Մեջբերումներ

[Բարեկամ]

Սխալվում ես, բարեկամս, նավակը գնում է լրիվ արագությամբ: Բայց սա մեռյալ ծով է կամ` համարյա: Մառախուղի մեջ կորած հարթ ափերով՝ չգիտես որտեղ է սկսվում, որտեղ վերջանում : Ու մենք գնում ենք հոսանքով` առանց կողմնորոշող նշանների, ու չենք կարող ոչ դանդաղացնել, ոչ արագացնել: Մենք առաջ ենք գնում, մինչդեռ ոչինչ չի փոխվում: Սա նավարկել չէ, սա երազել է…

[ivy]

Խոսատացիր ինձ, որ միշտ կհիշես՝ դու ավելի խիզախ ես, քան քեզ համարում ես, ավելի ուժեղ, քան թվում ես, և ավելի խելացի, քան կարծում ես։

«Վինի Թուխ»–ից է։

[Երկնային]

Ուիլիամ Ֆոլկներ
«Շառաչ և ցասում» -ից

Ես երբեք չեմ խոստանում կնոջը որևէ բան, ոչ էլ թույլ եմ տալիս, որ իմանա, թե ինչ եմ իրեն տալու: Դա միակ միջոցն է նրանց կառավարելու. այնպես անել, որ նրանք միշտ հետաքրքրված լինեն, փորձեն գուշակել: Եթե նրանց զարմացնելու ոչինչ չունես, ապա դու նրանց պետք չես…

...............
Ժամացույցը կանգնեցնում է կյանքը: Ժամանակը մահացած է այնքան ժամանակ, ինչքան որ չափվում է սլաքների աշխատանքով: Եվ միայն երբ կանգնում է ժամացույցը, սկսվում է կյանքը…

...............
Ոչ մի պատերազմ երբեք չի լինում հաղթանակած, դրանք նույնիսկ գոյություն չեն էլ ունենում… Հաղթանակը պարզապես փիլիսոփաների և հիմարների իլյուզիա է:

[Բարեկամ]

Խոստացիր ինձ, որ միշտ կհիշես՝ դու ավելի խիզախ ես, քան քեզ համարում ես, ավելի ուժեղ, քան թվում ես, և ավելի խելացի, քան կարծում ես։
«Վինի Թուխ»–ից է։

… դա շարունակություն էլ ունի .
"Խոստացիր ինձ, որ միշտ կհիշես՝ դու ավելի խիզախ ես, քան քեզ համարում ես, ավելի ուժեղ, քան թվում ես, և ավելի խելացի, քան կարծում ես։ Բայց ամենակարևորն է ՝ նույնիսկ եթե մենք առանձին ենք, ես միշտ քեզ հետ եմ":

մի երկու ուշագրավ մեջբերում էլ Վինի Թուխից

Այդպես չի լինի՝ միշտ մնալ անտառի քո անկյունում՝ սպասելով որ ուրիշները գան դեպի քեզ: Դու՛ պետք է գնաս նրանց մոտ երբեմն:


Երբեմն, եթե կանգնես կամրջի վերջին տախտակին ու կախվես՝ նայելու համար ներքևում փախչող գետին, հանկարծ կիմանաս այն ամենը, ինչը պետք է իմանալ :


Հետևում թողնելու ամենամեծ դժվարությունը թողնելն է, որ ժամանակ անցնի:


- Վիննի, - շշնջաց Խոզուկը:
- Ի՞նչ, խոզուկ:
- Ոչինչ: Ուղղակի ուզում էի վստահ լինել:


ու մեկ էլ սա է հանճարեղ.

Մի թերագնահատի Ոչինչ Չանելու արժեքը. երբ պարզապես գնում ես հոսքով՝ լսելով այն ամենն ինչ անլսելի է, ու… չանհանգստանալով:

[Դեկադա]

Անտուան Դը Սենտ - Էքզյուպերի-ի Նամակ պատանդին - նովելից

Ես ճանաչել եմ, ու երևի դուք նույնպես ճանաչել եք, այն տարօրինակ ընտանիքները, որոնք սեղանի շուրջը պահում են մեռածի տեղը: Նրանք ժխտում են անդառնալին: Բայց ես չեմ կարծում, թե այս ոգեկոչումը կարող է սփոփանք բերել: Մեռածները մեռած էլ պիտի համարվեն:Այդ դեպքում նրանք մեռածի իրենց դերի մեջ ներկայության մի ուրիշ ձև կգտնեն: Բայց այս ընտանիքները կանխում են նրանց վերադարձը:Նրանք մեռածներին հանարում են հավերժ բացականեր, և ուշացնում են նրանց մուտքը դեպի հավերժություն: Նրանք սուգը փոխարինում են անբովանդակ սպասումով: Ինձ թվում է, թե այս ընտանիքները տառապում են անսփոփելի, անգութ հիվանդությամբ` ավելի ճնշող, քան վիշտը:

