Ես երևի հատուկ ծանր դեպք եմ: Ջահել վախտերս գրքեր կային` մի 20-25 անգամ կարդացել եմ, առանց չափազանցության: Ասենք` Թոմ Սոյերի արկածները, Դյումայի գրեթե բոլոր գործերը, Ժյուլ Վեռնի "Խորհրդավոր կղզին": Ինչքան մեծանում եմ, էնքան քիչ եմ վերընթերցում, բայց սիրում եմ կարդացած գիրքը նորից կարդալ: Նույնիսկ եթե անգիր եմ հիշում: Ասենք Սագանի "Բարև, թախիծ"-ը երևի ծայրից ծայր կցիտեմ, բայց որ գտնեմ գիրքս /կորցրել եմ/ նորից կկարդամ հաստատ
Բյուրիկ, սրան բուժում-բան կա՞:
Եսի՞մ… Լի՛լ, ինձ թվում է՝ դու ուղղակի ցանկություններիդ զոհն ես դառնումՈրովհետև լիքը գրքեր կան, որ ես նորից ու նորից կկարդայի, բայց ինձ զոռով զսպում եմ
Ամենաշատ վերընթերցածս գիրքը դա Պյուզոյի «Կնքահայրը»-ն է5 անգամ:
Ճամփաները բոլոր դեպի մահ են տանում…
Ճիշտն ասած՝ չեմ հիշում էնպիսի դեպք, երբ ես որևէ գիրք մեկից ավել անգամ սկզբից մինչև վերջ կարդացած լինեմ։ Շատ է պատահել, որ պատահաբար ձեռքս է ընկել, ու թերթելով՝ տեղ–տեղ վերընթերցել եմ, գուցե գրքի մեծ մասը, բայց որ ամբողջ գիրքը դնեմ ու ծայրից ծայր վերընթերցեմ, կարծեմ չի եղել...Ամեն դեպքում շատ հետաքրքիր է վերընթերցել հատկապես տարիներ առաջ կարդացածդ գիրքը, որովհետև լրիվ ուրիշ կերպ ես ընկալում շատ բաներ։ Համոզված եմ, որ ցանկացած գիրք երբ էլ որ վերընթերցես, միշտ գոնե մի բան, թեկուզ չնչին, այլ կերպ ես ընկալելու, ու ոնց էլ լինի, ինչ–որ բան բացահայտելու ես, որ մինչ այդ չէիր նկատել։ Գրքեր կան, որոնք, ասենք, ավելի քան 15 տարի առաջ եմ կարդացել ու շատ եմ հավանել, և հիմա ինձ շատ է հետաքրքրում, թե ինչ տպավորություն կունենայի այդ գրքերից, եթե հիմա կարդայի, բայց մյուս կողմից էլ վախենում եմ մի տեսակ.
բա որ վերընթերցելուց հետո պատանեկան հիացական տպավորություններս հօդս ցնդե՞ն...
Երջանկությունը ճամփորդելու ձև է, ոչ թե նպատակակետ։
Ռոյ Գուդման
Բայց կարծում եմ, որ դու տարիների ընթացքում հասկանում ես, որ եթե նույն գիրքն ավելի ուշ կարդայիր, հեչ դուրդ չէր գալու: Օրինակ, ժամանակին «Խորհրդավոր կղզին» մի շնչով կարդացի ու շատ հավանեցի, բայց գիտեմ, որ հիմա կարդամ, կասեմ. «Հա՛, հետո՞»:բա որ վերընթերցելուց հետո պատանեկան հիացական տպավորություններս հօդս ցնդե՞ն...
