Պարույր Սևակ
Վերջին մի քանի ամսում` Համո Սահյան, իհարկե Անահիտ մեծ դեր ունես դրանում,
Չգիտեմ, թե մոտավոր ինչքան գիրէ եմ կարդացել:
Շատ եմ սիրում կարդալ:
Պարույր Սևակ
Վերջին մի քանի ամսում` Համո Սահյան, իհարկե Անահիտ մեծ դեր ունես դրանում,
Չգիտեմ, թե մոտավոր ինչքան գիրէ եմ կարդացել:
Շատ եմ սիրում կարդալ:
Ծանոթության համար լավ ժամանակ է
գարունը` երբ շուրջդ ամեն ինչ կենդանանում է,
ամառը` երբ սկսվում է անպատասխատվության սեզոնը,
աշունը` քանի որ տարին ավարտվում է, և միայնակ մնալու հեռանկարը վախեցնում է,
և ձմեռը` երբ ջերմության և կրքի փափագ կա:
Ընդհանրապես շատ եմ սիրում արտասահմանյան գրականությունը, հատկապես Բալզակ, Շեքսպիր, Դանթե, Սերվանտես: Շեքսպիրի «Համլետը», Սերվանտեսի«Դոն Կիխոտը », իսկ մեր գրողներից Սևակի «Անլռելի զանգակատունը», Աբովյանի «Վերք Հայաստանին», Արտաշես Քալանթարյանի «Ինչո՞ւ տրորեցիր ծաղիկները»:
Մի լացի նրա համար, որ դա վերջացել է, այլ ժպտա` որ դա եղել է:
Չեխով!
Շատ եմ սիրում հայ գրականությունը, հատկապես պոեզիան: Իսկ արտասահմանյանից կուզեի առանձնացնել գերմանական գրականությունը: Անչափ շատ եմ սիրում Ռեմարկ, Ֆալլադա, Բյոլլ: Անպայման կարդացեք Հայնրիխ Բյոլլի "Ծաղրածուի աչքերով" վեպը, հրաշալի, հումորով հագեցած: Գրողն ինքը Նոբելյան մրցանակակիր է:
շատ եմ սիրում Դյումա, համարյա բոլոր գրվածքները կարդացել եմ, մի քանիսը բազմաթիվ անգամներ
սիրում եմ կարդալ պոեզիա, Սահյան և Սևակ
իսկ ես վերջերս կարդացել եմ արդեն մոդաիկ դարձած Պաուլո Կոելլոի գրքերը, և ամենաշատը նրա գրվածքներից հավանել եմ "11 րոպե"-ն, չնայած "Զաիր"-ն ել վատը չէ
չմոռանամ նշել Գրիգոր Գուրզադըանին - Էսսեներ, այս գրքերի շարքը /Տիեզերքը ափի մեջ, Կաքավաբերդի առեղծված, .../ խորհուրդ կտամ կարդալ բոլորին,
իսկ կյանքը շարունակվում է...
Eric Emanuel Shmitt;
Oscar et la dame Roze
Էքզյուպերի
Citadelle
Փոքրիկ իշխանը
Տագոռ
Պարտիզմանը
Հեմինգուեյ
Ծերունին ու ծովը
David Ways
August Rodin
Շահան Շահնուր
Նահանջ առանց երգի
և էլի շատ ու շատ բաներ…
Ալեքսանդր Շիրվանզադե - «Քաոս», «Կրակ»
Սերո Խանզադյան - «Մխիթար սպարապետ»
Մուրացան - «Գևորգ Մարզպետունի»
Ստեփան Զորյան - «Պապ թագավոր», «Արշակ թագավոր», «Վարազդատ»
Շառլոթ Բրոնտե - «Ջեյն-Էյր»
Լև Տոլստոյ - «Պատերազմ և խաղաղություն»
Փաստորեն հայտնվեց մեկը, ով իմ նման սիրում է պատմավեպեր ու չի խուսափում դրանցից…Narinik-ի խոսքերից
![]()
Շատ-շատ սիրում եմ Դյումային ու կարդացել եմ նրա համարյա բոլոր գրքերը/մի քանի անգամ/.
