Մանրապատումներ

[ars83]

Հիմա էլ հո սոտվի ունես զնգիր

Ես ունեմ, համա իրանք չունեն, հըլա մըծացալ չեն։ Չնայած ո՞վ գիտի, կարող ա արդեն ունեն

[Ուլուանա]

Մի քանի րոպե առաջ մի զավեշտալի դիպված եղավ։
Ուրեմն կարդում էի «Ակումբցիների առաջին տպավորություններն իրար մասին» թեման ու Մարկիզի մասին impression–ի գրածում երբ կարդացի, որ Մարկիզին մինչև ռեալում հանդիպելը նմանեցնում էր ինչ–որ մեկին, անմիջապես գլխի ընկա, թե ում էր նմանեցնում, քանի որ ինքս էլ եմ Մարկիզի վիրտուալ կերպարը նմանեցրել կոնկրետ մարդու, ու որոշ հանգամանքներ հաշվի առնելով՝ համոզված էի, որ նույն մարդուն ենք նմանեցնում, ու որոշեցի ստուգել՝ արդյոք ենթադրությունս ճիշտ է։ Impression–ի հետ էլ մոտ մի ամիս կլիներ՝ չէինք խոսել չաթով։ Ես էլ պահի տակ առանց բարևելու միանգամից գրեցի. «Լիլ, Մարկիզին ...–ի՞ն էիր նմանեցնում»։ Մեկ էլ էս Լիլիթը գրում է. «Մամա ջան... Ուրվական ա, ինչ ա... Դու ո՞վ ես »։ Ես էլ զարմացած գրում եմ. «Ի՞նչ եղավ»։ Լիլիթն էլ որոշում է իբր ինձ ստուգել ու գրում է. «Պրիվետ, Ան »։ Ես էլ սովորաբար ցանկացած լեզվով բարևին հայերեն եմ պատասխանում՝ լինի hi, թե privet , ու ինքն էլ դա գիտեր։ Բայց էս անգամ ակամա պատասխանեցի՝ պրիվետ։ Էստեղ մեր impression–ը լրիվ խառնվեց իրար. «Չէ, դու Անահիտը չես, ինքը չէր ասի՝ պրիվետ »։ Ես էլ պատասխանում եմ, որ, դե հիմա, մեկ–մեկ պատահում ա։ Վերջը տենց կարծես թե համոզեցի, որ ես եմ ու սկսեցինք խորացած զրուցել։ Այնինչ պարզվում է՝ առջևում ինձ նոր անակնկալներ էին սպասում, խաբար չէի... Խոսելիս մի պահ օգտագործեցի «տպկցնել» բառը, որը նույնպես մեր impression–ին խիստ «ոչ անահիտային» թվաց, ու էստեղ արդեն սկսվեց կասկածի հաջորդ՝ ավելի լուրջ փուլը . «Ան, հաստատ դու՞ ես... »: Ես էլ արդեն չգիտեմ՝ ծիծաղեմ, թե ինչ անեմ։ «Դու՛ չես, հարյու՛ր տոկոս, արդեն անհնար ա »,– էս անգամ ավելի հաստատակամորեն եզրակացրեց Լիլիթը... Ես էլ մի կողմից ծիծաղում եմ, մյուս կողմից էլ զարմանում. լավ, ուրեմն էսքան խոսեցինք, ես էի, հանկարծ մի բառի պատճառով ստացվեց, որ ե՞ս չեմ... Վերջը ելքը գտա. «Ստուգիչ հարցեր տուր »։ Մի քանի ստուգիչ հարցեր տվեց, իսկ վերջում մի հատ վճռորոշ հարց տվեց , որը կարծես թե այնպիսին էր, որի պատասխանը բացի ինձնից, ուրիշ ոչ ոք չէր կարող տալ, ու, փառք Աստծո, վերջապես impression–ը համոզվեց, որ ես ես եմ. «Անահիտ, շնորհավորում եմ, ԴՈՒ ես »։ «Քեզ շնորհավորի, ես մինչև էդ էլ գիտեի, որ ես եմ »։ Սաղ հեչ, կարևորը՝ քննությունն անցա։
Ահա այսպիսի չաթային թյուրիմացություն...

