Հանգիստ ասելով՝ ի՞նչ նկատի ունես:Armeno-ի խոսքերից
Հանգիստ ասելով՝ ի՞նչ նկատի ունես:
Բայց սա իշխանափոխության հետ ի՞նչ կապ ունի:
Հա, ինչ՞… Լավ էլ բոյեվիկ ա:
Մարկիզ, հավատա, կան մարդիկ, ում համար իրոք դա բոյեվիկ ա, այ էդ շատ ցավալի ա, լուրջ եմ ասում, կան տենց մարդիկ:Հա, ինչ՞… Լավ էլ բոյեվիկ ա:
Ճամփաները բոլոր դեպի մահ են տանում…
Էդ մարդիկ դրա համար չէին դուրս եկել փողոց: Իսկ երկաթ ու շիշ շպրտելը հետևանք էր, որն ունի ցավալի պատճառներ: Էդ մարդիկ իրենց ամենատարրական իրավունքն էին պաշտպանում:մեր բանակի ծառայողների վրա բենզինի շշերը քցել, ու երկաթով խփելնել խնդիրը չի լուծում.. ու հա իմ համար գրկելը ավելի ուժեղ միջող ա քան վերը նշված "լուրջ" միջոցը:
Փաստորեն ըստ ձեզ պետությունը պատասխանատու է ինչ–ինչ խնդիրների համար, ու որպեսզի այդ խնդիրները չանտեսի (իշխանությունը), բավականին ուժգին դժգոհություն պետք է լինի բնակիչների կողմից։ Սա է ձեր պատկերացրած պետական կառավարման մեխանիզմը։ Իսկ եթե ըստ ձեզ արժանի նախագահի թեկնածու չկա, ապա կարելի է թեթև նայել, որ մի «անարժան» թեկնածուն սպանում ու բանտարկում է մյուս «անարժան» թեկնածուի կողմնակիցներին զուտ նրա համար, որ վերջիններս ի տարբերություն ձեզ կարծում են, որ այդ թեկնածուն թերևս ավելի արժանի է իրենց նախագահելուն։ Եվ այդ խնդրին թեթև նայելով հանդերձ կարելի է անցնել մյուս ավելի կարևոր խնդիրներին, և ուժգին դժգոհություն արտահայտել բնության կամ առողջության վերաբերյալ անարդարությունները լուծելու համար, ասենք ինչի՞ Հայաստանը դաշտավայրեր քիչ ունի, ու քարքարոտ ոչ բերրի տարածքները շատ են, կամ ինչի Աստված հայերին այդքան առողջություն չի տալիս, որ Նոր Տարվա օրերին հնարավորինս քիչ մարդիկ մեռնեն ինֆարկտից, ստամոքսի խոցից կամ էլ աղիքային սուր ինֆեկցիաներից։
Իսկ հետաքրքիր է ի՞նչ չափանիշներով է որոշվում թեկնածուի արժանի լինելը, փաստորեն նախագահ դառնալը դա ձեր կարծիքով ինչ–որ շնորհի արժանանալու պես մի բան է, այսինքն այնուամենայնիվ նախագահին ընտրելիս կարելի է ասել, որ ընտրողները նրան լավություն են անում, որին պետք է արժանի լինել։ Ահա թե ինչ։ Այ նման մտածելակերպի պատճառով էլ առաջացել ու շարունակում են առաջանալ մեր բոլոր դժբախտությունները, որ պաշտոնի կարևորությունը գնահատում ենք որ թե գործերի մեծությամբ այ զուտ դիրքով։
Հիմա թեմայի շուրջ։ Նոր Հայաստանի Հանրապետությունում իշխանափոխություն չի եղել արդեն երեք անգամ, որի պատճառով տարածվեց գավառական մտածելակերպը, որոշ թուլեք մտածեցին որ հենց իրենք են երկրի տերն ու տիրակալը, տնավորվեցին պետական կառույցներում ու երկիրն էլ վերածվեց մի մեծ քուչայի, համապատասխան բազարներով ու քուչայական հարաբերություններով։ Հիմա էլ երկրի շատ քաղաքացիներ նույն սովետական մտածելակերպով ասում են պետություն՝ հասկանում են իշխանություններին, ասում են իշխանություն՝ հասկանում են պետություն։ Այսինքն եթե իշխանություն չես, ապա պետությունից դուրս ես։ Եվ որևէ մեկը այս քուչայի մեջ եթե ասի՝ ով քաղաքացի, դու ես պետությունը, պետությունը քոնն է, ու դու պետության մասնիկ ես, դու չլինես պետությունը չի լինի, բլա բլա բլա… ապա դա կլիներ ծիծաղելի, եթե այդքան տխուր չլիներ։
Si vis pacem, para bellum
Հայկօ (15.01.2009)
Ես կասեի որ ավելի անտերություն կլինի երկրում քան հիմա, քանի որ մինջև չի գալիս վերջինը չի հիշվում առաջինը և հետո էլ իշխանափոխությունն էլ չի փրկի մեր երկիրը:
չեմ հասկանում, ինչից վերցեցիք որ ես առաջարկում եմ բռնության դեպքերին նայել թեթև? ճիշտ հակառակը այն պետք է մաքսիմալ ձևով քննադատվեր ժողովրդի կողմից բայց ինչպես միշտ եղավ հակառակը/ցավոք/ կրքերը կամաց կամաց հանգեցին , որոշ մարդիկ սկսեցին համակերպվել որոշ մարդիկ համարեցին որ անիմաստ է պահանջել արդարությունը որոշ մասը վախեցավ և հիմա գործը հասել է համաներման խնդրանքերի ու դատարանանման թատրոնի..
