Պոզիտրոն (11.04.2011)
Փաստորեն բացասական մայր և բացասական հայր-ի դեպքում ամեն ինչ 100% լավ է քանի որ այդ դեպքում պտուղը միշտ բացասական է լինում ինչը երբեք խնդիրներ չի առաջացնում:
Փաստորեն մենք բացասական տղաներս պռոբլեմ երբեք չունենք, ի տարբերություն +ների:
Իսկ աղջիկների մոտ հակառակը +ները պռոբլեմ չունեն ի տարբերություն -ների:
Վերջին խմբագրող՝ Պոզիտրոն: 11.04.2011, 22:20:
Բանն այն է, որ երբ միջատը քայլում է գնդի վրայով չի նկատում, որ հետագիծը կորանում է... ինձ բախտ վիճակվեց նկատել այդ:
Իմ իմանալով՝ էդպիսի բան չկա։
Տղամարդու արյան բացասական լինելն ընդհանրապես ոչ մի բանով վնասակար չի ոչ իր համար, ոչ էլ իր երեխաների։ Կնոջ բացասական արյան դեպքում է, որ եթե ամուսնունը դրական է, կինւ հղիության ժամանակ պետք է համապատասխան դեղ սրսկվի, որպեսզի երեխայի վրա չազդի, հակառակ դեպքում եթե հղիության ժամանակ ներքին արյունահոսություն ունենա կինը, ու երեխայի արյունն էլ դրական լինի, մոր և երեխայի արյունների միախառնումը մոր օրգանիզմում հակամարմիններ է առաջացնում երեխայի դրական արյան դեմ, որի հետևանքով երեխան կարող է կամ մահանալ, կամ հիվանդոտ ծնվել։ Բայց սրսկվելու դեպքում ոչ մի խնդիր չի լինում։ Իսկ եթե ծնողներից երկուսի արյուններն էլ բացասական են, ապա երեխայինը միմիայն բացասական կարող է լինել, հետևաբար ոչ մի հակասություն չի առաջանա։ Որևէ խնդիր չի առաջանում նաև էն դեպքում, երբ երեխայի արյունն էլ մոր արյան պես բացասական է լինում՝ անկախ նրանից, թե ինչ արյուն ունի հայրը։
Երջանկությունը ճամփորդելու ձև է, ոչ թե նպատակակետ։
Ռոյ Գուդման
Երջանկությունը ճամփորդելու ձև է, ոչ թե նպատակակետ։
Ռոյ Գուդման
Վերջին խմբագրող՝ V!k: 11.04.2011, 23:37:
. . . DREAM ABOUT TOMORROW
BUT LIVE FOR TODAY . . .
Չէ, ո՞վ ասեց, թե միշտ։ Գրել եմ՝ կարող է խնդիրներ առաջացնել, եթե կինը ներքին արյունահոսություն ունենա, ու դրա հետևանքով նրա ու երեխայի արյունները խառնվեն։ Խոսքն ընդամենը հավանականության մասին էր։ Բայց նույնիսկ արյունահոսություն ունենալու դեպքում, եթե ժամանակին սրսկված լինի համապատասխան դեղը, էլի խնդիրներ չեն առաջանա։ Ճիշտն ասած՝ չգիտեմ, թե էդ դեղը Հայաստանում սրսկում են, թե չէ, բայց ԱՄՆ–ում պարտադիր սկրսկում են հղիության 28–րդ շաբաթում, մեկ էլ ծննդաբերությունից հետո, եթե արդեն պարզում են, որ երեխայի արյունը դրական է, հակառակ դեպքում չեն սրսկում ծննդաբերությունից հետո։ Մեկ էլ հղիության ժամանակ արտահերթ սրսկում են, եթե կինը արյունահոսություն է ունեցել։ Էդ դեպքում պետք է հասցնել 72 ժամվա ընթացքում սրսկվել, որովհետև հետո արդեն ուշ կլինի, ու իմաստ չի ունենա։
Իմ արյունն էլ է բացասական, ամուսնունս՝ դրական, տղայինս՝ էլի դրական, առողջ է ծնվել։
Երջանկությունը ճամփորդելու ձև է, ոչ թե նպատակակետ։
Ռոյ Գուդման
փորձեմ մի փոքր պարզաբանում մտցնել այս հարցում ինչքան հնարավոր է ոչ բժշկական տերմիններով ու մատչելի.