Վերջ, սրանից հետո էլ ոչ մեկի «պրիվետ»–ին «պրիվետ» –ով չեմ պատասխանելու , որ հանկարծ ինքնությունս կասկածի տակ չառնվի...

[impression]

Մի քանի րոպե առաջ մի զավեշտալի դիպված եղավ։
Ուրեմն կարդում էի «Ակումբցիների առաջին տպավորություններն իրար մասին» թեման ու Մարկիզի մասին impression–ի գրածում երբ կարդացի, որ Մարկիզին մինչև ռեալում հանդիպելը նմանեցնում էր ինչ–որ մեկին, անմիջապես գլխի ընկա, թե ում էր նմանեցնում, քանի որ ինքս էլ եմ Մարկիզի վիրտուալ կերպարը նմանեցրել կոնկրետ մարդու, ու որոշ հանգամանքներ հաշվի առնելով՝ համոզված էի, որ նույն մարդուն ենք նմանեցնում, ու որոշեցի ստուգել՝ արդյոք ենթադրությունս ճիշտ է։ Impression–ի հետ էլ մոտ մի ամիս կլիներ՝ չէինք խոսել չաթով։ Ես էլ պահի տակ առանց բարևելու միանգամից գրեցի. «Լիլ, Մարկիզին ...–ի՞ն էիր նմանեցնում»։ Մեկ էլ էս Լիլիթը գրում է. «Մամա ջան... Ուրվական ա, ինչ ա... Դու ո՞վ ես »։ Ես էլ զարմացած գրում եմ. «Ի՞նչ եղավ»։ Լիլիթն էլ որոշում է իբր ինձ ստուգել ու գրում է. «Պրիվետ, Ան »։ Ես էլ սովորաբար ցանկացած լեզվով բարևին հայերեն եմ պատասխանում՝ լինի hi, թե privet , ու ինքն էլ դա գիտեր։ Բայց էս անգամ ակամա պատասխանեցի՝ պրիվետ։ Էստեղ մեր impression–ը լրիվ խառնվեց իրար. «Չէ, դու Անահիտը չես, ինքը չէր ասի՝ պրիվետ »։ Ես էլ պատասխանում եմ, որ, դե հիմա, մեկ–մեկ պատահում ա։ Վերջը տենց կարծես թե համոզեցի, որ ես եմ ու սկսեցինք խորացած զրուցել։ Այնինչ պարզվում է՝ առջևում ինձ նոր անակնկալներ էին սպասում, խաբար չէի... Խոսելիս մի պահ օգտագործեցի «տպկցնել» բառը, որը նույնպես մեր impression–ին խիստ «ոչ անահիտային» թվաց, ու էստեղ արդեն սկսվեց կասկածի հաջորդ՝ ավելի լուրջ փուլը . «Ան, հաստատ դու՞ ես... »: Ես էլ արդեն չգիտեմ՝ ծիծաղեմ, թե ինչ անեմ։ «Դու՛ չես, հարյու՛ր տոկոս, արդեն անհնար ա »,– էս անգամ ավելի հաստատակամորեն եզրակացրեց Լիլիթը... Ես էլ մի կողմից ծիծաղում եմ, մյուս կողմից էլ զարմանում. լավ, ուրեմն էսքան խոսեցինք, ես էի, հանկարծ մի բառի պատճառով ստացվեց, որ ե՞ս չեմ... Վերջը ելքը գտա. «Ստուգիչ հարցեր տուր »։ Մի քանի ստուգիչ հարցեր տվեց, իսկ վերջում մի հատ վճռորոշ հարց տվեց , որը կարծես թե այնպիսին էր, որի պատասխանը բացի ինձնից, ուրիշ ոչ ոք չէր կարող տալ, ու, փառք Աստծո, վերջապես impression–ը համոզվեց, որ ես ես եմ. «Անահիտ, շնորհավորում եմ, ԴՈՒ ես »։ «Քեզ շնորհավորի, ես մինչև էդ էլ գիտեի, որ ես եմ »։ Սաղ հեչ, կարևորը՝ քննությունն անցա։
Ահա այսպիսի չաթային թյուրիմացություն...