ես պետությունը ընդունում եմ որպես շատ մեծ համակարգ ու կարծում եմ այս համակարգում խնդիրները շատ են ինչը հետևանք է կառավարության մեջ կրիմինալ տարրերի և ուղղակի ցանկության բացակայություն ինչ որ բան փոփոխելու և մեր ազգի անտարբերությունը թե այդ խնդիրների թե դրա հետևանքով տուժված մարդկանց հանդեպ: Այսպիսի խորը դեպրեսիայից իմ կարծիքով չի կարող հանել ոչ մի նոր կամ հին նախագահ, խնդրի լուծումը իմ կարծիքով մեր իրավունքները պաշտպանելու և միմյանց օգնելու մեջ է.. այսինքն պետք է գործել համակարգային չանտեսելով ոչ մի փոքր կամ մեծ խնդիր, այլապես պետք է սպասենք սուպերմենին որը մեկ զարկով արմատային կփոխի նեխած համակարգը նաև կփոխի մեր մտածելակերպը և ընդհանրապես ինքը միշտ ամեն ինչ կանի մենքել ձեռներս ծալած կվայելենք:
...
Պարոն Գրիգ. ես չեմ հասկանում, որ դուք չեք հասկանում, որ ընտրությունների ժամանակ տեղի ունեցածը մաքսիմալ ձևով քննադատվեց ժողովրդի կողմից, հետո իշխանությունները մարտի մեկի առավոտյան բռնություն կիրառեցին այդ քննադատության դեմ, ու այդ բռնությունն էլ մաքսիմալ ձևով քննադատվեց նույն օրվա ընթացքում, որից հետո իշխանությունները ավելի մեծ բռնություն կիրառեցին ու ծեծեցին ժողովրդին, 10 հոգու էլ գնդակահարեցին։ Չեմ հասկանում, որ մինչև օրս այդ բռնությունը քննադատելու համար հզոր շարժում է ստեղծվել, ու դուք այն չեք տեսնում։ Չեմ հասկանում, որ արատավոր երևույթները չեք ուզում կապել արատավոր համակարգի հետ, ու ուզում եք պայքարել համակարգի ստեղծած արատավոր երևույթների դեմ թողնելով համակարգն անփոփոխ։ Չեմ հասկանում, որ դուք չեք հասկանում, որ ժողովուրդը իր դեմ դրված խնդիրներն ու ծրագրերը լուծում է իր կողմից ստեղծված իշխանությունների միջոցով, որ իշխանությունների բուն նպատակներից մեկն էլ հենց ձեր կողմից նշված խնդիրների վերացումն է, իսկ դուք ասում եք նախագահ փոխելով հարցը չի լուծվի, եկեք միասին պայքարենք այդ խնդիրները լուծելու համար։ Բա նախագահը ի՞նչ անի, մենակ Նոր Տարվա գիշերը շնորհավորի բոլորիս, դա բավակա՞ն է։
Si vis pacem, para bellum
Norton (15.01.2009)
Մոդերատորական: Գրառումը ջնջված է թեմայից դուրս, կոպիտ և վիրավորական լինելու պատճառով:
Վերջին խմբագրող՝ Ձայնալար: 16.01.2009, 10:41:
Ես էս թեման առաջին անգամ եմ մտնում, փորձեմ սկսել սկզբից:
1. Հուսով եմ, որ կլինի արտահերթ խոհրդարանական /նախագահական չեմ ուզում, չնայած ահավոր դժգոհ եմ ՍՍ-ից/ ընտրություն, ընդ որում ԱՐԴԱՐ: Վստահ եմ, որ ներկա պահին ՀԱԿ-ը խորհրդարանում բացարձակ մեծամասնություն կվերցնի /նույնը չեմ ասի նախագահականի համար/ : Սա կլինի իդեալական տարբերակ, քանի որ իշխանությունը փաստացի կբաժանվի ՀՀԿ/ԲՀԿ-ի ու ՀԱԿ-ի միջև, ինչը թույլ չի տա ոչ մի կողմին "չափը անցնել" ու կշահի ժողովուրդը:
