Հոգեբանական ի՞նչ հետք թողեց 2008 թ-ի մարտի 1-ը

[Ծով]

ՄԻ ԽՆԴՐԱՆՔ ԷԼ...ԻՐԱՐ ՀԵՏ ՈՉ ՄԻ ՔՆՆԱՐԿՈՒՄ..ԱՄԵՆ ՄԵԿԸ ԳՐՈՒՄ Է, ԻՆՉ-ՈՐ ՈՒԶՈՒՄ Է ՈՒ ՎԵՐՋ...
Շնորհակալություն

[Kuk]

Անձամբ ինձ վրա հոգեբանական մեծ վերք թողեց, որը չափազանց խորն է և որ ամենացավալին է` այդ վերքն ի զորու չէ լավանալու, քանի որ այդ օրվա ողբերգական իրադարձությունների հետևանքով կորցրի ընկերներիցս մեկին… Քանի որ թեման բացված է ոչ թե քաղաքականությանը վերաբերող բաժնում, այլ հոգեբանությանը, այդ իսկ պատճառով խուսափում եմ գրառմանս մեջ այս ողբերգական իրադարձությանը որևէ քաղաքական գնատական տալուց, բայց պետք է նշեմ մի փաստ, որը կարելի է դիտել նաև հոգեբանության տեսանկյունից, այն է, որ Հայաստանի Հանրապետության օրոք սեփական ժողովրդի նկատմամբ նման դաժան սպանդ երբևէ չէր իրականացվել:
Այս թեմայի վերաբերյալ ասելիքը շատ է, տրամադրությունը քիչ..

[Մեղապարտ]

Հետքի փոխարեն թողեց՝ հասարակության համար կեխտափոս, ժողովրդի համր խորը անբավարարվածություն, պետության դեմքին ապտակի հետք և առավելագույն ձգված, լարված ոչ սոցիալական անդոր:

[Tanamasi]

ԱՄՈԹ

[Tanamasi]

Ես ևս մեկ անգամ հմոզվեցի, որ մեր ազգը դեռ ցեղի մակարդակի է։ Թումանյանի ասած՝ մարդակերից մարդասպան ենք դառնում։

[StrangeLittleGirl]

Իմ զգացողությու՞նը… Զզվանք, ատելություն, խղճահարություն հայ ազգի հանդեպ: Ես զարմանում էի երկու կողմից էլ տոննաներով ստեր տեսնելով: Փորձում հասկանալ, թե երկու կողմերն ում ինչ են ուզում ապացուցել: Վերջ, լավ, էլ չխորանամ, թե չէ գրառումս չափ ու սահման կանցնի: Հա՛, էդ երևի վերջին կաթիլն էր, որ վերջնականապես հիասթափվեմ էս ժողովրդից (երկու կողմերի մասնակցությամբ):

[Վարպետ]

Մոտս վերջապես զգացողություն առաջացավ, որ երկրում փոփոխություններ են լինելու: Հասկացա, որ այլեւս ոչ սադրանքով, ոչ բռնություններով, ոչ այլ` իշխանական վերնախավի կտավոր ունակություններին համապատասխան միջոցներով էս ալիքը էլ չի կասեցվի: Ոգեւորվեցի մի խոսքով: Երկրորդ զգացողությունս խորը ցավն էր` զոհերի առկայության կապակցությամբ:

[Երվանդ]

Էսօր սովորական օր էր՝ առաջին հայացքից, գարուն էր՝ արև, քաղաքում մեքենաների ու մարդկանց թվի մեծ կրճատումն էր միայն հուշում որ այս քաղաքում ինչ որ լուրջ բանա տեղի ունեցել, տաքցնող արևը ստիպում էր ժպտալ ու կատակել ընկերների հետ, բայց հենց լռություն էր տիրում թեկուզ մի փոքր, ներսից հոգու խորքից բարձրանում էին ցավն ու տխրությունը ու անզորությունը, երբ մտածում ես որ քո նման՝ քեզնից էլ լավ մարդիկ որ դեռ երեկ զգում էին գարունն ու արևը այսօր արդեն չկան մի բան է բարձրանում կոկորդովդ, ու զգում ես որ դա կտևի երկար շատ երկար, ու որ դու երբեք չես մոռանա 2008թ.-ի գարնան առաջին գիշերը, արյունոտ գիշերը, խեղված մարդկանց ու ճակատագրերի գիշերը, որին հաջորդեց ստի ու լկտիության քարոզը, փորձում են խեղել նաև մարդկանց ազատության ձգտումը, փորձում են մարդկանց համոզել որ իրենք լկտի թմրամոլ թալանչի խուլգաններ են, չի ստացվի երբեք, բոլորս գիտենք ինչ տեղի ունեցավ գիշերը, պատասխան եք տալու նաև սրա համար:

Ավելացվել է 47 վայրկյան անց
Մարտի 2-ին եմ գրել

[Fedayi]

Իմ զգացողությու՞նը… Զզվանք, ատելություն, խղճահարություն հայ ազգի հանդեպ: Ես զարմանում էի երկու կողմից էլ տոննաներով ստեր տեսնելով: Փորձում հասկանալ, թե երկու կողմերն ում ինչ են ուզում ապացուցել: Վերջ, լավ, էլ չխորանամ, թե չէ գրառումս չափ ու սահման կանցնի: Հա՛, էդ երևի վերջին կաթիլն էր, որ վերջնականապես հիասթափվեմ էս ժողովրդից (երկու կողմերի մասնակցությամբ):

Համաձայն եմ, բայց միայն ոչ կարմիր հատվածի հետ. դա թույլի հոգեբանություն է` հիասթափվել ու պոչը շարժելով հեռանալ: Միայն ավելի վճռական եմ դարձել երկիրը երկիր դարձնելու պրոցեսում մի ավել քար ավելանալու հարցում:

[Razo]

Մարտի - 1 - ի վերաբերյալ ինձ մի հարցա հետաքրքրում: Ճիշտա՞ որ էտ օրը պաշտոնապես սգո օր չի նշանակված…

[Kuk]

Համաձայն եմ, բայց միայն ոչ կարմիր հատվածի հետ. դա թույլի հոգեբանություն է` հիասթափվել ու պոչը շարժելով հեռանալ: Միայն ավելի վճռական եմ դարձել երկիրը երկիր դարձնելու պրոցեսում մի ավել քար ավելանալու հարցում:

Fedayi, չես կարդացե՞լ թեմայի հեղինակի կողմից կատարված գրառումը.

ՄԻ ԽՆԴՐԱՆՔ ԷԼ...ԻՐԱՐ ՀԵՏ ՈՉ ՄԻ ՔՆՆԱՐԿՈՒՄ..ԱՄԵՆ ՄԵԿԸ ԳՐՈՒՄ Է, ԻՆՉ-ՈՐ ՈՒԶՈՒՄ Է ՈՒ ՎԵՐՋ...
Շնորհակալություն

Ես էլ շատ բան ունեմ ասելու այս թեմայում, որոնք մեջբերում ու քննարկում են պահանջում, բայց թեման դրա համար չի բացված:

[Արամ]

Մարտի 1-ը Հոգեբանական համարյա բոլոր հետքերն էլ ողեց, նայած ում վրա