Վերջ, սրանից հետո էլ ոչ մեկի «պրիվետ»–ին «պրիվետ» –ով չեմ պատասխանելու , որ հանկարծ ինքնությունս կասկածի տակ չառնվի...

ես շատ ուշադիր կարդացի վերը գրվածն ու կարող եմ եզրակացնել, որ հեղինակն Անահիտը չի... օգտագործվել է "տենց" հակաանահիտային արտահայտությունը, "սաղ" ու մի քանի անգամ էլ առիթից օգտվելով էլի ասել ա պրիվետ: ԴՈՒ Ո՞Վ ԵՍ

[Բարեկամ]

Տղայիս հետ /յոթ տարեկան/ քայլում ենք դպրոցից տուն:

- Մա՛մ, հանելուկ եմ հնարել, ասե՞մ :
- Ասա:
- Պատկերացրու, թե դու ուրվականներով լիքը տանն ես, դուռը փակ ա, ու ուրվականները ընկել են հետևիցդ: Ի՞նչ կանես:
- Չգիտեմ
- Հանձնվու՞մ ես:
- Հա:
- Դադարեցրու պատկերացնել
/անգլերեն ավելի լավ էր հնչում. just stop imagining/

[ars83]

Տղայիս հետ /յոթ տարեկան/ քայլում ենք դպրոցից տուն:

- Մա՛մ, հանելուկ եմ հնարել, ասե՞մ :
- Ասա:
- Պատկերացրու, թե դու ուրվականներով լիքը տանն ես, դուռը փակ ա, ու ուրվականները ընկել են հետևիցդ: Ի՞նչ կանես:
- Չգիտեմ
- Հանձնվու՞մ ես:
- Հա:
- Դադարեցրու պատկերացնել
/անգլերեն ավելի լավ էր հնչում. just stop imagining/

լավն էր։

[Բարեկամ]

Կիրակի օրը աղջկաս հետ /3 տ. / կանգնած ենք գետի ու այգու արանքում ընկած ճահճուտի մոտ, մեկ էլ աղջիկս՝
-Մամա՛ dinosour !!
-
…քարի տակից մի մողես փախավ ու կորավ ցեխերի մեջ

[Dayana]

Կիրակի օրը աղջկաս հետ /3 տ. / կանգնած ենք գետի ու այգու արանքում ընկած ճահճուտի մոտ, մեկ էլ աղջիկս՝
-Մամա՛ dinosour !!
-
…քարի տակից մի մողես փախավ ու կորավ ցեխերի մեջ

այ քեզ հրաշք իսկ ես պուճուր ժամանակ /այսինքն մինչև հիմա / վախում էի մողեսներից

[Ariadna]

Նոր ընդմիջման էի։ Մեր հաշվապահուհու հետ նստած ենք խոհանոցում, զրուցում ենք։ Ինքն էլ հղի է, ու 2 ամսից ազատվելու է։ Ունի երկու տղա՝ Էդվարդը և Վլադը, հիմա երրորդ տղան է ծնվելու։ Խոսում ենք էրեխու անունից։ Ասում ա՝ ընկերուհի ես, մի անուն խորհուրդ տուր (չնայած ընկերուհի չենք, բայց դե ես բարի աղջիկ եմ, ասի խորհուրդ տամ)։ Ասում եմ՝ դե, եսիմ, Լուս ջան, ես օրինակ սիրում եմ Վահագն անունը, իմ տղային կդնեմ, բայց դե ասում եմ կարևորը հայկական անուն դնես, համ հայկական, համ սիրուն։ Ասում ա՝ դե Անն ջան, մեկին հայկական եմ դրել, մեկին ռուսական, էս մեկին էլ եվրոպական դնեմ։ Ասում եմ՝ որն ա հայկական Ասում ա՝ Էդվարդը Ասում եմ Լուս, Էդվարդը հայկական չի։ Ասում ա, չէէէ, դու չգիտես, դա հայկական Վարդ արմատն ա։ Էդուարդը ռուսական ա, իսկ Էդվարդը մաքուր հայկական անուն
Նոր ախպորս պատմեցի, ասում ա Վարդ արմատը Էդ լեննականյան ցուցականով, դրա համար կրճատ Էդիկ են ասում

