Մեջբերում mtahog-ի խոսքերից Նայել գրառումը
Դիվի, անհամեմատելի օրինակներ են, պատմանակնորեն թշնամիներ են եղել նրանց պետությունները, կռվել են բանակները, հլը նորից նայի Նապոլենոը գնաց գրավեց, իրան հետ քշեցին եկան գնացին կռվեցին, բայց ֆրանսիացի գյուղացուն ոչ ոք չի մորթել իրա դռան դեմը, գերմանացուն ֆրանսիացին ոչխարի պես չի քշել անապատներ, մաքսիմումը որ եղել է հասարակ մարդու, գյուղացու ձի են տարել կամ ձմեռային ուտելիքը, մի խոսքով նրանց դեպքում ժողովրդի հավաքական հիշողության մեջ մասայական կոտորածներ չեն մնացել,,, թշնամու սիրկայության մասին միայն պատերազմող սերունդն է հիշել մաքսիմում... հիմա տես մեզ քանի դար է պետք ու քանի սերունդ ու "թուրք" բառը վիրավորական ածականից վերածվի սովորական բառի,.. պարսիկների հետ արդեն ավելի գրեթե 150 տարի վատ չենք եղել, մինչև հիմա կլսես "պարսիկի պես ծեծել են" կամ որպես դաժանությունը նկարագրող " արա հո դու պարսիկ չես" բառակապակցությունը:
Ֆրանսիացում /մանավանդ հարավը/ գերմանացին նույն ձև ա կոտորել, ինչ մյուս ազգերին: Ինկատի ունեմ երկրորդ համաշխարհայինը:
Այ հենց հարցն էլ դա է: Որ եթե պրոպագանդան ուզի, ամենամոտիկին կդարձնի ամենահեռու, իսկ ամենազզվելիին ամենաուզելի