Никому и даже мне...

[Astra]

Каждый день мы спешим куда-то
И всегда без цели, без возврата,
Идем мы вперед жигая мосты,
Топтая даже заветные мечты...
Кто-то в писках вечной красоты,
А кто-то может, такой как и ты
Бридет по следам незбытанной мечты...
И понесет за собой вечная мечта:
И будети вы с ней навсегда-навсегда.
И если даже пройдут столетия_ года
Не отдастся кому-то неземная красота.
Но мы не перестанем бежать некогда- некогда,
Ведь ненавистна рабам ненужная свабода
И почему никому не нужна жизнь без полета

[*e}|{uka*]

Каждый день мы спешим куда-то
И всегда без цели, без возврата,
Идем мы вперед жигая мосты,
Топтая даже заветные мечты...
Кто-то в писках вечной красоты,
А кто-то может, такой как и ты
Бридет по следам незбытанной мечты...
И понесет за собой вечная мечта:
И будети вы с ней навсегда-навсегда.
И если даже пройдут столетия_ года
Не отдастся кому-то неземная красота.
Но мы не перестанем бежать некогда- некогда,
Ведь ненавистна рабам ненужная свабода
И почему никому не нужна жизнь без полета

Լավ մտքեր կան, բայց ինչ որ բան այն չի... Միանշանակ հայերեն ստեղծագործել քո մոտ շատ ավելի լավ է ստացվում...

[ars83]

Լավ մտքեր կան, բայց ինչ որ բան այն չի... Միանշանակ հայերեն ստեղծագործել քո մոտ շատ ավելի լավ է ստացվում...

Չեմ կարդացել հեղինակի հայերեն ստեղծագործությունները, բայց ռուսերենի մեջ այնքան ուղղագրական սխալ կա (որոշ բառեր էլ ռուսերենում չկան պարզապես), որ, իրոք, ավելի լավ կլիներ հեղինակը այլ լեզու ընտրեր ստեղծագործելու համար...

Երևի գրածս գիրթ թվա, բայց ռուսերենը մի լեզու է, որով այսպիսի տողեր են գրվել, օրինակ.

Что в имени тебе моем?
Оно умрет, как шум печальный
Волны, плеснувшей в берег дальный,
Как звук ночной в лесу глухом.

Սրանից հետո, ախր, այնքա՜ն ստեղծագործություններ պարզապես մոխրագույն են դառնում...