Ինձ նենց հետաքրքիր ա. Ջեք Լոնդոնին ու Սենկևիչին քֆրտողները 13-14 տարեկանում ի՞նչ էին կարդում: Թե՞ դեռ չէիք սկսել կարդալ, ստիպված էդ ամեն ինչը 20-ից հետո եք կարդացել, դրա համար էլ տենց վատացել եք: Դրա մեջ ոչ մի վատ բան չկա: Ինձնից հազար անգամ շատ կարդացած եղբայրս 15-16 տարեկանում է սկսել մարդավարի կարդալ (մինչև էդ որ տարին մի գրքից շատ էր կարդում, ուրախանում էինք), հետևաբար էդ բոլոր գրքերը շրջանցել է: Ես էլ, չնայած Ջեք Լոնդոնի ոչ բոլոր գործերն եմ կարդացել, ինչ էլ կարդացել եմ, դուրս եկել է, վստահ եմ, որ հիմա խեղդեն, չեմ կարդա: Ու վստահ եմ, որ կարդամ, դուրս չի գա: Չեմ ուզում կրկնվի այն, ինչ տեղի ունեցավ «Փոքրիկ իշխանի» հետ, երբ վերջերս բացեցի գիրքը:
Էջանիշներ