Այս հոդվածագիրը շատ «խելացի. մտքեր ա արտահայտել:
Վերնագիրն էլ ահագին ասիչ ա:Մեղապարտ-ի խոսքերից
Կարծեմ հիմնականում մի տիպի դրոշի ներքո էր կատարվում «ներքոն»: Եռագույն. կարմիր-կապույտ-ծիրանագույն:
Նախ, ի՞նչ է նշանակում տարր: Մեղապարտ, հոդվածագիրը գրել է հասարակության դժգոհ շերտ, չի գրել«տարր»…2008թ. առաջին եռամսյակում Հայաստանում սոցիալ-քաղաքական պայթյուն տեղի ունեցավ։ Երկրի առաջին նախագահ և պարտված թեկնածու Լևոն Տեր-Պետրոսյանին հաջողվեց իր շուրջը հավաքել միմյանց փոխբացառող քաղաքական ուժեր ու շարժումներ և զգալի ընտրազանգված կուտակել։ Դրանք հիմնականում բնակչության դժգոհ տարրերն էին, ում համար առաջնային նշանակության հարց է առկա վարչակարգի տապալումն ու նրա փոխարինումը՝ ինչով ուզում է լինի։
Սուտ է:նրա փոխարինումը՝ ինչով ուզում է լինի։
Ի՞նչ է նշանակում «զավթել»… Հոդվածագիրն այստեղ յուղ է վառել: Դե ասինք էլի միլիոն անգամ. «Թատերական» չի, «Ազատության» ա: Միայն այս բառից արդեն պարզ է դառնում, թե ում ջրաղացին է ջուր լցնում հոդվածագիրը, որքան էլ փորձել է օբյեկտիվ վերլուծաբանի տպավորություն թողնի: Այսինքն՝ հոդվածը կարելի և չկարդալ:Ինչպես հայտնի է, չհաշտվելով քվեարկության արդյունքների հետ՝ Տեր-Պետրոսյանը զավթեց Թատերական հրապարակը և Քոչարյան-Սարգսյանին պատերազմ հայտարարեց մինչև վերջ։
Շատ պարզ, հստակ, հասկանալի, մեկ նախադասությամբ: Մեղապարտ, չես գտնում, որ հոդվածագիրը մարտի մեկը լղոզել է…Առաջինը չդիմացան վարչակարգի նյարդերը, և բանն ավարտվեց մարտի 1-ի դեպքերով։
Իսկ ինչու՞ «այսպես կոչված»…Սարգսյանը երդում տվեց, իսկ Տեր-Պետրոսյանը շարունակում է պատերազմը. ճիշտ է՝ դրա դինամիկան վերջին ամիսներին էականորեն փոխվել է, սակայն դա հիմք չի տալիս ենթադրելու, թե առաջին նախագահի այսպես կոչված «համաժողովրդական շարժմանը» վերջ է դրվել։
Հոդվածագրին իրոք թվացել է…Ո՞րն է, ուրեմն, տարեսկզբի պայթյունի պատճառը։ Թվում էր՝ երկիրը երջանիկ է.
Ինչպես՞…վարչակարգը սահմանադրական մեծամասնություն ունի խորհրդարանում,
Պարզվում է, որ հոդվածագիրը նաև «կույր է» կամ ուշադիր չի եղել…տնտեսությունը կարծես թե վերելք է ապրում, սոցիալական լարվածություն չի նկատվում։
Հերթական տխմար վերլուծությունը:Մինչև ընտրարշավի մեկնարկը վարչապետ Սարգսյանը հանգիստ էր. վստահում էր հարցումներին, այդ թվում և անկախ ու միջազգային (ինչպես Գելապն է), որոնք հենց առաջին փուլում նրան անվերապահ հաղթանակ էին կանխատեսում և գլխավոր մրցակցի վարկանիշը 3% էին գնահատում։ Այստեղ հարկ է երկու էական պահ առանձնացնել։
( հատված)
ամբողջությամբ կարդալ
http://nationalidea.am/articles.php?id=112
Մեջբերել
Մեղապարտ 1000 ներողություն, բայց որ չարտահայտվեմ, կպայթեմ։ Ախր առանց կուտ ուտելու չենք կարողանում ապրել, ու պարտադիր պիտի ուտենք մեծ, ճոռոմ կտեր, յուղենք գլուխներս, ուղեղներս լվանք, առանց դրա հակարծ կթվա, թե խելք չունենք։ Մենակ առաջին նախադասությունը բավարար է, որ էլ չխորանամ, թե վերլուծականի հեղինակը քաղաքական հետազոտությունների կենտրոնի դիրեկտոր մարդ է (
Մի խոսքով… փաստորեն 2008թ. առաջին եռամսյակում Հայաստանում սոցիալ-քաղաքական պայթյուն տեղի ունեցավ։ Խե՞ր լինի, սոված էի՞նք, թե կեսս լիբերալ-դեմոկրատիա էր ուզում, մյուս կեսս էլ սոցիալ–գլոբալիզացիա ու իրար չհարմարվեցինք, պայթեցինք։ Թե՞ 2008 թվի կազմակերպված ու համակարգված հանցագործությունները սկսած պաշտոնական դիրքի չարաշահումից, վերջացրած մարդասպանություններով հիմա սոցիալ-քաղաքական պայթյուն են կոչվում։ 
...
Էջանիշներ