[Երկնային]

Դորիան Գրեյի դիմանկարից

Դու սիրում ես բոլորին, իսկ սիրել բոլորին նշանակում է ոչ մեկին չսիրել: Դու բոլորի նկատմամբ հավասարաչափ անտարբեր ես:

…
Ու ընդհանրապես, ավելի լավ է երբեք չամուսնանաս, Դորիան: Տղամարդիկ ամուսնանում են, որովհետև հոգնած են, կանայք ամուսնանում են հետաքրքրասիրությունից դրդված: Արդյունքում երկուսն էլ հիասթափվում են:

…
Չեմ կարծում, թե ես երբևէ կամուսնանամ, Հարրի: Ես չափազանց սիրահարված եմ դրա համար: Դա էլ է քո աֆորիզմներից մեկը: Ես դա կիրագործեմ կյանքումս, ինչպես որ այն ամենը, ինչ քարոզում ես:

[Dayana]

Դորիան Գրեյի դիմանկարից

Դու սիրում ես բոլորին, իսկ սիրել բոլորին նշանակում է ոչ մեկին չսիրել: Դու բոլորի նկատմամբ հավասարաչափ անտարբեր ես:

էս ես էլ էի դուրս գրել էդ գրքից

[Երկնային]

Դորիան Գրեյի դիմանկարից

Սա էլ…

Կյանքում միայն մեկ բան կա ավելի վատ, քան խոսակցության առարկա լինելը. դա բացարձակապես անուշադրության մատնված լինելն է…

Նրանք, ովքեր հավատարիմ են, գիտեն միայն սիրո հաճույքների մասին, անհավատարիմներն են, որ գիտեն, թե ինչ է սիրո ողբերգությունը…

[Երկնային]

Խորխե Լուիս Բորխես
Աղոթքը

Ես կրկնում եմ ու էլի կկրկնեմ, հազար անգամ, Աստված, ինձ մայրենի դարձած երկու լեզվով, ու կկարդամ Քեզ համար «Հայր մեր»-ը, ու էլի կկարդամ, բայց միևնույն է մինչև վերջ չեմ հասկանա:

Այս առաջին առավոտ, 1969թ-ի հուլիսին, ես կկարդամ, վերջապես, ուրիշ աղոթքը, իմը, ու ոչ թե այն մեկը, որ ժառանգություն ենք ստանում: Ինձ պետք կլինի տարօրինակ կերպով մարդկանց ոչ հատուկ չափազանց անկեղծ լինել: Դե հո չե՞մ աղերսելու, որ աչքերս չփակես: Անմտություն: Դրանք կփակվեն նույնիսկ նրանց մոտ, ովքեր տեսնում են, միլիոնավոր մարդկանց մոտ` դժբախտ, անճար, չար: Չէ՞ որ կյանքի հոսանքը մի շղթա է, պատճառների ու պատահականությունների շղթա, ու ինչ-որ մեկից աղերսել, որ քեզ խնայի, նույնն է, ինչ խնդրել, որ ճակատագրի շղթայից մի կտոր հանեն: Անհնար է: Չկա այդ մասնիկը` շղթան կքանդվի: Ոչ ոք իրավունք չունի դա խնդրել: Ես չեմ հավատա, որ ինձ կներեն իմ մեղքերը: Ներում է ինչ-որ ուրիշ մեկը, բայց ես գիտեմ, որ ինքս ինձ փրկել միայն ես եմ կարող:

[Լավ ոստիկան]

Ես մի ձեռքիս մատներիս վրա կարող եմ հաշվել իմ հանդիպած այն բոլոր մարկանց, որոնք անվերապահորեն համաձայն լինեն այս տողերի հետ:

[Հայկօ]

Անվերապահորեն միայն հեղինակը կարող է համաձայն լինել, բայց դու, համենայն դեպս, մի մատդ էլ ծալիր :

Բորխեսը կույր է եղել: Կամաց-կամաց, անդառնալիորեն կուրացել է:

[Լավ ոստիկան]

Անվերապահորեն միայն հեղինակը կարող է համաձայն լինել, բայց դու, համենայն դեպս, մի մատդ էլ ծալիր :

Բորխեսը կույր է եղել: Կամաց-կամաց, անդառնալիորեն կուրացել է:

Ծալեցի, եղավ երկուս:
Տեսնելու համար այն, ինչ Բորխեսն է տեսել, աչքեր պետք չեն:

[Ծով]

