տեղս զիջել։
artak.am De gustibus et coloribus non est disputandum.
Երթուղայինում ամենաչդըզող մոմենտն էն ա, որ հազարանոց են տալիս ու ասում 'ապեր ես ՄԻ հատ ԵՐԿՈւ հատ փոխանցի', տալիս էս վարորդին
'էս էրկու հատ ստացեք'
'մի հա՞տ'
'չե, էրկու'
ներվայնանում եմ տենց պահերին: արա դե իջնելուց կտաս փողդ, էլ ի՞նչ ես աշխարհին ի ցույց դնում, որ հազարանոցն ա մոտիդ մանր փողը
Վերջին խմբագրող՝ John: 31.03.2009, 00:08:
Այս պահին թեմայում են 1 հոգի. (0 անդամ և 1 հյուր)
Էջանիշներ