Առաքինությո՞ւն, թե՞ տաղանդ

[Narinfinity]

Նկատել եմ, որ հասարակությունը ավելի գնահատում և նպաստում է ավելի տաղանդների զարգացմանը, քան առաքինության։ Չեմ կարծում, որ դա կապված է հենց մեր ժամանակաշրջանի հետ, նրա հետ, որ մարդիկ դարձել են ավելի անզգա, ավելի չոր ու անտարբեր։ Միշտ էլ այդպես է եղել։ Բոլորս էլ, երևի, հասկանում ենք, որ մեր հասարակությունը առանց առաքինի մարդկանց ուղղակի կփլուզվի ու ոչ մի բանի պիտանի չի լինի, բայց հոգու խորքում միշտ ձգտում ենք լինել տաղանդավոր, մեր երեխաներին տաղանդավոր մեծացնել և ոչ անպայման առաքինի, հարգում ենք տաղանդավորներին։ Բայց երբ պահը հասնում է կենցաղին, ապա գերադասելի է ապրել ու շփվել մի արդար, բարի և պարզ մարդու հետ։
Հիմա ի՞նչն է կարևորը տաղա՞նդը, թե՞ առաքինությունը։ Եվ արդյո՞ք մենք հետևողական ենք կյանքում, երբ բնանավոր ընտրում ենք սրանցից մեկը։

Դրանցից մեկը առանց մյուսի մեռնում է, ուր էլ լինես, ով էլ լինես, եթե առաքինի չես, պա տաղանդդ դավաճանում է հոգուդ ու կորցնում ես նպատակդ ու էությունդ...
Նախ առաքինություն, որի ուսերին հպարտ կհիմնվի տաղանդը և այլն...

[Dayana]

Դրանցից մեկը առանց մյուսի մեռնում է, ուր էլ լինես, ով էլ լինես, եթե առաքինի չես, պա տաղանդդ դավաճանում է հոգուդ ու կորցնում ես նպատակդ ու էությունդ...
Նախ առաքինություն, որի ուսերին հպարտ կհիմնվի տաղանդը և այլն...

թույլ տվեք չհամաձայնվել դու իահրկե իդեալական տարբերակի մասին խոսեցիք, բայց չմոռանանք, որ հաճախ հանդիպում են իսկապես տաղանդավոր մարդիկ, որոնց առաքինության մասին խոսելն արդեն ինս կեղք է բայց մենք նրանց ընդունում ենք ու մեծարում եկեք հիշենք Դալիին որ նա տաղանդավոր է, դրանում կասկած չկա, բայց որ նա նաև ուներ "բացառիկ երևակայություն" ՝ անքակտելի է

Հ.Գ. Էս ի՞նչ բառեր գրեցի

[Narinfinity]

թույլ տվեք չհամաձայնվել դու իահրկե իդեալական տարբերակի մասին խոսեցիք, բայց չմոռանանք, որ հաճախ հանդիպում են իսկապես տաղանդավոր մարդիկ, որոնց առաքինության մասին խոսելն արդեն ինս կեղք է բայց մենք նրանց ընդունում ենք ու մեծարում եկեք հիշենք Դալիին որ նա տաղանդավոր է, դրանում կասկած չկա, բայց որ նա նաև ուներ "բացառիկ երևակայություն" ՝ անքակտելի է

Հ.Գ. Էս ի՞նչ բառեր գրեցի

Այո, կատարյալ եմ նկատի ունեցել, քանի որ, իրականում շատ գործոններ կան որ խառնվում են մարդու էությանը ու թվում է, թե առանց առաքինության մարդը կարող է տաղանդավոր լինել...
Տաղանդավոր լինել ինչ որ բանում, նշանակում է հնարավորություն ունենալ այդ բանը մոտեցնել կատարյալին և եթե դա առաքինի չանես, մոտդ ոչինչ չի ստացվի...
Այլ բան է, երբ մարդուն տարբեր մարդիկ համարում են տաղանդավոր, կամ ոչ, առաքինի կամ ոչ, դա նրանց կարծիքներն են, իսկ ընդհանրապես տաղանդը և ամեն բարոյական երևույթ առանց առաքինության ոչինչ է դառնում...

[Մանոն]

իսկ ընդհանրապես տաղանդը և ամեն բարոյական երևույթ առանց առաքինության ոչինչ է դառնում...

Չէի ասի...իհարկե շատ ցանկալի կլիներ, որ այդ երկուսը համադրվեին մեկ մարդու մեջ, բայց ոչ առաքինիությունը չի մարում տաղանդի դրսևորումը: Եսենինը վերջին կնամոլն էր, Մոցարտն իր կյանքն առանց գինու ու գարեջրատների չէր պատկերացնում, բայց երբ կարդում կամ լսում ես նրանց ստեղծագործությունները, մոռանում ես նրանց վարած կյանքի մասին: Դե Դալիի մասին՝ էլ չասեմ:

[Դեկադա]

Հիմա ի՞նչն է կարևորը տաղա՞նդը, թե՞ առաքինությունը։ Եվ արդյո՞ք մենք հետևողական ենք կյանքում, երբ բնանավոր ընտրում ենք սրանցից մեկը։

Երկուսն էլ շատ կարևոր են, չնայած հազվադեպ հանդիպող երևույթ է:Իմ կարծիքով առաքինության շնորհիվ էլ ավելի է ընդգծվում տաղանդը // ես էս տեսանկյունից եմ միշտ նայում մարդկանց//, չնայած չեմ հերքում, որ հարգում եմ տաղանդը` երբ այն օգտագործվում է հանուն մարդկության բարօրության:

[Narinfinity]

Հիմա ի՞նչն է կարևորը տաղա՞նդը, թե՞ առաքինությունը։ Եվ արդյո՞ք մենք հետևողական ենք կյանքում, երբ բնանավոր ընտրում ենք սրանցից մեկը։

Երկուսն էլ շատ կարևոր են, չնայած հազվադեպ հանդիպող երևույթ է:Իմ կարծիքով առաքինության շնորհիվ էլ ավելի է ընդգծվում տաղանդը // ես էս տեսանկյունից եմ միշտ նայում մարդկանց//, չնայած չեմ հերքում, որ հարգում եմ տաղանդը` երբ այն օգտագործվում է հանուն մարդկության բարօրության:

Սրանցից մեկը ընտրելով, կիսատ ենք պատկերացնում այն ամբողջական պատկերը,
Տաղանդ, մարդկային ձգտման, գործելու, ստեղծելու, արարելու կոչում, որը տրված է իրագործելու, կատարելու լավագույն կերպով, կատարյալին մոտեցնելու ցանկությամբ,
և առանց առաքինության դա կատարելը, շատ աղքատ է դարձնում ու ջլատում ստեղծման արտահայտման` տաղանդի կենսական ուժը,
Ասում են, եթե մի բան պիտի էն չանես?, ավելի լավ է երբեք չանես...
Այդ ստեղծագործությունները, որոնք ստեղծել են վերը նշված մարդիկ, ստեղծվել են նրանց առաքինի մուսաների շնորհիվ, այն լուսավորի շնորհիվ, որը պայքարում է կյանքի կոչվելու, արտահայտվելու, ընկալվելու և շարունակվելու ու փոփոխություններ կրելու համար...
Ներեցեք, եթե երկար ստացվեց...