Հետպատերազմյան իրավիճակը Վրաստանում և նրա սահմաններից դուրս

[dvgray]

…Հիմա այդ երկու տարածքներն արդեն կարելի է համարել կորած և եթե դա այդպես չի ապա ինչպես ես պատկերացնում դրանց վերադարձը Վրաստանի կազմ…եթե հուսները դրել են միջազգային ճնշման վրա, ապա դա մանկամտություն է, ռուսներն էլ ճնշման լծակներ ունեն… ահա մի քանիսը.

Շատ ես շտապում ցանկալին իրականության տեղ տեսնել : Սա հերթական ռուսական արկածախնդրությունն է /, ռուս-թուրքական, ռուս -ճապոնական, ռուս-աֆղանական /:
Մի քիչ որ հետ գնաս, կհիշես թե ութանասունականների ռուսական "վստահ", "հզոր" ու "հուժկու" մուտքը Աֆղանստան վերջին հաշվով բվերեց Արևմտյան Եվրոպայի ու Մերձբալթյան ու մի շարք "սովետական" երկրների ռուսական կայսրությունից պոկմանը:
Շաաատ ես շտապում: Արևմուտքը երբեք էլ ռուսներին զենքով չի կզացրել: /Արդեն հոգնել եմ ես մասին գրելուց /

Այդ հասարակ բանը, Դվո ջան, սխալ ես հասկացել, ապեր: Ստրուկը երազում և ազատագրվում է ազատության նկատմամբ տածած սիրուց, այլ ոչ թե իր տիրոջ նկատմամբ ատելությունից: Ազատության սերը և ստրկատիրոջ նկատմամբ ատելությունը հոմանիշներ չեն, դրանք նույնացնելը սխալ է…ազատություն սիրո ստրուկն արդեն ստրուկ չէ, քանի որ նրա համար իր ազատությունն է առաջնայինը այլ ոչ իր տիրոջը վնասելը, իսկ տիրոջ ատող ստրուկը, ստրուկ էլ կմնա և նրանից բարբարոսությունից բացի ուրիշ ոչինչ չի կարելի սպասել…աշխարհում բոլոր բարբարոսությունները ատելությունից դրդված են արվում, ոչ թե սիրուց

Դու ինչի մասին ես գրում, չեմ հասկանում
Սեր, լյուբով ... Լավ ա չասիր, որ սիրիր քո տիրոջը
…
Մի հատ գայլերի դիմաց "սիրո" ճանապարհ էլ Լևոնն ա տանում ժողովրին: Ես շնորհակալ եմ եղբայր այդ "սիրուց" : Բայց քեզ չեմ խանգարի սիրել ազատությունը առանց ատելու տիրոջը : Եղիր անտարբեր Սերժի ու Քոչի նկատմամբ, ու սիրիր թափանցիկ ընտրությունները : Դա քո գրոծն է: Իսկ իմը լրիվ ուրիշ է: թրի դեմ թնդանոթ