Տարեկան վերընթերցվող գրքերի հատուկ հերթականություն ունեի, որը չնչին բացառությամբ էր խախտվում:
Սկսվում էր Թոմ Սոյերի արկածներով /մինչև 5-երորդ կուրս կարդացել եմ
Այս գրքերը իր հաշվարկով առնվազն մի տասը անգամ կարդացել եմ
Ես էլ տենց ցուցակ ունէի ձմեռը սկսում էի «Խորհրդավոր կղզին», հետո «Ռոբինզոն Կրուզոն», «Սևանի Ափին», «Տիգրան Մեծ» սրանք պարտադիր պլան էին
Էխ վերջին անգամ սիրելի գրքերս չեմ էլ հիշում երբ եմ վերընթերցել
Սևանի ափի~ն... վայ, գիտե՞ս քանի անգամ եմ կարդացել... Ո~նց էի սիրում էդ գործը: Էխ, Նոր, հիշացրեցիր, գնամ էսօր կարդամ էլիՆորմարդ-ի խոսքերից
Ես էլ տենց ցուցակ ունէի ձմեռը սկսում էի «Խորհրդավոր կղզին», հետո «Ռոբինզոն Կրուզոն», «Սևանի Ափին», «Տիգրան Մեծ» սրանք պարտադիր պլան էին
Էխ վերջին անգամ սիրելի գրքերս չեմ էլ հիշում երբ եմ վերընթերցել
Ես, Արամիս խնդրանքով, մի 10-12 կտորով (երեկոյան էլի, իր համար, քնելուց առաջ) վերընթերցեցի "Ծիպիլին, Տիմբական եւ Ծիծաղը": Նենց կայֆ էր
В детстве я нередко сочинял заведомый вздор и притом всегда
только для того, чтобы вызвать удивление окружающих…Чарльз Дарвин
Հա ես էլ էի շատ սիրում միշտ երազել եմ գնամ այցելեմ գրքում նկարագրված վայրերը արի մի օր գնանք, ինչքան գիտեմ էտ գյուղում թանգարան պիտի որ լինի, բոց կլինի չէ հանդիպենք գրքի հերոսներին կամ նրանց սերունդներինՍևանի ափի~ն... վայ, գիտե՞ս քանի անգամ եմ կարդացել... Ո~նց էի սիրում էդ գործը: Էխ, Նոր, հիշացրեցիր, գնամ էսօր կարդամ էլի
ԵՍ հավատում եմ որ գրքի մոտ 80-90% իրականում եղել ա
արիՀա ես էլ էի շատ սիրում միշտ երազել եմ գնամ այցելեմ գրքում նկարագրված վայրերը արի մի օր գնանք, ինչքան գիտեմ էտ գյուղում թանգարան պիտի որ լինի, բոց կլինի չէ հանդիպենք գրքի հերոսներին կամ նրանց սերունդներին
ԵՍ հավատում եմ որ գրքի մոտ 80-90% իրականում եղել ա
ես նենց ակտիվ ֆանատ էի էդ գրքի: "Մատանիների տիրակալ"-ի ֆանատներն իմ մոտ գլուխները պատովն էին տվել
Հա լուրջ գնանք մի ամիս առաջ անցա այդ գյուղի մոտով ուզում էի մտնեի բայց գործողությունների կոնկրետ պլան չկարարի
ես նենց ակտիվ ֆանատ էի էդ գրքի: "Մատանիների տիրակալ"-ի ֆանատներն իմ մոտ գլուխները պատովն էին տվել
հա՛, հմո եմ /այսինքն համաձայն եմ էլի, ուրիշ բաներ չմտածեսՀա լուրջ գնանք մի ամիս առաջ անցա այդ գյուղի մոտով ուզում էի մտնեի բայց գործողությունների կոնկրետ պլան չկար
Յա՜, ոնց չէ… Էդ իմ կարդացած առաջին գրքերից է: Ո՜նց էի սիրում: Այդ գիրքը երկու անգամ է ներմուծվել իմ օրգանիզմ. մեկը, երբ դեռ տառերը չգիտեի, մայրս էր կարդում: Հետո, երբ մեծացա, տառերը սովորեցի, ինքնուրույն կարդացի:Ես, Արամիս խնդրանքով, մի 10-12 կտորով (երեկոյան էլի, իր համար, քնելուց առաջ) վերընթերցեցի "Ծիպիլին, Տիմբական եւ Ծիծաղը": Նենց կայֆ էր
Վայ, էդ իմ ամենասիրած մանկական գրքերից է:Ես, Արամիս խնդրանքով, մի 10-12 կտորով (երեկոյան էլի, իր համար, քնելուց առաջ) վերընթերցեցի "Ծիպիլին, Տիմբական եւ Ծիծաղը": Նենց կայֆ էր
Վերջին խմբագրող՝ Ուլուանա: 07.08.2008, 21:55:
Երջանկությունը ճամփորդելու ձև է, ոչ թե նպատակակետ։
Ռոյ Գուդման
Այս պահին թեմայում են 1 հոգի. (0 անդամ և 1 հյուր)
Ձեր իրավունքները բաժնում
Մեջբերել
Էջանիշներ