[Dayana]

ասա թող Ռաֆաել դնի Ռաֆոն հայկական, Ռաֆաելն էլ արտասահմանյան

[Բարեկամ]

- Մա՛մ, պառկի կողքս, ինձ գրկի
- Ուշ ա, չե'ս քնել դեռ , վաղը դպրոցից ուշանալու ես...
- Վատ երազ էի տեսել անցած գիշեր…
- Ի՞նչ էիր տեսել:
- Դպրոցում ակցիա էր. կանաչ բաներ չուտել. մեծ poster էին կպցրել՝ "anything but green!!!"
/մի երկու օր առաջ տղայիս համոզում էի սալաթ ուտել, չէր ուզում , դիմադրում էր, համոզում էի՝ կանաչ գույնի բաներ ուտելը անհրաժե՛շտ ա/
- Հետո՞:
- Հետո մեր դպրոցի անունը փոխել էին՝ Green Frog Public School
-
- Հետո դպրոցը փշրվեց…

[Ռուֆուս]

Բարեկամ ջան, բայց ինչ դեմք երեխեք ունես.... Երևի պատկերացնում եմ կյանքդ ինչ ուրախա անցնում

[Երկնային]

փաստորեն լուսամուտից դուրս շպրտելը դա շաաատ սիրելու վառ նշան է:

Մեր մոտ մի մարդ կա` մոտ 40 տարեկան… սա մի քանի օր առաջ գժվեց, ու իր հորը` աթոռի վրա նստած, աթոռի հետ միասին պատուհանից դուրս շպրտեց… հետո էկան ու գժանոց տարան դրան… լավա գոնե ծերուկը մենակ մի քանի կոտրվածք ստացավ… ծիծաղում եմ, բայց լացելու բան ա…
էսօր տեսա, որ էդ գժին դուրս են գրել…

[F.c.Liverpool]

Մեր մոտ մի մարդ կա` մոտ 40 տարեկան… սա մի քանի օր առաջ գժվեց, ու իր հորը` աթոռի վրա նստած, աթոռի հետ միասին պատուհանից դուրս շպրտեց… հետո էկան ու գժանոց տարան դրան… լավա գոնե ծերուկը մենակ մի քանի կոտրվածք ստացավ… ծիծաղում եմ, բայց լացելու բան ա…
էսօր տեսա, որ էդ գժին դուրս են գրել…

լավ է... էս ցրտին մենակ էդ գիժն էր պակաս
այդպիսինները խայտառակում են մեր ռեսպուբլիկան

[Բարեկամ]

Օդանավակայանում.

Լրացնում է հարցաթերթիկը ՝ բարեհամբույր ժպտալով.
- Ինչ-որ մեկը առանց ձեր գիտության ինչ-որ բան դրե՞ լ է ձեր ճամպրուկում:
- Եթե առանց իմ գիտության է դրել, ինչպես կարող եմ իմանալ դրել է, թե ոչ
Հասկացող ժպտում ու տմբտմբացնում է գլուխը.
- Այդ պատճառով էլ հարցնում ենք

Հիմարների դեպքում ամենասարսափելին այն է, որ նրանք բազմանում են ու քվեարկում

[dvgray]

Հիմարների դեպքում ամենասարսափելին այն է, որ նրանք բազմանում են ու քվեարկում

բազմանալը դե դա բնական պրոցես է:
իսկ այ քվեարկե՞լը: դա անբնական է:
կորչի սեքսուալ հեղափոխությունը
սևին սևը, սպիտակին սպիտակը… սըր Հուլիոսին էլ իր կեսարյանը