Կոլեգաս մի կլիենտ ունի՝ ջահել աղջիկ, որի փոքր երեխան Բոսնիայում է՝ հոր մոտ: Ու ինքն ամեն կերպ պայքարում է, որ երեխային իր մոտ բերի. ընտանեկան խնդիրներ կան, երեխային իրեն չեն տալիս:
Երեկ մեկ էլ էն իմացանք, որ էդ աղջիկը վատացել է առաջին հարկում և օգնության կարիք ունի: Անմիջապես իջանք ներքև, ինքը ահավոր նոպայի մեջ էր ու շնչահեղձ էր լինում: Շտապօգնություն կանչեցինք: Ու ընթացքում պարզվեց, որ էսէմէս էր ստացել՝ հաղորդագրությամբ, թե Բոսնիայում մնացած իր փոքր երեխան երկրորդ հարկի պատուհանից ներքև է ընկել. դեռ պարզ չի, կենդանի է, թե չէ: Հաղորդագրությունը կարդալուց հետո էդ աղջիկն ընկել էր շոկային վիճակի մեջ:
Մինչև բժիշկներն իրեն էին փորձում ուշքի բերել, ես էլ կոլեգայիս էի փորձում հանգստացնել, որ շատ ծանր ապրումների մեջ էր՝ ամբողջ իրավիճակի պատճառով: Ու էդպես էլ ամբողջ օրը չհանգստացավ, լացում էր անընդհատ:
Ես էլ էի վատ: Ու հա մտածում էի, որ էդպիսի բան ուղղակի հնարավոր չի. իմ աշխարհում էդ ինֆորմացիան չի տեղավորվում: Պատկերացնում էի, որ էդ պստիկ երեխան հաստատ ավազի մեջ է ընկել ու հիմա լրիվ նորմալ վիճակում է, ոչ մի բան չի եղել: Ուրիշ կերպ հնարավոր չի: Էդպիսի վատ բաներ իմ իրականության մեջ չեն լինում... Ես դա ուղղակի ժխտում եմ իմ ամբողջ էությամբ: Չի լինում ու վերջ:
Էսօր կոլեգաս գործի չէր եկել: Իր հեռախոսը վերահասցեավորել էի իմին, որ իր զանգերին էլ ես պատասխանեմ: Մեկ էլ կեսօրին մի աղջիկ զանգեց, ձայնից թվաց, թե երեկվա պատահարի աղջիկն է, բայց մի քիչ դժվար էր պատկերացնել, որ երեկ էդ վիճակում շնչահեղձ լինող մարդը էսօր էդպես կայտառ ձայնով բարևում է: Եվ ահագին զարմացա, երբ պարզվեց՝ իսկապես ինքն է: Լրիվ աշխույժ ձայնով հայտնեց, որ արդեն շատ լավ է, դուրս է գրվել հիվանդանոցից և վաղը գալու է մեզ մոտ: Ապշեցի:
Մի քիչ զգուշավոր տոնով հարցրեցի երեխայի մասին: Պարզվեց, ինչ-որ մեկը որոշել էր չար կատակ անել՝ որպես թշնամանք: Իրականում ոչ մի բան էլ չէր եղել երեխային: Ոչ մի պատուհանից ներքև ընկնել ու նման սարսափելի բաներ:
Նենց երջանիկ էի: Ես գիտեի, որ էդպես հնարավոր չի:
Կոլեգայիս էլ անմիջապես զանգեցի, հայտնեցի: Նենց էր ուրախացել...
Գուցե նաիվ է, բայց շարունակում եմ ամուր հավատալ, որ թե ինձ հետ, թե շուրջս գտնվող մարդկանց հետ ոչ մի սարսափելի բան լինել չի կարող:
Ինչպես որ Իրաքից եկած եզդի կլիենտիս ամբողջ ընտանիքն էր փրկվել էնտեղ կատարվող մարդասպանության ժամանակ:
Ու ինչպես մի ուրիշ կլիենտիս Սիերա Լեոնեում ապրող երեխաներն էին հեռու մնացել իբոլայի համաճարակից:
Ես ուղղակի գիտեմ, որ շուրջս ամեն ինչ ի վերջո լավ է լինում:
Մեջբերել
Mephistopheles-ի խոսքերից
Էջանիշներ