Տարվա եղանակներ

[ivy]

Ամենաշատը աշունն եմ սիրում, նախևառաջ որովհետև սիրուն գույներ ունի, ու ոչ շոգ է, ոչ ցուրտ: Համ շոգն եմ ծանր տանում, համ ցուրտը:
Հետն էլ աշնան ամպամածությունն եմ սիրում կամ անգամ, երբ պարզ եղանակ է, աշունը մի տեսակ մոխրագույն հանգստություն է հաղորդում օրվան, որն ինձ շատ է դուր գալիս: Հանգիստ աշուններն են իմը, ուժեղ քամիներն ու անձրևներն ինձ խորթ են: Աշնան հանգստությունը կարծես կիսաապատիկ ինքնավստահություն խորհրդանշի, որտեղ ոչ ոքի կարիքը չի զգացվում, իսկ ժպիտը ծնվում է ներքին հանդարտությունից ու հավասարակշռությունից: Միապաղաղ, հանգիստ եղանակը՝ լուսավորված բնության վառ գույներով, հենց այն է, ինչ ինձ հաճույք է պատճառում:

[Երկնային]

Տանել չեմ կարողանում ձնեռը… ես շատ մրսկան եմ. ձյուն, ուժեղ քամի, սառույցներ, սառնամանիքներ չեմ սիրում… մրսու~մ եմ…
Նոր Տարին էլ չեմ սիրում. միշտ մի տեսակ տխրում եմ էդ օրը…

Գարուն… Գարունից մայիսի կողմերն եմ սիրում… գույներ, արև, ոչ շատ շոգ եղանակ

Ամառ շատ եմ սիրում… դեռ չի եղել, որ ամռան էն ամենա-ամենաշոգերին ցուրտ եղանակ ուզեմ…

Աշուն… Աշուն էդքան էլ չեմ սիրում… առաջ տանել չէի կարողանում, բայց հիմա մի քիչ սկսել եմ սիրել…

[Բարեկամ]

Աշուն եմ սիրում, ինչքան խորը ու մռայլ, այնքան լավ:
Չեմ սիրում պայծառ, արևոտ եղանակ: Սիրում եմ ամպամած, երբ որ երկինքը ծանր կախված ա լինում, ու հատկապես երբ որ միանգամից ա մթնում՝ ուղեկցվելով ամպրոպի հեռավոր գռմռոցով: Սիրում եմ քամոտ եղանակ. շարժում: Պայծառ արևոտ օրվա մեջ չկա շարժ, դինամիկա:
Սիրում եմ փոթորիկ, գժվում եմ փոթորկի համար…
/շարունակելի, հիմա ուշանում եմ /

Սիրում եմ ձմեռը միայն երբ ձյան շերտով պատված ա լինում քաղաքը, ու տեղ-տեղ չեն երևում չպատված մասեր: Ու որ այդ ժամանակ ձյուն ա գալիս: Սիրում եմ, որ մարդու կողմից պատճառված ուրբանիզացիոն դեֆորմացիաները ծածկվում են, չեն երևում, ու ամեն ինչ մաքուր ա, նոր թուղթ: Բայց չեմ սիրում ձնածածկությունը բնության մեջ. դրա կարիքը չկա:

Չեմ սիրում գարունը: Չեմ սիրում գարնանային հալոցքն ու կեղտաջրերը, չեմ սիրում դժվարությունը զարթոնքի, չեմ սիրում փոփոխություն:

Սիրում եմ ամառվա երեկոները: Աղմուկը երեկոյան ամառվա՝ լինի քաղաքում, թե բնության մեջ: Օդում բժժացող աղմուկ ա, հանգիստ, ընթացող կյանքի: Էդ կյանքն ա՝ ընթացքի մեջ. հանդարտ ընթացք, բայց կենդանի շարժ: Սիրում եմ երեկոյան ամառվա զովությունը, relax-ը լարվածությունից հետո. երբ ինքը` ամառը պատշգամբում նստած սուրճ է խմում զրուցակցի հետ, իսկ դրսում աղմուկ է քաղաքի կամ բնության, տեղ ամփոփում կա՝ հանդարտ ընթացքի մեջ, կա բավարավածություն, ոչագրեսիա:


