Էս քանի շաբաթ է մտածում եմ մի թեմա բացել նվիրված արվեստի ուժին։ Այսինքն՝ ինչ ուժ ունի արվեստը, ինչպե՞ս է կարող արվեստը ազդել ամբոխների վրա և ետ պահել նրանց բռնությունից և այլ վատ արարքներից։ Բայց ցավոք դեռ չեմ կարող առանձին թեմա բացել, բայց այստեղ կներկայացնեմ մի այդպիսի դեպք։
1968 թվականի ապրիլի 4-ին, ժամը 18:01 ԱՄՆ-ում սպանվում է ռասիզմի դեմ պայքարի ամենակարկառուն դեմքերից մեկը՝ Մարտին Լյութեր Կինգը, ով 1964 թվականին ստացել էր «Խաղաղության» Նոբելյան մրցանակ։
ԱՄՆ կառավարությունը ակնկալում էր մեծ խռովություններ սևամորթ բնակչության կողմից, ինչը և որոշ չափով տեղի ունեցավ։ Սակայն արվեստի ուժը մեծ ազդեցություն բանեցրեց ամբոխների վրա։
Սպանության անմիջապես հաջորդ օրը, Բոստոնում պետք է համերգով հանդես գար սոուլի արքա՝ Ջեյմս Բրաունը։ Այս կոնտեքստում շատ կարևոր մանրամասն է այն փաստը, որ Բրաունը սևամորթ էր։
Բոստոնի իշխանությունները վստահ էին, որ լինելու են անկարգություններ և նրանք ցանկացան հետաձգել Բրաունի համերգը։ Սակայն քաղաքապետի որոշմամբ համերգը չհետաձգվեց։
Այդ համերգի ընթացքում Ջեյմս Բրաունը քաջալերեց սևամորթներին ապրել Մարտին Լյութեր Քինգի քարոզած սկզբունքներով։ Եվ դա ունեցավ ապշեցուցիչ ազդեցություն։
Այս երևույթը այնքան եզակի է և տպավորիչ, որ այս պատմության մասին նկարահանվեց մի փաստավավերագրական ֆիլմ՝ «The Night James Brown Saved Boston» («Ինչպե՞ս Ջեյմս Բրաունը փրկեց Բոստոնը») վերնագրով։
Ի տարբերություն կրոնի և քաղաքականության արվեստը փրկեց հարյուրավորների, եթե ոչ՝ հազարավորների կյանքեր։
Մեջբերել
Էջանիշներ