Լեթարգիական քուն

[*e}|{uka*]

Հայրս նույնիսկ մի գյուղ էր գտել, որտեղ սովորույթ կար, որ մահացածների սիրտը բզով ծակում էին ու նոր թաղում, ըստ իրենց խոսքերի. «որպեսզի մահացածը հարազատներին երազներով չվախացնի»։ Ըստ երևույթին այդ գյուղում հաճախ էին լեթարգիայի դեպքեր լինում, գյուղացիք էլ բեխաբար լինելով դրա մասին, մեռած համարելով թաղում էին, ու արդյունքում կենդանի թաղված մարդը հաճախ տնեցիքի երազում գալիս էր, ասում, որ մեռած չի, հարազատներին անհանգստացնում։ Գյուղացիք էլ նկատել էին՝ որ մեռածի սիրտը ծակում ես, էլ երազում չի գալիս։ Այսինքն՝ իրականում սպանում էին։

Սարսափելի է ... Էդգար Պո-ն մի հատ պատմություն ունի գրված « Կենդանի թաղվածները», Կարծեմ 19-րդ դարի դեպքերն է նկարագրում(այդ ժամանակ շաատ քիչ էին հերձում թաղելուց առաջ)բոլորը իրական դեպքեր:Մի քանի դեպքերում, երբ մարդկանց թաղում էին, նրանք կարողանում էին դուրս գալ հողի տակից ու ամբողջ կյանքը խանգարված, մենության, սարսափների մեջ իրանց գոյությունը մի կերպ քարշ էին տալիս:
Ի դեպ նրանք ոչինչ չեն հիշում, ուր էին, ինչ էին, պատմում են որ քնել են, մեկ էլ արթնացել մութ դագաղի մեջ :

[Norton]

մենակ մի բան չհասկացա, լեթարգիկ քնի մեջ ընկած մարդկանց սիրտը չի աշխատում՞

[*e}|{uka*]

մենակ մի բան չհասկացա, լեթարգիկ քնի մեջ ընկած մարդկանց սիրտը չի աշխատում՞

Ճիշտ այդպես. եթե աշխատեր խեղճին ու՞ր են տանում թաղում, մարդու մոտ կյանքի բոլոր նշաների բացակայում են մինչև զարթնելը... Եթե նույնիսկ անշան էլ աշխատեր բժիշկները կիմանային....