Դե իսկ աշնան մասին արդեն գրել եմ վերևում: Միայն մի բան ավելացնեմ. մեկը գրել էր, որ պայծառ օրվա ստատիկան փոթորկի կամ վատ եղենակի նկատմամբ այն առավելությունն ունի, որ ապահով է, իսկ ես կասեի հակառակը. ինչի՞ եմ սիրում մռայլ, վատ եղանակի էդ տագնապը. որովհետև էդ տագնապը միավորում ա մարդկանց, կոտրում ա նրանց մեծամտությունն ու ամբիցիաները, բոլորը դառնում են մեկ՝ ու պատրաստ թաքնվելու, միավորվելու մի հովանու տակ, կրելու նույն տագնապը, բոլորը հավասարվում են, այսինքն հավասար են իրենց զգում բոլորի նկատմամբ, գիտակցաբար ու ենթագիտակցաբար, իսկ պայծառ ու արևոտ օրը ամեն մեկը երջանիկ է առանձին ու էգոիստաբար, բացի այդ՝ պայծառ օրը պարզաջրում, թափանցիկ ցույց է տալիս բոլոր բծերը, ու ինձ մոտ առաջացնում դրանք մաքրելու դիսկոմֆորտային ներվայն վիճակ

[dvgray]

Աշուն եմ սիրում, ինչքան խորը ու մռայլ, այնքան լավ:
Չեմ սիրում պայծառ, արևոտ եղանակ: Սիրում եմ ամպամած, երբ որ երկինքը ծանր կախված ա լինում, ու հատկապես երբ որ միանգամից ա մթնում՝ ուղեկցվելով ամպրոպի հեռավոր գռմռոցով: Սիրում եմ քամոտ եղանակ. շարժում: Պայծառ արևոտ օրվա մեջ չկա շարժ, դինամիկա:
Սիրում եմ փոթորիկ, գժվում եմ փոթորկի համար…
/շարունակելի, հիմա ուշանում եմ /

Իսկը իմ ուզածն է: Ավելացնեմ, որ գժվում եմ նաև տաք անձրևի տակ զբոսնելու համար: Ու նաև երբ որ տաք ու թեթև հագնված զբոսնում ես ուժեղ, խոնավ, բաց ոչ քամոտ ձյան տակ: Ոնց որ հիմա էր

[Rhayader]

Սիրում եմ աշուն, որովհետև աշնանը մտքերս ստատիկայից դուրս են գալիս ու սկսում են արյունահոսել:
Ուզում եմ մերկ վազել փողոցներով, բայց ցուրտ է:
Արդեն քնել եմ բոլոր շենքերի տանիքներին:
ԱՇՈՒՆ...
Զանգեցի սեպտեմբերի մեկին ու աշունդ շնորհավորեցի: Չէի կարող չզանգել: Հիշու՞մ ես մեր աշունը: Ես երբեք չեմ մոռանա, քո մանուշակագույն մազերը, քո մանուշակագույն արցունքները: Քո սրտի մանուշակագույն սպին:
Ես կորում էի քո մանուշակագույնի մեջ: Իմ սևն ու քո մանուշակագույնը միախառնվում էին՝ ասկական դագաղի ու դիակառքի գույների համադրություն:
Դա էլ մեր սիրո դագաղն ու դիակառքն էր: Մենք էինք: Երկուսս: Ես փախա քո դժոխքից:
Գիտե՞ս, մեր ռելսերը քանդել են:
Միայն քամու դատարկության մեջ եմ զգում քեզ:
Մենք ինքներս մեզ դագաղ էինք, ինքներս մեզ դիակառք:

[impression]