Ինչ շիտակ ա / Ռեմարկ « Հաղթական կամար » /

– Երբևէ դուք այսպիսի բան տեսե՞լ եք:
– Այո ,– պատասխանեց Ռավիկը:
– Այսպիսի գլխարկո՞վ: Որ կոտելոկը տնկացնի գլխին ու սլանա՞:
– Նա իրավացի է: Չէ՞ որ նա գլխավոր մայրուղով է գնում: Ինչու՞ եք հայհոյում:
– Իհարկե, իրավացի է: Հենց դրա համար էլ հայհոյում եմ:
– Իսկ ի՞նչ կանեիք, եթե նա իրավացի չլիներ:
– Դարձյալ կհայհոյեի:
– Ինչպես երևում է, դուք ուզում եք Ձեր կյանքը հարմարավետ դարձնել:
– Այն ժամանակ ուրիշ ձևով կհայհոյեի,– բացատրեց տաքսու վարորդը և թեքվեց Ֆոշ ավենյուն,–ավելի համոզված, հասկանալի՞ է…

[Երկնային]

Ֆիցջերալդ «Վերադարձ Բաբելոն»
(երևի սենց ա վերնագիրը թարգմանվում, չգիտեմ հայերեն թարգմանությունը կա, թե չէ… )

Երբ արթնացավ, երջանիկ էր: Աշխարհի դուռը կրկին բաց էր իր համար: Նա պլաններ ու հեռանկարներ ուներ իր և իր դստեր` Հոնորիայի համար, բայց հանկարծ տխրություն իջավ սրտին` հիշելոց, թե ինչքան պլաններ ունեին ինքն ու Հելենը` իր կինը: Նա չէր պլանավորել մահանալ… Ներկան էր միայն կարևոր. աշխատանք ունենալ և ինչ-որ մեկը, որ սիրես: Բայց ոչ չափազանց, քանզի նա գիտեր, թե ինչ վնաս կարող է հասցնել հայրը իր դստերը, կամ մայրը որդուն` նրանց չափից դուրս կապվելով. հետագայում, այնտեղ դրսում` աշխարհում, երեխան ամուսնության մեջ մի զուգընկեր էր փնտրելու, ով նույն կույր քնքշանքը կտածեր իր նկատմամբ, և, հավանաբար, չկարողանալով գտնել այդպիսի մեկին, դուրս կգար աշխարհի ու սիրո դեմ…

[Բարեկամ]

Մի անգղ անցավ արտի վրայով. Սիդհարթհան մտովի մեկ դարձավ անգղի հետ, թռավ անտառների ու սարերի վրայով, դարձավ անգղ , կերավ ձուկ, քաղցեց անգղի քաղցով, խոսեց անգղային կռռոցով , մեռավ անգղի մահով: Ավազոտ ափին սատկած շնագայլ էր փռված. Սիդհարթհայի միտքը սահեց նրա դիակի մեջ, դարձավ սատկած շնագայլ` մեկնված ափին, փքված, նեխող, դարձավ կմախք, դարձավ փոշի, քամին ցրեց դաշտերի վրա…
Ու թեև նեխած, փտած, փոշիացած, ճաշակած մթագույնը մթագույններից, Սիդհարթհայի միտքն այնուամենայնիվ վերադառնում էր գոյության շրջապտույտով: Թեև նա կարողանում էր սառեցնել իր զգացողությունները, զոհաբերել իր հիշողությունը, դուրս սողոսկել իր ես-ից` փոխակերպվելով հազարավոր օտար ձևերի, դառնալ գազան, լեշ, դառնալր քար, փայտ, ջուր – բայց կրկին, ամեն անգամ, երբ սթափվում էր, գտնում էր նորից ինքն իրեն, դառնում նորից իր եսը: Եվ դա անխուսափելի էր:

……….

- Իմ էգոն էր, որի իմաստն ու էությունն ուզում էի իմանալ: Էգոն էր իմ, որից ուզում էի ազատվել, հաղթահարել : Բայց ես անզոր եմ դա անել, ես կարող եմ միայն խաբել նրան, ստեղծել պատրանք, կարող եմ միայն թաքնվել նրանից : Բայց ճշմարտությունն այն է, որ աշխարհում ոչինչ այնքան չի հուզում ինձ, ինչքան իմ եսը, իմ գոյության առեղծվածը, այն, որ ես առանձին ու տարբեր եմ բոլորից, որ ես Սիդհարթհան եմ: Եվ աշխարհում ոչինչ ես ավելի քիչ չգիտեմ, քան ինքս ինձ: Ուպատճառն այն է, որ միշտ վախեցել եմ ինքս ինձնից, փախել ինքս ինձնից, պատռել, մասնատել եմ իմ ես-ը, կլպել այն շերտ-շերտ, որպեսզի գտնեմ նրա մեջ աստվածայինը, մինչդեռ ավելի եմ կորցրել ինձ այդ պրոցեսում: Այլևս ոչ մի մեդիտացիա, ոչ մի վարժանք, ոչ մի ինքնամասնատում ու ինքնասպանումներ, ինձ պետք չեն ուսուցիչներ, ես ինքս եմ իմ ուսուցիչն այսուհետ, ու ինքս իմ աշակերտը: Ես սովորելու եմ իմ մասին ինձնից: