Կարամ քաշեմ: Ո՞ր մեկը... Համ էլ նենց չլինի՝ մենակ երկու հոգով խաղանք: 256/64-ի համար մեկնումեկդ նայեք, էլի, system requirement-ի մեջ:
Կարամ քաշեմ: Ո՞ր մեկը... Համ էլ նենց չլինի՝ մենակ երկու հոգով խաղանք: 256/64-ի համար մեկնումեկդ նայեք, էլի, system requirement-ի մեջ:
DIXIcarpe noctem
Ժող, ջան աչքերսի չեմ հավատում որ մեդալ խաղացողներ կան, Քոլլ օֆ Դյութին թողած, Քրայզիսը թողած, Մեդալ՞ լավ է
Նայիր մի երկու պոստ վերև: Ես էլ շատ կուզենայի Call of Duty, Team Fortress ու Battlefield 2048 խաղայի, բայց 64 up-ով հեռու չես գնա: Համ էլ, մեղքս ինչ թաքցնեմ, առաջին անգամն ա, որ փորձում եմ ցանցային բան խաղամ տնից:
DIXIcarpe noctem
Գերադասում եմ RPG-ների սինգլները: RPG-ին հանգիստ ա պետք, դու քեզ համար, խախանդ, մտածելով, կարդալով, save/load-ներով, երբ ուզես՝ սուրճ, երբ ուզես՝ թեյ... Ոչ թե՝ գժի նման թայֆով վազես Դռակոնի վրա, չորս կողմից մենակ n00b ու lol լսես ու ամեն level-up-ի համար մատաղ անես: FPS-ն ուրիշ ա. մտար, փոթորիկի նման մի երկու պարտիա խաղացիր, հելար. ոչ հետևում կիսատ թողած բան ունես, ոչ էլ՝ վախ, որ էդ ընթացքում մյուսները քեզնից կիլոմետրով առաջ կանցնեն:
DIXIcarpe noctem
Միանշանակ: Հիշում եմ՝ Syberia ու Fahrenheit խաղալիս ի՛նչ գիշերներ էի լուսացնում... Կամ Gothic... Կամ, վերջերս, Mass Effect.
DIXIcarpe noctem
Diablo-ի մասին հենց անոնսի օրն եմ իմացել... Բայց էնքան էլ չի հետաքրքրում: Random աշխարհներ չեմ սիրում, տալի սաղ դիզայնի հերը անիծում են: Ավելի լավ ա՝ մտածված, հետաքրքիր աշխարհ լինի, թեկուզև՝ ամեն անգամ նույնը, քան թե՝ միշտ տարբեր ու նոր, բայց միշտ՝ անտաղանդ ու ձանձրալի: Hellgate: London խաղացե՞լ ես: Եթե հա, կհասկանա՝ ինչի մասին եմ գրում: Ի դեպ, խաղերի մասին նոր թեմա ա հասունանում...
DIXIcarpe noctem
Counter Atrike 1.6 Կամ medal of honor Alied Assault խաղացող չկա՞
Այս պահին թեմայում են 1 հոգի. (0 անդամ և 1 հյուր)
Էջանիշներ