Վերջին խմբագրող՝ Kuk: 09.08.2008, 00:21: Պատճառ: Գրառման ավելացում
Ճամփաները բոլոր դեպի մահ են տանում…
«Փոքրիկ շրջմոլիկի» բարձն ու վերմակը ո՞վ ա հիշում…
«Ամուր ձեռքը» հաստատ Գուստավ Էմարն է գրել, 100 տոկոս։ Ես էլ եմ կարդացել, մի գրքի մեջ Էմարի երկու վեպ կար. մյուսն էլ կոչվում էր «Գամբուսինո», բայց էդ մեկն ինձ առանձնապես դուր չէր եկել, իսկի կարգին չէր էլ տպավորվել։
Ավելացվել է 2 րոպե անց
Ե՜ս։ Էն որ Մոուլդիի ու Ռիփսթոնի հետ քնում էին ինչ–որ սայլակի մեջ, ու պայմանավորվածություն կար, որ ամեն օր մեկը բարձն էր լինում, մեկը՝ վերմակը, մեկն էլ դոշակը։ Այ, դոշակ լինելու օրերը հեչ օրերն չէին...
Վերջին խմբագրող՝ Ուլուանա: 09.08.2008, 00:29: Պատճառ: Գրառման ավելացում
Երջանկությունը ճամփորդելու ձև է, ոչ թե նպատակակետ։
Ռոյ Գուդման
Վերջին խմբագրող՝ Մարկիզ: 09.08.2008, 00:32: Պատճառ: Գրառման ավելացում
Թե՞ «Լուցկի ծախող աղջիկ էր»Հատկապես Անդերսենի "Լուցկիներով աղջիկը" (կարծեմ սա էր վերնագիրը) շատ տպավորիչ է....
Հա՛, դա իմ սիրած հեքիաթներից էլ էր… Ես իմ մանկության կարդալու ամենալավ տարիքը Հայաստանում չեմ անցկացրել, իսկ Պրագայում մենք լրիվ ուրիշ բաներ էինք կարդում: Դրա համար շատ անուններ մոռացել եմ արդեն. վերադառնալուց հետո ոչ ոք չկար, որ հետները քննարկեի, իսկ արկածային գրադարանն ավելի մեծ տարիքում եմ կարդացել, որն ինձ պարզապես դուրս չեկավ:
Ավելացվել է 1 րոպե անց
Շրջմոլիկի մասին ես գրեթե ոչինչ չեմ հիշում: Ո՞նց է ձեզ մոտ էդքան բան տպավորվել:
Վերջին խմբագրող՝ StrangeLittleGirl: 09.08.2008, 00:41: Պատճառ: Գրառման ավելացում
Անագ էր
Լի՛լ, ի՞նչ էղավ:
Այս պահին թեմայում են 1 հոգի. (0 անդամ և 1 հյուր)
Էջանիշներ