Նորից անձրև, մշուշ, ամպ… էհ, չէ, սա ուրիշ երգ էր…Մեղապարտ 1000 ներողություն, բայց որ չարտահայտվեմ, կպայթեմ։ Ախր առանց կուտ ուտելու չենք կարողանում ապրել, ու պարտադիր պիտի ուտենք մեծ, ճոռոմ կտեր, յուղենք գլուխներս, ուղեղներս լվանք, առանց դրա հակարծ կթվա, թե խելք չունենք։ Մենակ առաջին նախադասությունը բավարար է, որ էլ չխորանամ, թե վերլուծականի հեղինակը քաղաքական հետազոտությունների կենտրոնի դիրեկտոր մարդ է (
), կամ հոդված կոչեցյալը գրված է մի թերթում, որը մի երեսից կոչվում է «Ազատամտություն», մյուս երեսից՝ «Ազգային գաղափար»
Մի խոսքով… փաստորեն 2008թ. առաջին եռամսյակում Հայաստանում սոցիալ-քաղաքական պայթյուն տեղի ունեցավ։ Խե՞ր լինի, սոված էի՞նք, թե կեսս լիբերալ-դեմոկրատիա էր ուզում, մյուս կեսս էլ սոցիալ–գլոբալիզացիա ու իրար չհարմարվեցինք, պայթեցինք։ Թե՞ 2008 թվի կազմակերպված ու համակարգված հանցագործությունները սկսած պաշտոնական դիրքի չարաշահումից, վերջացրած մարդասպանություններով հիմա սոցիալ-քաղաքական պայթյուն են կոչվում։
Ուրեմն ոչ թե «ազատամտություն», այլ «ազարտամտություն», ոչ թե «ազգային գաղափար», այլ «սերժային կաղապար»։ Փոխել, փոխել է, ես էլ իմ առաջարկություններն եմ անում![]()
Էջանիշներ