Դու դեռ 11 տարեկան չկաս:բա ինձ ինչու՞ մինչև հիմա մերոնք չեն թողնում դա կարդամ
Դու դեռ 11 տարեկան չկաս:բա ինձ ինչու՞ մինչև հիմա մերոնք չեն թողնում դա կարդամ
Դե, ես նոր ոչ հավաստի աղբյուրից իմացա, որ 11 տարեկանը դա մանկություն չի, մանկությունը սահմանափակվում է 8-9 տարեկանում, իսկ դրանից հետո կարելի է լրջորեն ուսումնասիրել դեդեկտիվ գրականություն կամ էռոտիկ գրականություն: Դե ես էլ 8 տարեկանում Ժյուլ Վեռն չեմ կարդացել, կարդացել եմ օրինակ` Հովհաննես Թումանյանի հեքիթները, մանկական Աստվածաշունչը ևն.: Ուլուանա ջան, բոլորը հանճար չեն ծնվում: Համ էլ` ես չէի ցանկանա հանճար լինել, նրանք հիմնականում մտավոր լուրջ խանգարումներ են ունենում:Ուլուանա-ի խոսքերից
Լավ, հիմա կարո՞ղ ա մի հատ էլ ձեր 2–րդ դասարանի մաթեմի պատկերազարդ ու գունավոր գիրքը հիշես։
Ճամփաները բոլոր դեպի մահ են տանում…
Դե, ես էլ, ինչպես տեսար, հեռու եմ հանճար լինելուց, դեռ մի բան էլ ավել, քանի որ 11 տարեկանում դեռևս խայտառակ կերպով դոփում էի մանկապարտեզային տարիքի համար նախատեսված «շրջմոլիկիային» գրքերի վրա։
Լավ, բայց արդեն օֆֆտոպում ենք։ Հանճար ու ոչ հանճարը պարզեցինք, եկեք էսքանով սահմանափակվենք։
Երջանկությունը ճամփորդելու ձև է, ոչ թե նպատակակետ։
Ռոյ Գուդման
Վա՜յ, կրակն ընկա, մի բան ասեցի: Բոլոր դեպքերում ես էս թեման էդպես էի ընկալել: Հիմա ես էլ արկածային գրադարանն եմ շատ ուշ կարդացել: Հետո ի՞նչ: Պիտի վիրավորվեք, պատմություն սարքե՞ք
Ավելացվել է 45 վայրկյան անց
Իսկ «Ջեյն Էյրն» էլ կամ մանկական գիրք ա, կամ էլ շատ անհաջող մեծական:
Վերջին խմբագրող՝ StrangeLittleGirl: 09.08.2008, 01:41: Պատճառ: Գրառման ավելացում
Բյուր, անցավ–գնաց, վայ։
Բյուր, որ տենց բոլոր անհաջող մեծական գրքերի պատիվը փրկելու համար մանկականի անվան տակ անցկացնենք, ու՞ր կհասնի։Իսկ «Ջեյն Էյրն» էլ կամ մանկական գիրք ա, կամ էլ շատ անհաջող մեծական:
Երջանկությունը ճամփորդելու ձև է, ոչ թե նպատակակետ։
Ռոյ Գուդման
Չէ՛, բայց լուրջ, մանկականի տակ անցնող գիրք ա: Նույնը քրոջ գործը՝ «Մոլեգին հողմերի դարավանդը»: Հետո ի՞նչ, որ մեծական թեմաներով ա: Փոքրիկներին ծանոթացնում ա մեծական թեմաներին: Ախր ժամանակին երկուսն էլ դուրս եկել են է… Ափսոս գալիս ա, որ ասեմ անհաջող մեծական են
Ի՜, չէ, «Մոլեգին հողմերի դարավանդը» լավն էր։Չէ՛, բայց լուրջ, մանկականի տակ անցնող գիրք ա: Նույնը քրոջ գործը՝ «Մոլեգին հողմերի դարավանդը»: Հետո ի՞նչ, որ մեծական թեմաներով ա: Փոքրիկներին ծանոթացնում ա մեծական թեմաներին: Ախր ժամանակին երկուսն էլ դուրս եկել են է… Ափսոս գալիս ա, որ ասեմ անհաջող մեծական ենՈւ ես ահագին էլ մեծ էի, որ կարդացի։
Երջանկությունը ճամփորդելու ձև է, ոչ թե նպատակակետ։
Ռոյ Գուդման
Ես էլ էի նենց մեծոտ, բայց դե որ հիմա հետ եմ նայում, զգում եմ, որ էն չէր էլի:
«Ջեյն Էյրն» էլ, «Մոլեգին հողմերի դարավանդն» էլ որ կարդացել եմ, յեքա հորթիկ էի արդեն…
հիմա դրանք մանկական ե՞ն…
Վերջին խմբագրող՝ Երկնային: 09.08.2008, 02:11:
…և այդպես էլ չհասկացա՝ ով եմ ես…
մի Աղջիկ, որը երազում է մի օր Թիթեռ դառնալ, թե՞ Թիթեռ, որը երազում է Աղջիկ լինել…
Դե լավ, եկեք փոխզիջման գնանք. պատանեկան
Հեղինակներին չեմ գրում, ամենաշատ սիրել եմ «Թոմ Սոյերի արկածները», հետո`«Առանց ընտանիքի» , վա~խ էս գիրքը մի քանի անգամ եմ կարդացել, ու ամեն կարդալիս էն կապիկի մեռնելու պահին ո~նց եմ լաց եղել
Հետո`«Պրոֆեսոր Դոուելի գլուխը»....ինչ վախենալու էր
«Կապիտան Գրանտի որոնումները»,
«Ջեյն Էյր», իր կերպարն այդպես էլ մնաց ինձ համար մի իդեալական կերպար:
«Մանոն Լեսկոն» կարդացի, բայց բան չհասկացա, թեև տպավորվել էի Մանոնի գեղեցկությամբ: Հետո ավելի մեծ հասակում կարդացի, լրիվ ուրիշ տպավորություն էր
Հետո հիշեմ, էլի կգրեմ:
Srtik (03.03.2013)
«Մանոն Լեսկոն» է՞լ է մանկական համարվում:«Մանոն Լեսկոն» կարդացի, բայց բան չհասկացա, թեև տպավորվել էի Մանոնի գեղեցկությամբ: Հետո ավելի մեծ հասակում կարդացի, լրիվ ուրիշ տպավորություն էր
Երջանկությունը ճամփորդելու ձև է, ոչ թե նպատակակետ։
Ռոյ Գուդման
Չէ, բայց ես մանուկ հասակում էի կարդացել«Մանոն Լեսկոն» է՞լ է մանկական համարվում:
Առանց ընտանիքի... Ռեմին... ոնց էի սիրում: Ահագին լացել եմ էդ գրքի վրա
Find what you love and let it kill you. (c) Bukowski
Առանց ընտանիքի… Էս ինչ ծանոթ վերնագիր էր: Ո՞վ է հեղինակը: Աչքիս ես էլ եմ կարդացել, տեղը չեմ բերում
Այս պահին թեմայում են 1 հոգի. (0 անդամ և 1 հյուր)
Ձեր իրավունքները բաժնում
Մեջբերել
Էջանիշներ