Աշուն, դեպրեսիա, գույներ...
Իմն աշունն ա, աշունն իմն ա, նյարդային բոլոր հանգույցներիս մեջ աշուն ա, զարկերակս աշուն ա բաբախում
Թեև հոգեկան առումով ինձ համար ամենավատ եղանակն ա, միևնույն ա, աշունը սիրում եմ... Բոլոր գույները պայթում են անասելի արագությամբ, խառը, առանց հերթի, ու չեմ կարողանում լիովին ընկալել ամբողջը: Երևակայությունս խելագարվում ա աշնանը, բոլոր ջրափոսերն իմ պատկերացրածն են արտացոլում, բոլոր քամիների մեջ շշունջներ կան: Իսկ անձրևից հետո մեր բակից անտառի հոտ ա գալիս... Բակն ավլող տատիկն էլ առավոտ շուտ ցախավելով քշում ա տերևները, ասես մազերս սանրի հին մտքերից, մի քիչ ճանկռում ա, բայց դե ոչինչ, սիրում եմ աշունը:

[Այբ]

Աշու՜ն
Չնայած ձմեռնն էլ եմ շա՜տ սիրում, բայց աշունը մեկ է՝ ուրիշ է ինձ համար: Ցուրտ եղանակը, գույնզգույն տերևները, անձրևը...պաշտում եմ ուղղակի...
Ձմեռը սիրում եմ, երբ ձյունառատ է լինում...ամենաշատը սիրում եմ, երբ խոշոր փաթիլներով ձյուն է գալիս, ու ձյան փաթիլների տակ զբոսնում ես:

Տարվա եղանակներից չեմ սիրում գարունը: Գարունը իսկական դեպրեսիա է ինձ համար: Գարնան գեղեցկություններն էլ չեմ սիրում, հա՛, հենց չեմ սիրում, իսկ ամառը՝ ոչինչ, թեև դա էլ իմ եղանակը չէ:
Իմ եղանակներն են՝ աշունը և ձմեռը:

[Արամ]

Եղանակը ի՞նչ ա, որ մի հատ էլ սիրեմ կամ չսիրեմ

[Արևհատիկ]

Ես վերջին 3 տարիների ընթացքում հասկացել եմ, որ տարվա եղանակներից ամենաշատը աշունն եմ սիրում:
2 տարի առաջ Երևան - Կապան ճանապարհին, որ արդեն հասնում էի Կապան, հեռվից մեր սարերը որ չտեսա՞, լրիվ հրաշք էր էդ դեղնակարմրավուն վիճակը
Անցած տարի էլ աշխատանքի գնալուց միշտ հիանում էի այգիների կողքով անցնելուց: Սիրում եմ, որ աշնանը այգիները չեն մաքրում ու արհեստական մաքրության վիճակ չի լինում: Բայց, որ անձրև էր գալիս, սիրտս մի տեսակ նեղվում էր, որ էդ անձրևի տակով պիտի գնամ գործի:
Էս տարի հասկացել եմ, որ ես անձրևից նեղվում եմ միայն էն դեպքում, երբ ոտքերս թրջվում են ու հասկացել եմ, որ անձրևի ժամանակ հեչ պարտադիր չի բալետկա հագնել Սրա լուծումը գտնելուց հետո՝ անձրև - արև կապ չունի, աշունը շատ եմ սիրում

ՀԳ. Ախր շատ սիրուն ա է

[Ruby Rue]

Ամառը պատուհանիցս.


Սա էլ աշունը.


Իդեալական դեպքը կլիներ, որ նորաբողբոջ ու ձյուն ծածկված էլ տեսնեի, բայց դե էստեղ ձյուն չի գալիս, իսկ մինչև գարուն` չեմ մնում։
Ինչևէ, ասածս էն է, որ բոլոր եղանակներն էլ սիրում եմ, շատ հավես է, որ բնությունը միշտ միաձև չի, այլ ամբողջ տարվա ընթացքում փոփոխվում է։ Բան չունեմ ասելու, արևադարձային անտառները հրաշք տեսք ունեն, բայց մեր թիթիզ բարեխառն գոտին ուրիշ գեղեցկություն ունի։