ivy-ի գրառումները միշտ մեծ հաճույքով եմ կարդում, որովհետև ինքն էլ երբեք ուղղակի գրառում անելու համար չի գրում, գրագետ է գրում, միշտ հետաքրքիր ասելիք ունի, ընդ որում, գրառումները, որպես կանոն, թարմ, թեթև, հանգիստ ու հումորով են, նաև չպարտադրող։ Հումորն էլ երբեք կծան չի, ի դեպ։ Իմ կարծիքով, էս մի քանի հատկանիշները շատ հազվադեպ են համատեղվում, բայց ivy-ին ինչ–որ հրաշքով դա հաջողվում է։ivy-ի գրառումներից մի տեսակ բարյացակամություն է կաթում։
Երջանկությունը ճամփորդելու ձև է, ոչ թե նպատակակետ։
Ռոյ Գուդման
erexa (20.12.2013)
Ուլուանայի գրառումները սիրում եմ…
Էն քչերից է, որ երկար-բարակ գրածը չես ալարում ու մեծ հետաքրքությամբ կարդում ես… միշտ իմաստալից, խելացի, գրագետ գրառումներ են, որ իսկապես հաճույք է մարդ ստանում… զգացվում է, որ իր գրագիտությունը ոչ միայն գրավոր խոսքում է կատարելության աստիճանի հասնում, այլև բանավորում նույնպես…
…և այդպես էլ չհասկացա՝ ով եմ ես…
մի Աղջիկ, որը երազում է մի օր Թիթեռ դառնալ, թե՞ Թիթեռ, որը երազում է Աղջիկ լինել…
Ուլուանայի գրառումները առանձնահատուկ են իմ համարԱմենագրագետ գրառումների հեղինակն է, այնքան հանգիստ, համբերատար ու լրիվությամբ է կարողանում ձևակերպել իր ասելիքը Ուլուանան, որ կարդալիս մարդու հավես է գալիս
True wisdom comes to each of us when we realize how little we understand about life, ourselves, and the world around us
Socrates
Selene-ի գրառումերում կյանքի նկատմամբ պոզիտիվ տրամադրություն է զգացվում: Այդ գրառումները լցված են սիրով, քնշանքով ու խնամքով: Կարծես ինքն իր գրառումներով ուզում է փայփայել ընթերցողին, սիրտը ջերմությամբ լցնել: Մշտական հարգանք է զգացվում այդ գրառումներու՝ հարգանք իր ընթերցողի նկատմամբ, կարծես չի ցանկանում ընթերցողին նեղություն տալ ասենք անիմաստ բան կարդալով, որովհետև միշտ տեղին, լավ կառուցված, բովանդակալից գրառումներ են:
Քայլ առ քայլ՝ դարից դար
Խենթ եմ
Չուկի գրառումներից սովորաբար բարության անուշ բույր է գալիս: Մեղմ է գրում, առանց ուրիշի կարծիքի վրա բռնանալու, երբեմն` հանգիստ հումորով: Ամենախաղաղասեր ու ոչ ագրեսիվ գրառումներ անող անդամներից է: Չգիտեմ` իրականում ինքն ինչպիսին է, բայց նրա գրառումներն աչքի են ընկնում համեստությամբ ու հանդուրժողականությամբ:
Չուկի գրառումները լուսավոր են, սիրում եմ իրեն կարդալ:
ivy -ին առաջ շատ հետաքրքիր քննարկումների էր մասնակցում: Ակտիվ վարող էր ու խորաթափանց: Այժմ պասիվացել է: Հոգնե՞լ է, ինչ է, չգիտեմ: Սակայն ավելի շատ տեղաշարժվել է անձնական գրառումների դաշտ որը իմ համար վատ է
Նրա հետ զրուցելը շատ հետաքրքիր է, գրում է սիրստեմավորված, հիմնավորված… իսկ գրառումներում հայտնվող հումորի զգացումը մեծ հավես է առաջացնում հետը "պախոդ" գնալու
Դիվիի գրառումները մի այլ կարգի եմ սիրում
Էնքան քիչ մարդ կա, ում գրառումները մինչև վերջ կարդում եմ...իսկ Դիվինը եթե չկարդամ, կարողա "ժոկ" կպնեմ
Առաջ մենակ լուրջ թեմաներում էր գրում, հիմա նենց լավա՝ սկսելա զրուցարաններում ջրիկանալ։ Հումորը՛
Միշտ իմաստ կա գրածում ու զգում ես, որ գիտի ինչա գրել, ոչ թե հավայի կլավիատուրայա մաշացրել։
Համարյա ամեն անգամ նոր բան էմ բացահայտում Դիվի գրառումներում...երեկ օրինակ հասկացա, որ իր հետ վիճելը շատ հավեսա
Գալաթեան գրում է սուր, կտրուկ, երբեմն՝ չափազանց կտրուկ: Միտքը պարզ է արտահայտում, ու ոնց ասում են, խոսքի հետևից գրպանը չի մտնում: Կարողանում է ճիշտ մետաֆորներով ու համեմատություններով նվագել ընթերցողի թույլ լարերի վրա: Միակ բանն, ինչ ինձ հեչ դուր չի գալիս, դա նրա գրառումների "գողականությունն" է, հեչ աղջկական չի էլի, ճիշտ է, ես էլ մի բան չեմ էդ հարցում, բայց Գալաթեային չեմ հասնում: Ու էդ ամենը չի ներվում հենց նրանց, ովքեր գրագետ ու գրական գրելու համար առանձնապես ջանքեր չեն թափում:
