Կոլխոզի անուն լսեցի, մի «կոմունիստական» պատմություն էլ ես հիշեցի:
Ուրեմն, ինչպես գիտենք, ԽՍՀՄ ժամանակներում կոմունիստական կուսակցության շարքերը անցնելու համար (կուս.տոմս ստանալու համար) անպայման քննություն էին հանձնում:
Այսպես, մեր շրջանում մի մարդ անընդհատ դիմում է Շրջ.կոմ. կուսակցական տոմս ստանալու համար: Ամեն անգամ հանձնաժողով են կազմում, որ էդ մարդուն քննեն: Հանձնաժողովի նախագահը միշտ նույն մարդն է լինում՝ Շրջ. կոմ.-ի առաջին քրտուղար Էտոյ Զալոն (անուն-ազգանունը չգիտեմ, էսպես էն նրան բոլորը ճանաչել): Քննությունը միշտ հաջող է անցնում, էս մարդը բոլոր հարցերին պատասխանում է, բայց վերջում Զալոն միշտ մի այլանդակ դժվար «կոմունիստական» հարց է տալիս, որին խեղճ «դիմորդը» բնականաբար չի կարողանում պատասխանել: Ու էսպես մի քանի տարի շարունակ էս մարդուն «կտրում» են, կուս. տոմս չեն տալիս:
Մի օր էլ Շրջ. կոմ.-ից զանգում են էս մարդուն ու ասում, որ շուտ գա քննություն հանձնի քանի Զալոն տեղում չէ, գործուղման է մեկնել Մոսկվա: Էս մարդը շուտ գնում է, արագ հանձնաժողով են կազմում, քննությունը արագ անցկացնում են, մի քանի սուտի-մուտի հեշտ հարցեր են տալիս, ու հենց են պահին, երբ ուզում են մեր խեղճ տանջված «դիմորդին» բավարար նշանակել, դուռը բացվում ա, ու ներս ա մտնում Զալոն (գործուղումից անակնկալ շուտ ա վերադարձած լինում):
-Էս ի՞նչ ժողով ա,- հարցնում ա:
-Դե մեր այսինչն ա եկել կուս. տոմս ստանալու քննություն հանձնելու: Մենք էլ քննություն կազմակերպեցինք, ու նա շատ լավ պատասխանեց բոլոր հարցերին: Մնում ա հաստատենք,- ասում է հանձնաժողովականներից մեկը:
-Դե էդ շատ լավ ա,- ասում ա Զալոն,- ապրի, որ պատասխանել ա հարցերին: Էդ դեպքում մի հարց էլ ես տամ, ու նրա անդամակցությունը մեծն Կոմունիստական կուսակցության շարքերը հաստատենք: Ի՞նչ ասեց Լենինը, երբ ոտքը դրեց Լենինգրադի հողին:
Էստեղ մեր «դիմորդի» նյարդերը տեղի են տալիս: Էլ չի դիմունում, տեղից վեր է կենում ու զայրացած ասում.
-Լենին ասեց. «Ես Էտո՛յ Զալո՛յ խո՛ր կո՛դ»...
Հ.Գ. Կներեք մի քիչ անցենզուր վերջաբանի համարՄեր բարբառով էր ասված, հուսով եմ կհասկանաք
Մեջբերել
Էջանիշներ