Նորածնի հեմոլիտիկ հիվանդությունը(ՆՀՀ) առաջանում է մոր և պտղի արյան կարմիր գնդիկների (էրիթրոցիտների) անտիգենային կազմի անհամատեղելիության հետևանքով:Ընդ որում պայմանավորված կարող է լինել ոչ միայն ռեզուս անհամատեղելիությամբ( երբ մայրը ռեզուս բացասական է , իսկ պտուղը `ռեզուս դրական), այլ նաև խմբային անհամատեղելիությամբ(մայրը առաջին խմբի է`0(1), պտուղը երկրորդ խմբի է`A(2)): ՆՀՀ Ռուսաստանում դիագնոզվում է մոտ 0.6% դեպքերում և մի ցուցանիշ ևս ` նույնիսկ անհամատեղելիության պայմաններում հիվանդությունը զարգանում է հազվադեպ և կազմում է 3-6%:
հիվանդության առաջացման ռիսկի գործոններ են
1)ռեզուս անհամատեղելիության դեպքում յուրաքանչյուր հղիությունը( այդ պատճառով ռեզուս բբացասական կինը մեծ հաջողությամբ կարող է ծննդաբերել իր առաջնեկին, եթե լինում են անհասկանալի վիժումներ կամ աբորտ, ապա հաջորդ հղիությունից առաջ ցանկալի է հետազոտվել և ամենակարևորը անընդհատ մնալ բանիմաց մասնագետի հսկողության տակ)
2)խմբային անհամատեղելիության դեպքում արդեն առաջին հղիությունից ծնված երեխան կարող է ունենալ կլինիկական նշաններ:
Հիվանդությունը ինչպես ցանկացած այլ դեպքերում կարող է ունենալ երեք ձևի ընթացք `թեթև ,միջին ծանրության,ծանր:
Շատ ծանր են ընթանում հատկապես ռեզուս անհամատեղելիության երրորդ , չորորդ և այսպես շարունակ հաջորդ հղիությունները:Այս դեպքում հատկապես մեծ է վտանգը , որ պտուղը կմահանա ներարգանդային կյանքում կամ ծնվելուց հետո առաջին օրերի ընթացքում , երբեմն հաջողվում է երեխային փրկել , բայց մեծ է վտանգը,որ երեխայի մոտ կզարգանա ենք այսպես կոչված "Կորիզային դեղնուկ" ,որը բերում է մտավոր հետամնացության,որովհետև հեմոլիզի(էրիտրոցիտների) պայթելու հետևանքով առաջանում է մեծ քանակությամբ բիլիռուբին, որը կուտակվում է ոչ միայն մաշկում ու տեսանելի լորձաթաղանթներում(դրա կլինիկական արտահայտությունը մաշկի դեղնուկն է) այլ նաև ուղեղի բջիջներում և որոշակի կոնցենտրացիայի դեպքում բերում է նրանց անդարձելի ախտահարումների:
ՀԳՉնայած գրածս մի քիչ վախենալու ստացվեց, բայց եթե թվերին նայեք, կտեսնեք որ իրականում նույնիսկ անհամատեղելիության առկայության դեպքում հիվանդությունը զարգանում է հազվադեպ.ինչու՞... ներեցեք, չգիտեմ...
Վերջին խմբագրող՝ Գեա: 12.04.2011, 00:33:
Է՜յ, դո՛ւ` սապատ դառած ՃԻՇՏ, անապատ եմ մտել: Քեզ մաշելու համար ծարավ եմ մնալու...
Mark Pauler (12.04.2011)
մի հարց տամ, իսկ ինչ-որ վիճակագրություն կա՞, որ ասենք ինչ-որ ազգին արյան կոնկրետ խումբ է բնորոշ…
հարցս հիմնականում վերաբերվում է մեզ՝ հայերիս, կա՞ կոնկրետ բնորոշ արյան խումբ…![]()
. . . DREAM ABOUT TOMORROW
BUT LIVE FOR TODAY . . .
Այ ստեղ ինչ-որ վիճակագրություն կա, բայց Հայաստանը չկա մեջը:
I may be paranoid but no android!
V!k (12.04.2011), Դատարկություն (12.04.2011)
V!k (12.04.2011), Դատարկություն (29.04.2011)
The cake is a lie.
Այս պահին թեմայում են 1 հոգի. (0 անդամ և 1 հյուր)
Էջանիշներ