Ա՜հ մեկ է երկու կողմերս էլ իրար երբեք չենք հասկանա, իրավունքներից զրկված հիվանդնեիր համար, թե պետությունը, թե բժիշկը մեկա փող գռփացողա իսկ ինքը զոհ, իսկ բժիշկների համար մարդկանց կյանքը այնքան էլ թանկ չէ, ուղղակի «հիվանդը» միջոց է , որի միջոցով իր ստամոքսն է լցնում նաև իր երեխանների

, բժիշկների համար մենք բժշկություն մուրացողներ ենք , իսկ իրենք զոհեր, որոնց շահերը ամեն սպիտակ պատերի արանքներում ոտնակոխղվում է :
Մի դեպք պատմեմ...
Մի օր մի երեխա փողոցն անցնելուց՝ անուշադրության պատճառով, ընկնում է մեքենայի տակ, դե վարորդների ինչպես 40% վարորդը դիմում է փախուստի: Փողոցում մի մարդ տեսնելով այս ամենը շուտ երեխային հիվանդանոց է տեղափոխում, իսկ հինվանդանոցում առաջին հարցը որ տալիս են սա էր. «Իսկ ու՞ր են հարազատները, մենք չենք կարող ընդունել առանց վճարումների, առանց վստահ լինելու որ տեր ու տիրական կա»:
Կես ժամ բանավիճելուց հետո, երեխան մահանում է.... Ու ի՞նչ է պարզվում, այդ օրվա հերթափող բժիշկի տղան էր...

Վատ կատակ ճակատագրի կողմից...

Էջանիշներ