2. Համաձայն չեմ Լևոն Տեր-Պետրոսյանի Շարժման առաջնորդ լինելու հետ, ու վստահ եմ, որ շատերը ինձ նման աջակցում են շարժմանը, չնայած Լևոնի կողմնակից չեն: Ինչպես նաև հենց այս փաստն եմ համարում Շարժման մինչ այժմ հաջողության չհասնելու պատճառներից մեկը /չնայած ԼՏՊ-ն հմուտ քաղաքական գործիչ է և ունի հեղափոխության փորձ/:
3. Որքան էլ հուսամ, որ կհաղթենք, պիտի խոստովանեմ, որ ազգի մեծամասնությունը դեռևս մեզ հետ չէ: Դրան հասնելու համար պետք է ընդիմության գլուխները փոխեն իրենց տակտիկան, ազատվեն իմ կարծիքով "անցյալի աղբից" ու մեզ միացնեն հասարակության ավելի լայն մասսաներ: /անձամբ իմ համար մահու չափ տհաճ է աջակցել մի շարժման, որի հաջողության դեպքում այնպիսի անձիք են գալու իշխանության ինչպիսիք են Վանո Սիրադեղյանը, Գագիկ Ջհանգիրյանը, Արարտ Զուրաբյանը և այլն.../
Իսկ հիմա անդրադառնամ բուն թեմային`
Առանց իշխանափոխության ՀՀ ապագան կլինի շատ ողբալի ու ոչ խոստումնալից: Ամենայան հավանականությամբ ավելի կխորանա Ռուսաստանի ազդեցությունը մեր երկրի վրա, կթուլանանք արտաքին քաղաքականության մեջ, Ղարաբաղի գործընթացը հետընթաց կապրի:
Եվ որ իմ կարծիքով ամենաահավորը կլինի` կխորանա Անպատժելիության այս զզվելի մթնոլորտը և Ժողովուրդը ևս մեկ անգամ հիասթափություն կապրի:
Մոդերատորական: Նախորդ՝ ջնջված, գրառման պատասխանը նույնպես ջնջվել է, հաշվի առնելով նաև դրա թեմայից դուրս լինելը: Գրիգ, խնդրում եմ այսուհետ հատկապես Կուկի գրառումները մեջբերելիս մեջբերել ամբողջական նախադասություններով, քանի որ ըստ նրա, մասնատելով նախադասությունները աղավաղվում է գրառման իմաստը:
Վերջին խմբագրող՝ Ձայնալար: 16.01.2009, 11:21:
...
Եթե բավականաչափ իմաստուն լինեինք և կրթված, մարդա մեկը մինիմում հրաժարական կտար, իսկ լավագույն դեպքում՝ վեննեքը կփրթեր:
DIXIcarpe noctem
Kuk (16.01.2009)
Մոդերատորական: Grieg և Kuk մականուններով անդամների միմյանց ուղղված մի շարք գրառումներ ջնջվել են՝ բազմաթիվ խայթոցներ և թեմայից շեղումներ պարունակելու պատճառով: Պահանջում եմ հարգալից վերաբերվել միմյանց և մնալ թեմայի շրջանակներում:
Վերջին խմբագրող՝ Ձայնալար: 17.01.2009, 16:18:
Եթե Լևոնենց (ես նրանց շարժում չեմ համարում, նրանք Լևոնենք են) հաջողվեց դա անել, ապա Հայաստանի ապագան հաստատ վտանգի տակ կհայտնվի, հակառակ դեպքում չգիտեմ ինչ կլինի, բայց բոլոր դեպքերում ես դեմ եմ այն բանին ինչը հաստատ վնաս է Հայաստանին…
Վերջին խմբագրող՝ Ձայնալար: 16.01.2009, 17:53:
Այս պահին թեմայում են 1 հոգի. (0 անդամ և 1 հյուր)
Ձեր իրավունքները բաժնում
Մեջբերել
Էջանիշներ