Վերաբերվել էի որպես լրատվամիջոցով հեռարձակվող «չափավոր զվարճալի» պատմության․ իրական է, թե՝ ոչ, տարբերություն չի անում։ Ու հա, համոզված եմ, որ իրական չի․․․ ոչ թե որ շոկային բովանդակության է (ասեցի, որ դրան վերաբերվել եմ որպես «դե հա, զարմանալու չի»), այլ որ էս դարում տղուն տնային հեռախոսի վրա էին զանգում։ Բայց ամեն դեպքում կարծես ասելիքիս իմաստը բաց ես թողել։ivy-ի խոսքերից
Մեջբերել
Էջանիշներ