Ձեր չսիրած 5 գրողները

[ars83]

Սակայն ես խնդրել էի ասել դրական կերպարը և ոչ թե սիրած կերպարը:

Կարելի՞ է՝ ես ասեմ: Կարդինալ Ռիշելյոն: Էդքան լավություն է արել մարդը Ֆրանսիայի համար:

[AniwaR]

Կարելի՞ է՝ ես ասեմ: Կարդինալ Ռիշելյոն: Էդքան լավություն է արել մարդը Ֆրանսիայի համար:

+1

Ու լիքը կատուներ ուներ:

[Malxas]

Կարելի՞ է՝ ես ասեմ: Կարդինալ Ռիշելյոն: Էդքան լավություն է արել մարդը Ֆրանսիայի համար:

Ապրես
Իմ կարծիքով էլ է նա Երեք հրացանակիրներ վեպի ամենադրական հերոսը:

[StrangeLittleGirl]

Բոլորիդ պատասխանեմ մեկ հղման մեջ: Բացասական և դրական հերոսներ գրքերի մեջ ոչ միայն կարող են լինել, այլև կան: Սա իմ կարծիքն է և հուսով եմ ոչ միայն իմ:

Ես բացատրեմ, թե ինչու դրական-բացասական հերոսներով գրականությունը ինչ-որ տեղ կաղում է: Ուղղակի չափից դուրս հեշտ է խիստ դրական և խիստ բացասական հերոսներ ստեղծելը: Ամեն մեկն էլ կարող է: Նույնիսկ «Աննա» սերիալի սցենարի հեղինակը:

[Malxas]

Չափից դուրս երկար չգրելու համար ուշդրության հրավեմ Դիքենզի ստեղծագործությունների վրա: Կարծեմ անգլիական լավագույն արձակագիրն է: Նրա յուրաքանչյուր վեպում դու կգտնես առնվազն մեկ խիստ բացասական ու մեկ կամ ավել դրական կերպարներ: Ուղղակի չեմ ցանկանում չափից ավելի պնդել: Եթե այդքան համոզված ես, որ դրական կամ բացասական կերպարներ չկան, իմ յուրաքանչյուր ասածին չես համաձայնի: Հակառակ դեպքում ինքդ բազմաթիվ ապացույցներ կգտնես:

[StrangeLittleGirl]

Չափից դուրս երկար չգրելու համար ուշդրության հրավեմ Դիքենզի ստեղծագործությունների վրա: Կարծեմ անգլիական լավագույն արձակագիրն է: Նրա յուրաքանչյուր վեպում դու կգտնես առնվազն մեկ խիստ բացասական ու մեկ կամ ավել դրական կերպարներ: Ուղղակի չեմ ցանկանում չափից ավելի պնդել: Եթե այդքան համոզված ես, որ դրական կամ բացասական կերպարներ չկան, իմ յուրաքանչյուր ասածին չես համաձայնի: Հակառակ դեպքում ինքդ բազմաթիվ ապացույցներ կգտնես:

Շատ լավ օրինակ ես բերել, որովհետև ես Դիքենսին ուղղակի տանել չեմ կարողանում ու միշտ օրինակ եմ բերել որպես սերիալային գրողի: Միակ գործը, որը թեթևակի դուրս եկել է, «Մեծ հույսերն» է եղել, ինչի մասին վերևում խոսեցինք: Ի դեպ, հենց այնտեղ դրական-բացասական կերպարներ չկային: Նույն իմ սիրելի Էսթելան լիքը թերություններ ուներ:

[Malxas]

Շատ լավ օրինակ ես բերել, որովհետև ես Դիքենսին ուղղակի տանել չեմ կարողանում ու միշտ օրինակ եմ բերել որպես սերիալային գրողի: Միակ գործը, որը թեթևակի դուրս եկել է, «Մեծ հույսերն» է եղել, ինչի մասին վերևում խոսեցինք: Ի դեպ, հենց այնտեղ դրական-բացասական կերպարներ չկային: Նույն իմ սիրելի Էսթելան լիքը թերություններ ուներ:

Մեծ Հույսերում իրոք որ չկան, բայց նրա ուրիշ շատ վեպերում կան: Կարող ես սերիալային կոչել Դիքենզին, բայց նա համարվում է անգլիական լավագույն արձակագիրը:
Ինչևէ, ամեն մեկս մնանք մեր կարծիքին