Ինչու՞ մենք պետք է համապատասխանեցնենք մեր խոսելաձևը ռուսերենին (ия, ио վերջավորություններ)։ Կամ էլ որ ասում են Խորվաթիա։ Ախր ինչու՞։ Էդ ռուսը Հ չունի Խ է ասում, մենք էլ հո ունենք։
Ես, օրինակ, լրիվ կողմ եմ, որ մենք ոչ միայն ասենք Գերմանյա, այլև գրենք այդ և նման բառերը «յ»–ով։ Վերջիվերջո, կա չէ՞ այդպիսի անուն՝ Ամալյա, «յ»–ով գրվում, «յ»–ով արտասանվում է։
Հտաքրքիր դիտարկում է ,այն հնարավորություն է տալիս ավելի ճիշտ և ամբողջական պատկերացնել թե ինչպես է հայերենը զարգացել:
Հայերենը որպես պետական լեզու հիմնականում կրում է ասորական, պարսկական, հունական ,թուրքաքակ և ռուսական ազդեցությունները :Դրանցից յուրա քանչյուրը իր լավ կամ վատ հետքը թողել է մեր լեզվի զարցագման վրա :Որևէ լեզվի ազդամն գոտում գտնվելը մատնանշում է տվյալ լեզվի կրողի գերադաս կամ ստորադաս վիճակաը: Ռուսերեեն լեզուն, հայերենի նկատմամբ 150 տարի գերակա լեզու է ,որը լուջ ազդեցութ յուն է թողել և գրավոր և բանավոր լեզվի վրա:
Երկու մեկնաբանություն նույնպես հայերենում Հ-Խ տառերը լրացնում են իրար օրինակ Հաց-խաց ,հայ-խայ:
Երկիրը որին մենք կոչում են Խորվաթիա կոչվում է Hrvatska :
ՀՀ լեզվի կոմիտեն պետք է աշխատանք կատարի այս ուղղությամբ և ընդունի այս անվան եվրոպականացված տաբերակը, որն է «Քրովատիա» :
Մեջբերել
Վանական-ի խոսքերից
Էջանիշներ