Ինչպես նաև
Ալեքսանդր Շիրվանզադե - «Քաոս», «Կրակ»
Սերո Խանզադյան - «Մխիթար սպարապետ»,«Դավիթ Բեկ»
Վոյնիչ-«Բոռ»
<Անգլուխ ձիավոր>-ը
Ժյուլ Վեռն/բոլոր ստեղծագործությունները
և այլն....................
Վերջին խմբագրող՝ Մանե: 27.12.2006, 21:48:
Հիմնականում կարդում եմ Fanatsy. Սայտում ելի Fanatsy կարդացոզ կա????
Ինչքա~ն շատ գիրք կարդացող ունենք: Դա շատ ուրաղալի է:
Շատ մեծ հետաքրքրությամբ եմ կարդում Ագաթա Քրիստի : Սիրով եմ կարդացել նաև Ալեքսանդր Դյումա, Թումանյան և շաատ եմ սիրում հեքիաթներ...
Վերջին խմբագրող՝ sweet: 31.01.2007, 21:26:
"It ain't those parts of the Bible that I can't understand that bother me, it is the parts that I do understand."
Mark Twain.
Հայկական ֆենոմեն. ԱՄՆ-ում ապրողը կարդում է Շիրվանզադե, Խանզադյան, Զորյան և այլն, իսկ Հայաստանում ապրողը` Հեմինգուեյ, Ֆիցջերալդ և այլն: Ի դեպ, այս ֆենոմենը գուցե բնորոշ է նաև այլ ազգերի, որոնք ունեն գետտոյական հոգեբանություն (տես "Spanglish" ֆիլմը):Narinik-ի խոսքերից
Վերջին խմբագրող՝ Philosopher: 09.02.2007, 10:40:
Սերխիո (09.01.2010)
Պաուլո Կուելիո
Համարյա բոլորը:
Հ.Գ. գրել եմ համարյա որովհետև մի քանի հատը չեմ կարդացել` Զաիրը, մեկ էլ կարծեմ կոչվում էր Մագի ճանապարհորդությունը:
Վերջին խմբագրող՝ Կարեն ջան: 09.02.2007, 10:46:
Մաֆիան անմահ է
Philosopher, կարծում եմ՝ տվյալ դեպքում այդ ֆենոմենն առկա չէ, որովհետև որքան գիտեմ, Narinik-ը բավական ուշ է տեղափոխվել ԱՄՆ (ինչ-որ տեղ գրել էր դրա մասին), այնպես որ շատ հավանական է, որ այդ հայ հեղինակներին կարդացած լինի դեռևս Հայաստանում եղած ժամանակ։Philosopher-ի խոսքերից
![]()
Երջանկությունը ճամփորդելու ձև է, ոչ թե նպատակակետ։
Ռոյ Գուդման
Գուցե և այդպես է: Սակայն իմ գրածի ներքին տրամաբանակն շեշտը այն հանգամանքի վրա էր, որ հայը, գտնվելով Ֆոլկների ու Հեմինգուեյի հայրենիքում, կարող է սիրել հենց այն հեղինակներին, որոնք կապված են իր հայրենիքի հետ` առանց նրանց գեղարվեստական ու գեղագիտական քննության: Սա է գետտոյական հոգեբանությունը, երբ դու գրականությունը դիտարկում ես ոչ թե իբրև քո մարդկային սկզբի սնման ակունք, այլ ազգային սկզբի պահպանման զենք, ինչից տուժում ես և դու, և գրականությունը, և, ուրեմն, հայրենիքը:
Այս պահին թեմայում են 1 հոգի. (0 անդամ և 1 հյուր)
Էջանիշներ