Չէի ասի...իհարկե շատ ցանկալի կլիներ, որ այդ երկուսը համադրվեին մեկ մարդու մեջ, բայց ոչ առաքինիությունը չի մարում տաղանդի դրսևորումը: Եսենինը վերջին կնամոլն էր, Մոցարտն իր կյանքն առանց գինու ու գարեջրատների չէր պատկերացնում, բայց երբ կարդում կամ լսում ես նրանց ստեղծագործությունները, մոռանում ես նրանց վարած կյանքի մասին: Դե Դալիի մասին՝ էլ չասեմ:
Էջանիշներ