Իմփրեշընի գրածներն առաջ ավելի հավեսով էի կարդում: Հիմա մի տեսակ ջրիկությունը գրածների մեջ ավելի շատ է, քան կոնկրետ նյութը: Հետն էլ քյառթու-մառթու ձևով է սկսել գրել:
Նախկինում էդպես չէր, մեկ-մեկ բացում, իր հին գրառումներն եմ կարդում, ոնց որ ուրիշ մարդ գրած լինի:
Բայց դե մեկա ես իր ոչ մի գրած բաց չեմ թողնում, բոլորը կարդում եմ. հետաքրքիր է ինքը ինձ:
ivy -ին գրառոըւմները ցույց են տալիս որ ինքը լավ խաղարկող ա - դիսպեչեր:
Արարատ 73 -ում էտ պես մի հատ լավ դիսպեչեր կար ՝ Արկադի Անդրեսյանը:
Նա անգամ գնդակը վարում էր առանց գնդակին նայելու: Իսկ Իր պասերը՜՜՜
Նրա տուգանային հարվածները և ֆռցևած գնդակերը հրաշք էիր:
Մի խոսքով լավ ֆուտբոլիստ է եղել: Բայց այ մարզիչ էնքան էլ հաջող դուրս չեկավ
Հիշում եմ թե ինչ կռիվ դավի ունեցավ Խորեն Հովանիսյանի հետ: Խորիկը իրեն լավ գցեց
…
dvgray
Դիվիյի գրառումները խելացի են շատ…
գրում է այն, ինչի մասին գաղափարհ ունի, երբեք անիմաստ չեն իր գրառումները…
Առաջ լուրջ ձյաձյայի պես էր գրում, հիմա ջրիկացել ա… սենց ավելի լավ ա…իր ներքինն ա արտահայտում, ըստ գրառումների` հոգով շատ ավելի երիտասարդ է իրեն զգում, քան կա, բայց և կարողանում է արտահայտել իր ունեցած կյանքի փորձը…
…և այդպես էլ չհասկացա՝ ով եմ ես…
մի Աղջիկ, որը երազում է մի օր Թիթեռ դառնալ, թե՞ Թիթեռ, որը երազում է Աղջիկ լինել…
Շատ եմ սիրում Երկնայինի սմայլիկային գրառումները։Շատ դիպուկ սմայլիկներ է գտնում ու իրեն հատուկ հումորով համեմված մեկնաբանություններ գրում սմայլիկների մասին։
Ի դեպ, շատ նուրբ հումոր ունի, որը, կարծում եմ, դեռևս ըստ արժանվույն գնահատված չի։ Նույնը չեմ կարող ասել նրա լուրջ գրառումների մասին, համենայնդեպս, ինձ համար առանձնապես հետաքրքրություն չեն ներկայացնում. քնքշանքի «դոզան» չափից դուր շատ է ու գոնե ինձ համար ոչ մարսելի։ Ու մեկ էլ չեմ սիրում նրա թիթեռնիկաեթերային օրագրային գրառումները։
Վերջին խմբագրող՝ Ուլուանա: 21.07.2008, 18:39:
Երջանկությունը ճամփորդելու ձև է, ոչ թե նպատակակետ։
Ռոյ Գուդման
Ուլուանայի գրառումներն էլ իր նման համով են, երբեք չես հոգնի կարդալուց: Չնայած մեկ մեկ զարմանում եմ այն մանրակրկիտության վրա, որով սկսում է աշխատել Անահիտը: Դա ամենքին չի հաջողվում: Առավելապես հավանում եմ «հոգեբանություն և փիլիսոփայություն» բաժնում կատարած գրառումները, ամենքը մի-մի գաղափարախոսություն է
Մանոնի գրառումները անչափ մեղմ են ու հանգիստ: Անգամ եթե տխուր բաների մասին է գրում, նրա գրառումնեիրց լույս է կաթում: Մանոնի գրառումներում չկա բողոք, դժգոհություն, ըմբոստացում, պայքար: Կոնկրետ ինձ համար շատ հաճելի են նման գրառումները: Դրանք նման են իրիկնամուտի մեղմ զեփյուռի և անամպ երկինքը լունավորող արևի վերջին ճառագայթներին. խաղաղության ու հանգստության զգացում է իջնում վրադ Մանոնին կարդալիս: Բացի դրանից, նա գրառումները խորիմաստ են և հետաքրքիր, հաճախ` ուսանելի: Մանոնի գրառումները ակումբի արժեքներից են:
Այվիի գրառումները թունդ օպտիմիստական են: Նա տեսնում ու ներկայացնում է օպտիմիզմի ու պոզիտիվիզմի լույսի տակ: թեև չի խուսափում նաև ոչ դրական, բայց ցցուն կետերն էլ ներառել: Այվիի գրառումներն ու հեքիաթները շատ տարբեր են: Հեքիաթներում այվին ավելի կենդանի է, գրառումներում՝ անշոշափելի…
Ու գրառումներն այդ առումով " չեն սայթաքում", չեմ կարողանում տեսնել դրանց հետևում շնչող մարդուն
Այս պահին թեմայում են 1 հոգի. (0 անդամ և 1 հյուր)
Ձեր իրավունքները բաժնում
Մեջբերել
Էջանիշներ