Մեջբերում Sergey-ի խոսքերից
ՉԷ, դժվար չի։ Կար լեգիտիմ իշխանություն, 88-ի ոգին դեռ չէր մարել, երկիրը գնում էր դեպի ժաղովրդավարություն, որ մեկի վասալը չէինք, ինձ համար այսքանն էլ հերիք է։
1991-ից գնում էինք դեպի էնպիսի ժողովրդավարություն , ինչպիսին ունենք այսօր, իսկ ժողովրդի ոգին սկսեց մարել միանգամից անկախությունից հետո, ու մենակ պատերազմն էր ինչ որ կերպ կանխում ոգու լիակատար անկումը:
Իսկ, որ էդ թվերը էդքան լավ ժամանակներ էին կարելի կլինի համոզել էդ տարիներին դեռ չծնված մարդկանց միայն: Ես լավ եմ հիշում էդ տարիները: