Ես անկեղծ եմ ասում զարմանում եմ, թե ոնց ակրելի է նոստալգիայով խոսել 91-96 թվականների մասին:
Նույնիսկ չեմ ուզում հիշել, ու դրա համար էլ ատում եմ Լևոնին: Ինքը գողացելա իմ մանկությունը:
Մարդիկ լույս չունեին, գազ չունեին, փայտ չունեին, հացը, նույնիսկ հացը կտրոնով էին ստանում: Խայտառակություն:
Ամաչում եմ, որ մարդիկ կան, ովքեր դրանով հիանում են:
Էջանիշներ